Interview met Oana Catalina Chitu @ Zuiderpershuis
De tango is nu al een poosje aan een heuse heropleving bezig, al is het vooral de Argentijnse variant van het genre die alle aandacht krijgt. Oana Catalina Chitu probeert nu de lang vergeten Roemeense tango te doen herleven. Wij spraken haar voor haar concert in het Zuiderpershuis.
Oana, jij hebt zowat eigenhandig voor de heropleving van de Roemeense tango gezorgd. Bij tango denkt men meestal onmiddellijk aan Argentinië, hoe is het genre destijds in Boekarest beland?
Oana Catalina Chitu: "Tijdens het interbellum was Boekarest een zeer kosmopolitische en levendige stad. Naast de tango waren ook jazz en café-concert er zeer populair. De tango was echter ook buiten Roemenië populair, in landen als Polen en Finland bijvoorbeeld."
Wat met de inhoud van de muziek? Gaan Roemeense tango’s over dezelfde dingen als de Argentijnse?
Oana Catalina Chitu: "Ja, net als in de Argentijnse tango gaan de meeste nummers over de liefde en de tragedies die daar vaak bij horen."
Zelfs in Roemenië is deze muziek grotendeels vergeten, hoe heb jij het genre herontdekt?
Oana Catalina Chitu: "Mijn vader had een goede stem en hij zong vaak nummers uit die periode en vertelde mij er ook de verhalen bij. Toen ik naar Berlijn verhuisde maakte ik een tijd lang deel uit van een band die vooral zigeunermuziek uit de Balkan bracht, maar ik kreeg die Roemeense tangonummers maar niet uit mijn hoofd en besloot dan ook om die passie te laten uitmonden in een volwaardig project. Toen ik het Rumänisches Kulturinstitut in Berlijn enkele jaren geleden bezocht, besloot ik meteen om mijn idee eens te toetsen bij hen en tot mijn verbazing waren ze erg geïnteresseerd. Tijdens één van de mijn eerste concerten daagde Helmut (Neumann, red.) van Asphalt Tango op en hij bood me onmiddellijk een albumdeal aan. Ik moet er we bij vertellen dat ik niet uitsluitend tangonummers vertolk; tijdens mijn research voor dit project luisterde ik bijna continue naar die oude nummers en ik merkte dat ik er na een tijdje vrij nostalgisch en zelfs droef van werd. Ik wilde mijn publiek niet met diezelfde gevoelens opzadelen en dus heb ik mijn repertoire aangevuld met een aantal Roemeense traditionals."
In de liner notes van het Bucharest Tango album vermeld je een aantal Roemeense tangoartiesten wier namen ondertussen grotendeels in de vergetelheid geraakt zijn.
Oana Catalina Chitu: "Ja, zelfs in Roemenië zelf weten de meeste mensen niet meer wie die artiesten waren en alleen stokoude mensen zullen zich hun namen nog herinneren. De tangoartiesten uit die periode — de meeste van hen waren mannen — waren heel gepassioneerd bezig met hun muziek en de onderlinge rivaliteit kon zeer ver gaan. Zo is er bijvoorbeeld het verhaal van Zavaidoc die op een bepaald ogenblik de vriendin van Cristian Vasile vermoordde louter en alleen omdat hij jaloers was op het succes van die laatste. Maria Tanase was een beetje een uitzondering in die periode; niet alleen was zij een mooie jonge vrouw — ze werd wel eens de Roemeense Edith Piaf genoemd — maar haar repertoire bestond ook uitsluitend uit Roemeense traditionals en ze heeft bij mijn weten nooit met tango geëxperimenteerd. Mijn persoonlijke favoriet blijft toch Cristian Vasile, gewoon omdat ik zijn stem zo mooi vind. Na jaren van communistisch bewind beginnen de Roemenen hun muzikale erfenis nu langzaam te herontdekken."
De nummers op Bucharest Tango zijn allemaal covers van oude Roemeense tango- en folknummers. Zegt het je niets om ook een aantal eigen nummers te brengen?
Oana Catalina Chitu: "Het is niet dat dat me niets zegt, maar er zijn gewoon nog veel te veel schitterende nummers uit die periode die uit de vergetelheid gehaald moeten worden. De muziek uit die tijd is emotioneel zeer intens — iets wat in de hedendaagse muziek toch wat ontbreekt — en ik wil mijn publiek graag opnieuw vertrouwd maken met die emoties en die intensiteit. Op dit moment is het toch voornamelijk daarop dat ik wil focussen."
Je ben van Roemeense afkomst en zingt in je moedertaal, maar voor de rest heeft de muziek die je brengt weinig van doen met zigeunermuziek; toch probeert men jou ook in dat hoekje te duwen. Stoort dat je?
Oana Catalina Chitu: "Wat moet ik daarop zeggen... Na mijn eerste concerten in Duitsland vergeleek men mij algauw met Edith Piaf en anderen zagen mij dan weer als een reïncarnatie van Maria Tanase. Als men er nood aan heeft om mij met iemand te vergelijken om mijn muziek beter te omschrijven, dan heb ik daar geen probleem mee. Aan de ene kant is het zelfs flatterend, maar ik blijf natuurlijk wel gewoon Oana Catalina Chitu. Om op jouw vraag over die vergelijking met zigeunermuziek te antwoorden: voor ongetrainde oren kunnen de nummers uit het repertoire van Maria Tanase inderdaad wat weg hebben van zigeunermuziek, dus ik begrijp wel waar dat misverstand vandaan komt. Ik houd zelf ook wel van die muziek, dus het stoort me niet echt."
Heb je als tangozangeres ook al met de gelijknamige dans geëxperimenteerd?
Oana Catalina Chitu: "Oh neen, de manier waarop ik op het podium mijn muziek breng is zeer intens en vraagt heel wat energie en concentratie, daar ook nog eens dans aan toevoegen zou ik gewoon niet kunnen. Die theatrale kant van de tango heeft me eerlijk gezegd ook nooit echt geboeid."
Oana Catalina Chitu: "Tijdens het interbellum was Boekarest een zeer kosmopolitische en levendige stad. Naast de tango waren ook jazz en café-concert er zeer populair. De tango was echter ook buiten Roemenië populair, in landen als Polen en Finland bijvoorbeeld."
Wat met de inhoud van de muziek? Gaan Roemeense tango’s over dezelfde dingen als de Argentijnse?
Oana Catalina Chitu: "Ja, net als in de Argentijnse tango gaan de meeste nummers over de liefde en de tragedies die daar vaak bij horen."
Zelfs in Roemenië is deze muziek grotendeels vergeten, hoe heb jij het genre herontdekt?
Oana Catalina Chitu: "Mijn vader had een goede stem en hij zong vaak nummers uit die periode en vertelde mij er ook de verhalen bij. Toen ik naar Berlijn verhuisde maakte ik een tijd lang deel uit van een band die vooral zigeunermuziek uit de Balkan bracht, maar ik kreeg die Roemeense tangonummers maar niet uit mijn hoofd en besloot dan ook om die passie te laten uitmonden in een volwaardig project. Toen ik het Rumänisches Kulturinstitut in Berlijn enkele jaren geleden bezocht, besloot ik meteen om mijn idee eens te toetsen bij hen en tot mijn verbazing waren ze erg geïnteresseerd. Tijdens één van de mijn eerste concerten daagde Helmut (Neumann, red.) van Asphalt Tango op en hij bood me onmiddellijk een albumdeal aan. Ik moet er we bij vertellen dat ik niet uitsluitend tangonummers vertolk; tijdens mijn research voor dit project luisterde ik bijna continue naar die oude nummers en ik merkte dat ik er na een tijdje vrij nostalgisch en zelfs droef van werd. Ik wilde mijn publiek niet met diezelfde gevoelens opzadelen en dus heb ik mijn repertoire aangevuld met een aantal Roemeense traditionals."
In de liner notes van het Bucharest Tango album vermeld je een aantal Roemeense tangoartiesten wier namen ondertussen grotendeels in de vergetelheid geraakt zijn.
Oana Catalina Chitu: "Ja, zelfs in Roemenië zelf weten de meeste mensen niet meer wie die artiesten waren en alleen stokoude mensen zullen zich hun namen nog herinneren. De tangoartiesten uit die periode — de meeste van hen waren mannen — waren heel gepassioneerd bezig met hun muziek en de onderlinge rivaliteit kon zeer ver gaan. Zo is er bijvoorbeeld het verhaal van Zavaidoc die op een bepaald ogenblik de vriendin van Cristian Vasile vermoordde louter en alleen omdat hij jaloers was op het succes van die laatste. Maria Tanase was een beetje een uitzondering in die periode; niet alleen was zij een mooie jonge vrouw — ze werd wel eens de Roemeense Edith Piaf genoemd — maar haar repertoire bestond ook uitsluitend uit Roemeense traditionals en ze heeft bij mijn weten nooit met tango geëxperimenteerd. Mijn persoonlijke favoriet blijft toch Cristian Vasile, gewoon omdat ik zijn stem zo mooi vind. Na jaren van communistisch bewind beginnen de Roemenen hun muzikale erfenis nu langzaam te herontdekken."
De nummers op Bucharest Tango zijn allemaal covers van oude Roemeense tango- en folknummers. Zegt het je niets om ook een aantal eigen nummers te brengen?
Oana Catalina Chitu: "Het is niet dat dat me niets zegt, maar er zijn gewoon nog veel te veel schitterende nummers uit die periode die uit de vergetelheid gehaald moeten worden. De muziek uit die tijd is emotioneel zeer intens — iets wat in de hedendaagse muziek toch wat ontbreekt — en ik wil mijn publiek graag opnieuw vertrouwd maken met die emoties en die intensiteit. Op dit moment is het toch voornamelijk daarop dat ik wil focussen."
Je ben van Roemeense afkomst en zingt in je moedertaal, maar voor de rest heeft de muziek die je brengt weinig van doen met zigeunermuziek; toch probeert men jou ook in dat hoekje te duwen. Stoort dat je?
Oana Catalina Chitu: "Wat moet ik daarop zeggen... Na mijn eerste concerten in Duitsland vergeleek men mij algauw met Edith Piaf en anderen zagen mij dan weer als een reïncarnatie van Maria Tanase. Als men er nood aan heeft om mij met iemand te vergelijken om mijn muziek beter te omschrijven, dan heb ik daar geen probleem mee. Aan de ene kant is het zelfs flatterend, maar ik blijf natuurlijk wel gewoon Oana Catalina Chitu. Om op jouw vraag over die vergelijking met zigeunermuziek te antwoorden: voor ongetrainde oren kunnen de nummers uit het repertoire van Maria Tanase inderdaad wat weg hebben van zigeunermuziek, dus ik begrijp wel waar dat misverstand vandaan komt. Ik houd zelf ook wel van die muziek, dus het stoort me niet echt."
Heb je als tangozangeres ook al met de gelijknamige dans geëxperimenteerd?
Oana Catalina Chitu: "Oh neen, de manier waarop ik op het podium mijn muziek breng is zeer intens en vraagt heel wat energie en concentratie, daar ook nog eens dans aan toevoegen zou ik gewoon niet kunnen. Die theatrale kant van de tango heeft me eerlijk gezegd ook nooit echt geboeid."