BLK JKS - Abantu/Before Humans

Beetje een randgeval voor ondergetekende deze Abantu/Before Humans, want het betreft hier een nieuwe langspeler van de Zuid-Afrikaanse art-rockband BLK JKS (spreek uit "black jacks"). De band, een kwartet bestaande uit Lindani Buthelezi (vocals & gitaar), Mpumi Mcata (gitaar), Molefi Makananise (bas) en Tshepang Ramoba (drums), werd rond de eeuwwisseling gevormd en groeide al snel uit tot publiekslieveling in de Zuid-Afrikaanse underground scene.

Wanneer ook Diplo, bekend van zijn werk met Major Lazer, de band ontdekt gaat he plots heel snel… Ze raken bevriend met leden van The Mars Volta en TV On The Radio (twee bands waarmee BLK JKS vaak vergeleken wordt), jammen met The Rootz en ontmoeten Lou Reed op het SXSW Festival in Texas. In 2008 verschijnt Mystery, een eerste 4 tracks tellende EP opgenomen in de Electric Lady Studios van wijlen Jimi Hendrix, in 2009 gevolgd door langspelerdebuut After Robots, omschreven als een mix van Afrikaanse funkrock, jazz, kwaito, folk, dub, psychedelische prog-rock, mbaqanga, soul en meer, en door Foo Fighters-frontman Dave Grohl uitgeroepen als zijn favoriete album van dat jaar. Maar net zo snel als hun internationale doorbraak er was gekomen, verdween BLK JKS ook weer van het toneel. Het continue toeren had zijn tol geëist en niet lang daarna besluiten de vier bandleden een hiatus in te lassen om zich te wijden aan "individuele projecten".

Lees verder

Gabriel Saglio - Lua

Na een jarenlange samenwerking met Les Vieilles Pies, probeert de uit Nantes afkomstige singer-songwriter Gabriel Saglio het nu ook voor de eerste keer solo met deze Lua'. Lua is Portugees voor "de maan" en geeft meteen de de koers aan die Saglio met dit album wilde varen: een ode brengen aan de muziek uit de Lusophonia of het Portugese Gemenebest (een term afgeleid van Lusus, de mythische aartsvader van de Lusitaniërs, de Romeinse naam voor het Portugese volk).

Lees verder

Altin Gün - Yol

We proberen het zoveel mogelijk te vermijden, maar af en toe mist ook ondergetekende wel eens de boot, en dat is zeker het geval wat het Amsterdamse Altin Gün betreft. Dankzij releases van Turkse acts als Baba ZuLa of Gaye Su Akyol en compilaties als Uzelli Elektro Saz waren wij al volop vertrouwd met de heropleving van de Anatolische rock en Turkse psychedelica, maar om onduidelijke redenen is deze Yol ("weg"), alweer hun derde langspeler, onze eerste kennismaking met de band. Met voorganger Gece (ATO Records, 2019) maakten de Amsterdammers alvast indruk, want het album leverde hen zelfs een Grammy-nominatie op. En ook deze Yol, waarvoor Altin Gün noodgedwongen voor een andere aanpak moest gaan, is opnieuw een knaller van een album geworden. Vocalist Merve Daşdemir: "We were basically stuck at home for three months making home demos, with everybody adding their parts. The transnational feeling maybe comes from that process of swapping demos over the internet, some of the music we did in the studio, but lockdown meant we had to follow a different approach.". Daarnaast werkte Altin Gün deze keer ook samen met het Gentse producer-duo Asa Moto (Oliver Geerts en Gilles Noë), die verantwoordelijk waren voor de mix van het album.

Lees verder

Kolonel Djafaar - Cold Heat EP

Twee jaar na debuut-EP Forgotten Kingdom is het Antwerpse Kolonel Djafaar terug met opvolger Cold Heat. Daarmee doet de band gelijk ook een greep naar de internationale podia, want de EP wordt verdeeld door het Engelse Batov Records label. De 4 tracks tellende EP opent met Bactrian Camel, waarin al meteen de uitstekende blazerssectie van de band (Doyin Smith - tenorsaxofoon, Willem De Mol - trombone, Dylan Meersman - trompet en Lodewijk Lefevre - baritonsax) opvalt en dat dankzij het gitaar- en orgelwerk van Joris Wendelen en Jan De Groote een oriëntaals tintje krijgt. Met het door trombonist Willem De Mol gecomponeerde Lamentation krijgen we dan weer stevige Ethio-groove en ook Recording 68 is van hetzelfde allooi. Afsluiten doet de band met het stevige The Heist, een titel die meteen aan een filmsoundtrack doet denken en perfect geschikt zou zijn voor de betere achtervolgingsscene! Absolute aanrader voor fans van gelijkaardige bands als daar zijn The Budos Band, The Comet is Coming, Black Flower of Jungle By Night.

Lees verder

Innov Gnawa - Lila

New York lijkt wellicht een wat vreemde locatie voor een Marokkaans gnawa-gezelschap, maar toch is het de thuishaven van Innov Gnawa, een zeskoppige band onder leiding van vocalist en sintir/guembri-speler Ma'alem (of "meester") Hassan Ben Jaafer. Ook het feit dat dit album verschijnt bij Daptone Records, een label dat voornamelijk geassocieerd wordt met de betere soulreleases, zal sommigen wellicht verbazen, maar Daptone-oprichter Gabriel Roth aka. Bosco Mann blijkt een grote gnawa-fanaat en, nadat hij het ensemble aan het werk zag, wilde hij Innov Gnawa dan ook absoluut naar zijn Daptone's House of Soul studio halen. Lila (of "nacht", verwijzend naar een traditionele ceremonie en spiritueel ritmefeest dat de hele nacht duurt en bedoeld is om lichaam, geest en ziel te reinigen) werd in één take opgenomen in een lange meer dan vijf uur durende opnamesessie, resulterend in 6 bezwerende tracks met de bijna een kwartier lange Chorfa en El Kouhel als stomende hoogtepunten. De puurste Marrokaanse gnawa uit het hart van The Big Apple!

Lees verder

Comorian - We Are An Island, But We're Not Alone

We gaven al eerder aan dat 2021 wel eens het muziekjaar van de Indische Oceaan zou kunnen worden en Glitterbeat Records bevestigt nu dat vermoeden met deze We Are An Island, But We're Not Alone, een nieuw deel in hun Hidden Musics reeks, waarvoor samensteller/producer Ian Brennan deze keer naar de Comoren trok. Ian Brennan: "It took us six flights to get to the tiny African island, well sequestered in the Indian Ocean and uninhabited by man until centuries after Christ. It is a nation with no army, only police. A place where women don thick mud-masks for sunblock. Instead of sustenance farming, here there are canoe boat sustenance fishermen, who haul in lobster for their families to take the edge off of discontent and poverty versus the desperation we have seen elsewhere such as in Malawi where some are forced to resort to eating mice. There is a trash-filled beach meters past the Presidential Palace, abutting its walls. The island's tone is so laid-back that we did a three-point turn in his driveway, without incident, and barely detecting notice.".

Lees verder

Esma Redzepova and Nune Brothers - My Last Song, A Tribute To Macedonia's Gypsy Queen

Met deze My Last Song brengen Filip en Rade Nunevski, beter bekend als Nune Brothers, een laatste postuum eerbetoon aan de Macedonische zigeunerdiva Esma Redzepova, die in 2016 overleed na een kort ziektebed. Samen met haar man en bandleider Stevo Teodosievski had Esma de gewoonte om kansarme Roma-jongeren een muzikale opleiding aan te bieden en verschillende van die protegés vervoegden later ook de rangen van Esma's eigen ensemble. Zo nam accodeonist Simeon Atanasov de rol van bandleider over na de dood van Stevo in 1997. In 2015 stelde Simon Esma voor aan Filip en Rade Nunevski, twee getalenteerde koperblazers, en het duo kreeg niet veel later een plaatsje in Redzepova's ensemble. In 2016 nodigden de broers Esma uit in hun studio in Skopje waar ze aan een nieuw album vol eigen materiaal bezig waren. Ze vroegen de zangeres of ze bereid zou zijn ook een bijdrage te leveren en Esma ging maar al te graag op die uitnodiging in. Voor ze in december van 2016 ten prooi viel aan complicaties ten gevolge van diabetes, wist Redzepova nog zes nummers met de broers en hun zevenkoppige band af te werken.

Lees verder

Samba Touré - Binga

Met Binga levert de Malinese gitaarvirtuoos Samba Touré naar eigen zeggen zijn meest persoonlijke en meeslepende album af tot nog toe. De titel van het album verwijst naar de regio die ooit nog deel uitmaakte van het grote Songhairijk en net ten zuiden van de Sahara en zowat honderd kilometer verwijderd van het overbekende Timboektoe ligt; de plek waar Samba opgroeide: "I never left Binga… I went to Bamako in my youth to find some work and help my family. Even if it's complicated or dangerous to travel to the north now, it's still my homeland and always will be. I have a house there. It's my culture and my heritage. This is my region and it felt right to name this album after it. It's pure Songhoy music. I never left my roots. How could I even do that? I'm a Songhoy man and a Malian citizen first. I deeply love my country and its culture; they are all part of who I am!".

Lees verder

Khaira Arby - New York Live

Met deze New York Live brengt het Clermont Music label een postume ode aan de in 2018 overleden Malinese diva Khaira Arby. Opgenomen in 2010 was dit Arby's eerste show in Noord-Amerika en mede dankzij uitmuntend werk van gitarist Dramane Toure en tehardant/ngoni-speler Abellow Yattara, zette ze die avond een wervelende show neer, het tempo steeds verder opschroevend om uiteindelijk te eindigen met Aicha als stomend orgelpunt. Meer dan uitstekende concertregistratie en een waardig afscheid van dit Malinese icoon!

www.clermontmusic.com | www.xmd.nl

Anansy Cissé - Anoura

Zeven (!) jaar is het ondertussen weer geleden dat we danig onder de indruk raakten van Mali Overdrive, het debuutalbum van het Malinese gitaarwonder Anansy Cissé. Maar de man had wel degelijk gegoede redenen om nu pas met opvolger Anoura ("het licht") te komen aanzetten… In 2018 werd Anansy uitgenodigd om te komen spelen op een verzoeningsfestival in zijn geboortedorp Diré, ten zuidwesten van Timboektoe. Wat een memorabele dag had moeten worden, veranderde al snel in een nachtmerrie toen Cissé en zijn bandmakkers op een gewapende groepering stootten die hen afranselden, hun instrumenten vernielden en hen zelfs een poos gegijzeld hielden. De hele gebeurtenis had een zodanige impact op Anansy dat hij besloot om zijn hele bestaan als muzikant in vraag te stellen: "I just didn't feel like it anymore. What is the point of singing about the benefits of love and peace as long as justice and security for all are not assured?". Cissé hing zijn gitaar daadwerkelijk aan de haak en trok zich terug in zijn kleine homestudio waar hij voornamelijk jonge artiesten uit de Malinese hip-hop scene hun ding liet doen.

Lees verder

Ayuune Sule - Putoo Katare Yire

Ondergetekende leerde de Ghanese Ayuune Sule in 2018 kennen dankzij zijn We Have One Destiny album, onderdeel van het toenmalige kologo-offensief van het Nederlandse Makkum Records label, dat ons toen ook nog onder andere liet kennismaken met King Ayisoba en Atamina. Deze Putoo Katare Yire ("slechtheid kent geen thuis") klinkt een pak toegankelijker en dansbaar dan zijn voorganger en daar had Ayuune een goede reden voor...

Lees verder

João Selva - Navegar

Deze Navegar is onze eerste kennismaking met João Selva, een in Frankrijk aangespoelde Braziliaan, die met die album vol samba en bossa nova meets funk, soul en disco, een sprankje vrolijkheid en positivisme wil bieden in deze donkere periode. Missie geslaagd, want met de hulp van de Franse producer Patchworks is Navegar werkelijk een muzikaal lentezonnetje geworden. Selva werd geboren in Ipanema, bekend geworden dankzij Garota De Ipanema of The Girl From Ipanema, wellicht het meest iconische nummer uit het bossa nova tijdperk. Selva's vader was zelf een melomaan met een zeer uitgebreide platencollectie en João's eerste gitaarleraar was zelfs niemand minder dan bossa nova musicus Wanda Sá, die Selva al op jonge leeftijd meetroonde naar shows van tijdgenoten als Marcos Valle of João Donato: "Those people taught me that Brazilian music can be jazz, enriched with strong arrangements without ever loosing its groove!". In zijn studententijd spendeerde João veel tijd in het noorden van Brazilië, waar hij geïntrigeerd raakte door de lokale traditionele muziek en capoeira. Het is die laatstgenoemde discipline die zijn leven de daaropvolgende jaren zou beheersen en hem zowat de hele wereld liet rondreizen. Uiteindelijk belandde Selva zo in het Franse Lyon, waar hij begint op te treden met Forró de Rebeca en Sociedade Recreativa, twee bands die focussen op de muziek uit het noordoosten van Brazilië. Dankzij zijn ontmoeting met Bruno Hovart aka. Patchworks gaat er voor João eindelijk een nieuwe muzikale wereld open: "After so many years devoted to traditional music, it was refreshing to meet Bruno in 2016 and dig those laid-back Rio vibes!".

Lees verder

Sakili - Creole Sounds From The Indian Ocean

Wat niet-westerse muziek betreft, lijkt 2021 wel eens het jaar van de Indische Oceaan te kunnen worden. We trokken eerder al naar Mauritius voor de seggae van Blakkayo, en ook Omar Sosa maakte een tussenstop op het eiland voor een samenwerking met Menwar voor zijn An East African Journey album. Voor het echt traditionele sega-werk trekken we nu naar het 560 kilometer ten oosten van Mauritius gelegen eiland Rodrigues. Hoewel het spelen van sega jarenlang verboden werd door de koloniale autoriteiten en de kerk, die vonden dat de muziek te erotisch geladen was, de rum te rijkelijk vloeide en er te vaak gevochten werd, werd het genre vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw plots populair bij de blanke aristocratie op de eilanden. Het ritme van de sega verschilt van eiland tot eiland, waarbij de traagste vorm terug te vinden is op de Seychellen en de snelste, de sega tanbour, gespeeld wordt op Rodrigues.

Lees verder

Jaakko Laitinen & Väärä Raha - Suomi Disco

Dat de hele COVID-19 pandemie voor een ramp in de concertsector gezorgd heeft hoeven we u hopelijk niet meer te vertellen, en om dat gemis aan live-muziek toch wat te compenseren besloot ons favoriete Finse feestorkest, Jaakko Laitinen & Väärä Raha, om hun fans te vergasten opeen allereerste live-album. De opnames voor Suomi Disco dateren al van in 2017, toen Jaakko Laitinen & Väärä Raha op het podium stonden in bar El Lokal in het Zwitserse Zürich, en werd gemixt en gemasterd door Markus Pajakkala (die ook te horen is op fluit en saxofoon). De band was destijds op tournee om hun toen net verschenen Näennäinen album te promoten, en naast nummers als Kukkakimppu Kainalossa en Supermarketin Parkkipaikalla, bevat de tracklist dan ook vooral oudere nummers (Verkkaan uit Lapland-Balkan, titelnummer Yö Rovaniemellä en Tanssi Tanssi uit Yö Rovaniemellä, en Sivutien Kautta, En Saa Rauhaa, Saippaukupla en Hän Ei Lemmi Mua uit hun titelloze debuut). Jaakko Laitinen & Väärä Raha heten de wildste liveband van Finland te zijn en met dit stomende Zwitserse feestje maken ze die reputatie zeker waar!

www.vaararaha.com | www.playgroundmusic.fi

Mabel Flores - Meraki

Mabel Flores, een singer-songwriter uit Terrassa, een stad op een twintigtal kilometer ten noordwesten van Barcelona, levert met Meraki haar tweede langspeler af. De titel van het album, die de zangeres uitgebreid toelicht in de poëtische proloog, is een van oorsprong Griekse term en betekent iets als "je hart en ziel leggen in de dingen die je doet". Flores' sound situeert zich ergens tussen de typisch Catalaanse mestizo en singer-songwriter pop, steeds opgewekt, dansbaar, maar inhoudelijk vaak met een serieuze ondertoon.

Lees verder

Echoes Of Zoo - Breakout

Na de release van een eerste vier tracks tellende EP in 2019, besloten de heren van Echoes Of Zoo om de (muzikale) kooien volledig open te gooien. Met Breakout vertalen ze hun drang naar het losbreken uit bestaande patronen en de zoektocht naar onverwachte maar opwindende culturele en muzikale ontmoetingen nu naar een eerste volwaardige langspeler. Breakout verschijnt bij W.E.R.F. Records en zij omschrijven het album als: Balkan ornaments meet Brazilian rhythms, gipsy scales meet fuzz guitars, Beninese groovers meet Turkish makam, bass guitars meet sufi rhythms, Rage riffs meet Kurdish trance, Indian raga meets western guitars, Romanian drums meet swing riffs en tallava meets drum & bass.

Lees verder

Rafiki Jazz - Nduggu

Nu reizen tijdelijk geen optie is, droomt u wellicht al eens graag weg op de tonen van muziekjes uit verre oorden en dan is deze Nduggu zeker een aanrader. Nduggu is alweer de vijfde langspeler van dit multiculturele collectief uit het Engelse Sheffield dat samengesteld is uit muzikanten met wortels in het Verenigd Koninkrijk (John Ball, Tony Koni), India (Vijay Venkat), Pakistan (Sarah Yaseen), Brazilië (Guery Tibirica), Nigeria (Catherine Ngozi Carr), Egypte (Mina Mikhail Salama) en Senegal (Kadialy Kouyate). Rafiki Jazz maakt wereldmuziek waarbij het ene moment de kora van Kadiala Kouyate in dialoog gaat met de tabla's van John Ball (Bani), u vervolgens de Caribische steeldrums van Cath Carr de Ghanese highlife van Ngozi Ucheoma hoort opluisteren, en talen als Tamil, Fula, Urdu, Igbo, pidgin Engels, Koptisch, Mandinka, Kasjmiri en Turks vlot worden afgewisseld.

Lees verder

Omar Sosa - An East African Journey

Straf album deze An East African Journey van de Cubaanse jazzpianist Omar Sosa, alleen als u weet dat er tien jaar werk en een reis van tienduizenden kilometer door zeven landen aan vooraf ging. In 2009 gingen Omar Sosa, de Senegalese vocalist Mola Sylla en de Mozambikaanse bassist Childo Tomas, samen het Afreecanos Trio, op tournee in een aantal Oost-Afrikaanse landen. Het geheel werd gesponsord door de Franse overheid en veel van de concerten vonden dan ook plaats in lokale afdelingen van de Alliance Française. Sosa hield halt in Ethiopië, Kenia, Madagaskar, Soedan, Burundi, Zambia en Mauritius, en werkte en passant samen met lokale artiesten als Olith Ratego, Rajery, Monja Mahafay, Abel Ntalasha, Steven Sogo, Seleshe Damessae, Dafaalla Elhal Ali en Menwar, waarbij Patrick Destandeau, geluidstechnicus tijdens de tournee, steeds zorgde voor opnames.

Lees verder

Las Karamba - Camino Asi

Las Karamba is een zeskoppige vrouwenband uit Barcelona met leden uit Venezuela, Cuba, Catalonië, Panama en Argentinië, een mix die garant staat voor een eclectische Latin-sound waarin genres als chachacha, timba, salsa, rumba en hip-hop naadloos in elkaar overlopen. De band werd in 2018 opgericht met als idee om via muziek de emancipatie van de vrouw wereldwijd kracht bij te zetten. In hun teksten vertellen de dames dan ook de verhalen de miljoenen stemloze vrouwen wiens verhalen nooit gehoord worden.

Lees verder

Ikoqwe - The Beginning, The Medium, The End And The Infinite

Het Franse Daft Punk mag dan wel net de handdoek in de ring geworpen hebben, met Ikoqwe staat een nieuw duo gemaskerde helden al klaar om de spreekwoordelijke fakkel over te nemen. Ikoqwe (spreek uit: ee-kok-weh) is het samenwerkingsverbond tussen 'Coqwe' of Pedro Coquenão, beter bekend als Batida, een in Lissabon gevestigde Angolees en één van de vaandeldragers van de moderne Afrikaanse elektronische muziek, en 'Iko' of Luaty Beirão aka. Ikonoklasta, eveneens uit Angola afkomstig en rapper en activist. Het duo haalt zijn inspiratie net zo goed uit hip-hop, westerse elektronica als de Angolese muziektraditie.

Lees verder