Alsarah & The Nubatones - Manara
Ondergetekende leerde de Soedanees-Amerikaanse Sarah Mohamed Abunama-Elgadi aka. Alsarah in 2013 kennen dankzij Aljawal, een eenmalig samenwerkingsproject met de Franse producer Débruit. Ondertussen heeft Alsarah in The Nubatones een vaste begeleidingsband gevonden. Dat leverde in 2014 al een eerste album Silt op, nu gevolgd door deze Manara. Alsarah, etnomusicologe van opleiding, omschrijft haar muziek - een mix van Nubische "songs of return" (veel Egyptische Nubiërs moesten verhuizen na de aanleg van het Nassermeer, waarbij de Nijl werd afgedamd bij Aswan), traditionele Soedanese muziek en jazzinvloeden - zelf als Oost-Afrikaanse retro-pop. Met albumtitel Manara, Arabisch voor "vuurtoren", verwijst Alsarah dan weer duidelijk naar de huidige vluchtelingenproblematiek: "Sometimes we leave home willingly, sometimes we are forced out, sometimes we plan to go back, and sometimes we don't know if we will ever see our loved ones again. But one thing we always know is that we don't want to forget, or be forgotten. As the sea takes us, Manara is the lighthouse anchoring our journey, and the keeper of our secrets. Not a destination, but rather a marker along the way."; en ze spreekt uit ervaring, want op haar achtste verhuisde ze, op de vlucht voor het regime in Soedan, vanuit Khartoem naar Taiz in Jemen, maar toen het in 1994 ook daar te heet werd omdat er een burgeroorlog uitbrak, moest Alsarah's familie nogmaals veiligere oorden opzoeken en kwam ze in de Verenigde Staten terecht. www.alsarah.com | www.wonderwheelrecordings.com | www.xmd.nl