Interview met Gregor Terror & The Calypso Gigolos @ Reggae Geel
Op 12 oktober stellen Gregor Terror & The Calypso Gigolo's hun debuutalbum Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos live voor in de Antwerpse Arenberg tijdens de jaarlijkse Calypso Cavalcade. Wij spraken frontman Gregor 'Terror' Engelen al op Reggae Geel.Gregor, ik was ondertussen eigenlijk al overtuigd geraakt dat Gregor Terror & The Calypso Gigolos enkel een live-project zou blijven, maar nu is er toch eindelijk het Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos album.
Gregor 'Terror' Engelen (zang): "Het is eigenlijk allemaal begonnen als een nevenprojectje waarmee ik niet echt veel ambitie had. Toen we in 2010 begonnen waren we nog een volledige tienkoppige calypso bigband inclusief marimba, blazerssectie en percussie. Allemaal heel leuk, maar dat bleek uiteindelijk financieel een onhoudbare combinatie, dus heb ik enkele jaren geleden, met pijn in het hart, een viertal muzikanten moeten laten gaan, en sindsdien gaat Gregor Terror & The Calypso Gigolos als een sextet verder. We hebben ondertussen ook een geheel eigen sound gecreëerd, waarbij we afstappen van de traditionals die we vroeger coverden en overgestapt zijn op zelf gepende nummers. We hebben onze stijl zelf calypso mambo noir gedoopt en het klinkt allemaal wat donkerder dan de originele calypso. Calypso draait eigenlijk om verhalen vertellen, die nummers waren de orale nieuwsberichten op de Caraïbische eilanden, maar vaak ging het om teksten vol dubbele bodems en doordenkers, en zoiets zelf schrijven mag je zeker niet onderschatten. Voor de nummers op Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos heb ik dan ook samengewerkt met Gunter Nagels van Donkey Diesel, een band waar ik zelf ook nog heel wat jaren bij gespeeld heb. Iedereen kent mij natuurlijk als frontman van Antwerp Gipsy-Ska Orkestra, maar naar aanleiding van deze albumrelease wil ik me het komende jaar toch ook volledig op Gregor Terror & The Calypso Gigolos gaan storten. In dit project kan ik me trouwens een stuk meer uitleven als zanger, als crooner, dan bij Antwerp Gipsy-Ska. Ik wil dat de mensen beseffen dat ik niet alleen maar een feestje kan bouwen of wat praatjes verkopen, maar dat er ook een echte zanger in mij schuilt."
Met de heropleving van de carrière van Calypso Rose is er sprake van een kleine calypso-revival in Europa, maar echt populair en gekend is het genre hier eigenlijk nooit geweest. Waar is voor jou de liefde voor die muziek ontstaan?
Gregor 'Terror' Engelen: "Ik denk eigenlijk dat dat gegroeid is door eerst veel reggae te hebben geluisterd. In de reggae en dancehall heb je ook de zogenaamde soundclashes, waarbij rivaliserende sound system elkaar verbaal en muzikaal de loef proberen af te steken en er al eens een vriendelijke steek onder de gordel wordt uitgedeeld. In de calypso-traditie was dat eigenlijk net zo. Op Trinidad werden grote wedstrijden georganiseerd waarbij de lokale calypsonians het tegen elkaar opnamen en de winnaar uiteindelijk tot Calypso King gekroond werd (Calypso Rose was de eerste vrouwelijke calypsonian die het in 1978 tot Calypso Monarch schopte, red.). Dat aspect sprak mij enorm aan en ik heb ook altijd de nijging gehad om genres op te zoeken waar niemand, of zo goed als niemand aandacht aan besteed. Bij mijn weten is er momenteel, maar één andere Belgische calypso-band actief, het Brusselse Concrete Coconuts, dat calypso mengt met fanfare-invloeden. Ik geloof niet echt in revivals, maar je kunt een genre wel levend houden en dat proberen we met Gregor Terror & The Calypso Gigolos te doen. Niet door gewoon de oude calypso na te spelen, maar door er ons eigen ding mee te doen en zo iets nieuws te creëren. Ik ben daarnaast iemand die veel lult en vertelt, dus tekstueel zit die verhalende stijl van het genre mij als gegoten. Dat gezegd zijnde moet ik wel eerlijkheidshalve toegeven dat ik in het begin absoluut niet wist hoe of wat! (lacht) Het is een heel leerproces geweest. Het huidige concertpubliek is vaak niet meer tot echt luisteren bereid, maar met deze band heb ik zalen al muisstil gekregen. Calypso is niet louter dansmuziek, want er zitten heelder boodschappen verscholen in de teksten van de nummers en dat maakt het genre net zo apart. Ik kan als blanke Europeaan enkel proberen die muziek naar beste vermogen te interpreteren, want de echte calypsonians dat is een klasse apart."
Je hebt zelfs nog even met het idee gespeeld om het genre Nederlandstalig te brengen.
Gregor 'Terror' Engelen: "Dat idee speelt eigenlijk nog altijd in mijn hoofd. Ik heb met Antwerp Gipsy-Ska een aantal nummers in het Nederlands opgenomen, en muzikanten als Stef Bos, Guido Belcanto en Rocco Granata zijn mij daarna allemaal komen aanspreken om mij aan te sporen meer in het Nederlands of het Antwerps te zingen — want ik haat eigenlijk het Algemeen Nederlands (lacht) — en ik zeg zeker niet dat dat niet zou kunnen werken, maar na de herschikking van de line-up van de band hebben we ons eerst gefocust op de muziek, op de sound die we wilden creëren. Een eigen identiteit creëren voor en met deze band had voor mij nu even prioriteit, want zo zorg je ervoor dat je niet het zoveelste calypso-project in de rij wordt, maar er op de één of andere manier uitsteekt."
Het album verschijnt op het Franse Kaiso Records, een klein label dat wel kaas gegeten heeft van goede calypso. Hoe ben je bij hen terechtgekomen?
Gregor 'Terror' Engelen: "Dat is eigenlijk gewoon via het internet gegaan. Ik heb die jongens nog nooit ontmoet… Ik heb al twee keer een calypso-avond georganiseerd in Antwerpen, Calypso Cavalcade, waarvoor ik telkens op zoek moest naar een andere act om de affiche te vullen. Zo ben ik via Facebook uiteindelijk ook bij King Huggy & The Calypso Combo uitgekomen - want zoveel actieve calypsobands zijn er niet in Europa - en dat bleek eigenlijk de huisband van de jongens achter het Kaiso label. Eigenlijk hebben we elkaar beide een plezier gedaan. Zij vertelden me dat ze het in Frankrijk moeilijk hadden om aan de bak te komen en dus heb ik ze voor de komende Calypso Cavalcade op 12 oktober in de Arenberg gewoon als mijn voorprogramma geboekt en als wederdienst hebben zij mij beloofd om ons debuutalbum te verdelen. Ik heb beloofd om hen heel goed te soigneren en in ruil betalen zij het artwork voor het album, de mastering; eigenlijk alles waar wij zelfs geen geld voor hadden. Voor mij is dit een unieke ervaring, want voor de eerste keer in mijn muziekcarrière heb ik nu getekende bij een echt label! Dat zij dit voor ons willen doen zonder ons zelfs maar ontmoet te hebben, is een groot teken van respect. Mijn enige eis is dat het album geperst en klaar moet zijn tegen 12 oktober! (lacht) We hebben er ook voor gekozen om Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos enkel op vinyl uit te brengen, weliswaar met een downloadcode erbij."
Ter afsluiting… Als je het over calypso hebt, zullen zelfs diegenen die het genre totaal niet kennen of genegen zijn waarschijnlijk toch vertrouwd zijn met de naam Harry Belafonte. Wat vertegenwoordigen hij en zijn muziek voor jou?
Gregor 'Terror' Engelen: "Harry Belafonte is eigenlijk de Goran Bregovic van de calypsomuziek! Goran Bregovic heeft mij en veel andere westerlingen in de jaren negentig van de vorige eeuw laten kennismaken met de muziek uit de Balkan, de muziek van de zigeuners, en Harry Belafonte heeft in de jaren vijftig en zestig hetzelfde gedaan voor het calypso-genre. Belafonte At Carnegie Hall (RCA, 1959, red.) dat is een droomplaat als je het over calypso hebt. Hij heeft het genre ook nooit gebanaliseerd of onnodig gecommercialiseerd, want hij bracht zijn muziek echt vanuit zijn hart. De echte calypsonians — ik denk maar aan Lord Kitchener, Lord Invader of Mighty Sparrow — die moet je natuurlijk op Trinidad gaan zoeken. Maar was Harry Belafonte er niet geweest, waren zijn waarschijnlijk ook nooit van dat eiland af geraakt!"
Gregor 'Terror' Engelen (zang): "Het is eigenlijk allemaal begonnen als een nevenprojectje waarmee ik niet echt veel ambitie had. Toen we in 2010 begonnen waren we nog een volledige tienkoppige calypso bigband inclusief marimba, blazerssectie en percussie. Allemaal heel leuk, maar dat bleek uiteindelijk financieel een onhoudbare combinatie, dus heb ik enkele jaren geleden, met pijn in het hart, een viertal muzikanten moeten laten gaan, en sindsdien gaat Gregor Terror & The Calypso Gigolos als een sextet verder. We hebben ondertussen ook een geheel eigen sound gecreëerd, waarbij we afstappen van de traditionals die we vroeger coverden en overgestapt zijn op zelf gepende nummers. We hebben onze stijl zelf calypso mambo noir gedoopt en het klinkt allemaal wat donkerder dan de originele calypso. Calypso draait eigenlijk om verhalen vertellen, die nummers waren de orale nieuwsberichten op de Caraïbische eilanden, maar vaak ging het om teksten vol dubbele bodems en doordenkers, en zoiets zelf schrijven mag je zeker niet onderschatten. Voor de nummers op Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos heb ik dan ook samengewerkt met Gunter Nagels van Donkey Diesel, een band waar ik zelf ook nog heel wat jaren bij gespeeld heb. Iedereen kent mij natuurlijk als frontman van Antwerp Gipsy-Ska Orkestra, maar naar aanleiding van deze albumrelease wil ik me het komende jaar toch ook volledig op Gregor Terror & The Calypso Gigolos gaan storten. In dit project kan ik me trouwens een stuk meer uitleven als zanger, als crooner, dan bij Antwerp Gipsy-Ska. Ik wil dat de mensen beseffen dat ik niet alleen maar een feestje kan bouwen of wat praatjes verkopen, maar dat er ook een echte zanger in mij schuilt."
Met de heropleving van de carrière van Calypso Rose is er sprake van een kleine calypso-revival in Europa, maar echt populair en gekend is het genre hier eigenlijk nooit geweest. Waar is voor jou de liefde voor die muziek ontstaan?
Gregor 'Terror' Engelen: "Ik denk eigenlijk dat dat gegroeid is door eerst veel reggae te hebben geluisterd. In de reggae en dancehall heb je ook de zogenaamde soundclashes, waarbij rivaliserende sound system elkaar verbaal en muzikaal de loef proberen af te steken en er al eens een vriendelijke steek onder de gordel wordt uitgedeeld. In de calypso-traditie was dat eigenlijk net zo. Op Trinidad werden grote wedstrijden georganiseerd waarbij de lokale calypsonians het tegen elkaar opnamen en de winnaar uiteindelijk tot Calypso King gekroond werd (Calypso Rose was de eerste vrouwelijke calypsonian die het in 1978 tot Calypso Monarch schopte, red.). Dat aspect sprak mij enorm aan en ik heb ook altijd de nijging gehad om genres op te zoeken waar niemand, of zo goed als niemand aandacht aan besteed. Bij mijn weten is er momenteel, maar één andere Belgische calypso-band actief, het Brusselse Concrete Coconuts, dat calypso mengt met fanfare-invloeden. Ik geloof niet echt in revivals, maar je kunt een genre wel levend houden en dat proberen we met Gregor Terror & The Calypso Gigolos te doen. Niet door gewoon de oude calypso na te spelen, maar door er ons eigen ding mee te doen en zo iets nieuws te creëren. Ik ben daarnaast iemand die veel lult en vertelt, dus tekstueel zit die verhalende stijl van het genre mij als gegoten. Dat gezegd zijnde moet ik wel eerlijkheidshalve toegeven dat ik in het begin absoluut niet wist hoe of wat! (lacht) Het is een heel leerproces geweest. Het huidige concertpubliek is vaak niet meer tot echt luisteren bereid, maar met deze band heb ik zalen al muisstil gekregen. Calypso is niet louter dansmuziek, want er zitten heelder boodschappen verscholen in de teksten van de nummers en dat maakt het genre net zo apart. Ik kan als blanke Europeaan enkel proberen die muziek naar beste vermogen te interpreteren, want de echte calypsonians dat is een klasse apart."
Je hebt zelfs nog even met het idee gespeeld om het genre Nederlandstalig te brengen.
Gregor 'Terror' Engelen: "Dat idee speelt eigenlijk nog altijd in mijn hoofd. Ik heb met Antwerp Gipsy-Ska een aantal nummers in het Nederlands opgenomen, en muzikanten als Stef Bos, Guido Belcanto en Rocco Granata zijn mij daarna allemaal komen aanspreken om mij aan te sporen meer in het Nederlands of het Antwerps te zingen — want ik haat eigenlijk het Algemeen Nederlands (lacht) — en ik zeg zeker niet dat dat niet zou kunnen werken, maar na de herschikking van de line-up van de band hebben we ons eerst gefocust op de muziek, op de sound die we wilden creëren. Een eigen identiteit creëren voor en met deze band had voor mij nu even prioriteit, want zo zorg je ervoor dat je niet het zoveelste calypso-project in de rij wordt, maar er op de één of andere manier uitsteekt."
Het album verschijnt op het Franse Kaiso Records, een klein label dat wel kaas gegeten heeft van goede calypso. Hoe ben je bij hen terechtgekomen?
Gregor 'Terror' Engelen: "Dat is eigenlijk gewoon via het internet gegaan. Ik heb die jongens nog nooit ontmoet… Ik heb al twee keer een calypso-avond georganiseerd in Antwerpen, Calypso Cavalcade, waarvoor ik telkens op zoek moest naar een andere act om de affiche te vullen. Zo ben ik via Facebook uiteindelijk ook bij King Huggy & The Calypso Combo uitgekomen - want zoveel actieve calypsobands zijn er niet in Europa - en dat bleek eigenlijk de huisband van de jongens achter het Kaiso label. Eigenlijk hebben we elkaar beide een plezier gedaan. Zij vertelden me dat ze het in Frankrijk moeilijk hadden om aan de bak te komen en dus heb ik ze voor de komende Calypso Cavalcade op 12 oktober in de Arenberg gewoon als mijn voorprogramma geboekt en als wederdienst hebben zij mij beloofd om ons debuutalbum te verdelen. Ik heb beloofd om hen heel goed te soigneren en in ruil betalen zij het artwork voor het album, de mastering; eigenlijk alles waar wij zelfs geen geld voor hadden. Voor mij is dit een unieke ervaring, want voor de eerste keer in mijn muziekcarrière heb ik nu getekende bij een echt label! Dat zij dit voor ons willen doen zonder ons zelfs maar ontmoet te hebben, is een groot teken van respect. Mijn enige eis is dat het album geperst en klaar moet zijn tegen 12 oktober! (lacht) We hebben er ook voor gekozen om Le Chant De Gregor Terror & The Calypso Gigolos enkel op vinyl uit te brengen, weliswaar met een downloadcode erbij."
Ter afsluiting… Als je het over calypso hebt, zullen zelfs diegenen die het genre totaal niet kennen of genegen zijn waarschijnlijk toch vertrouwd zijn met de naam Harry Belafonte. Wat vertegenwoordigen hij en zijn muziek voor jou?
Gregor 'Terror' Engelen: "Harry Belafonte is eigenlijk de Goran Bregovic van de calypsomuziek! Goran Bregovic heeft mij en veel andere westerlingen in de jaren negentig van de vorige eeuw laten kennismaken met de muziek uit de Balkan, de muziek van de zigeuners, en Harry Belafonte heeft in de jaren vijftig en zestig hetzelfde gedaan voor het calypso-genre. Belafonte At Carnegie Hall (RCA, 1959, red.) dat is een droomplaat als je het over calypso hebt. Hij heeft het genre ook nooit gebanaliseerd of onnodig gecommercialiseerd, want hij bracht zijn muziek echt vanuit zijn hart. De echte calypsonians — ik denk maar aan Lord Kitchener, Lord Invader of Mighty Sparrow — die moet je natuurlijk op Trinidad gaan zoeken. Maar was Harry Belafonte er niet geweest, waren zijn waarschijnlijk ook nooit van dat eiland af geraakt!"