The Nile Project - Tana
Net zoals op hun voorgaande releases, Aswan (Egypte) en Jinja (Oeganda), staat ook op dit nieuwe album van het internationale gezelschap The Nile Project weer een iconische plek langsheen de langste Afrikaanse rivier centraal. Deze keer is dat het Tanameer in Ethiopië, het hoogstgelegen meer van Afrika en de bron van de Blauwe Nijl. Anders dan bij de vorige albums bleek het logistisch onhaalbaar om daar ook effectief te gaan opnemen en voor Tana trok The Nile Project dan ook naar de Manifold Recording Studio in Pittsboro, North Carolina in de Verenigde Staten. We kunnen ons vergissen, maar toch meenden wij niettemin dat er op Tana meer Ethiopische invloeden terug te vinden zijn dan op Aswan en Jinja. Zangeres Salemnesh Zemene is te horen in niet minder dan vier van de tien tracks op Tana en natuurlijk liggen ook de Eritrese invloeden van krar-speler en vocalist Ibrahim Fanous in dezelfde lijn (opener Fulani). De verbindende factor die de Nijl vormt tussen de verschillende muzikanten die deel uitmaken van het project, komt ook terug in de teksten van de nummers op Tana, zoals opener Fulani, waarin de rivier wordt voorgesteld als een symbool van liefde, vrede en hoop, Ibn Masr waarin Saleeb Fawzy doodeerlijk verklaart dat voor een Egyptenaar de Nijl de wereld is, of nog Ma Badoor, waarin de Soedanese Asia Madani zich verzet tegen het groeiende tribalisme in haar land en verklaart dat de Nijl de vader van alle Soedanezen is en Dingy Dingy, waarin de band zelfs nog een stapje verder gaat door te verklaren dat er tussen Egyptenaren en Soedanezen eigenlijk geen verschillen bestaan omdat beide volkeren volledig afhankelijk zijn van de Nijl. Net zoals de Nijl zelf al eeuwen een bron van fascinatie is, blijven ook de albums van The Nile Project bekoren.www.nileproject.org | www.zambaleta.org | www.xmd.nl