Melingo - Oasis
Ook voor deze Oasis kroop Melingo opnieuw in de huid van zijn linyera-alter ego en het album vormt zo het sluitstuk van het drieluik dat in 2014 begon met Linyera. Het album moet bovendien ook de aanzet vormen voor een audiovisuele kameropera over datzelfde linyera-personage. Op Oasis duiken deze keer ook een boel nevenpersonages op, steeds gestalte gegeven door een vocale gast. In opener El Oráculo duikt Enrique Symns op als het orakel, voor El Blues Rebétiko De 7 Vidas kroop Andres Calamaro in de huid van 7 Vidas ("zeven levens"), wordt de "cafisho cocoliche" ("Italiaanse pooier", scheldwoord gebruikt voor de Italiaanse migranten die zich eind negentiende en begin twintigste eeuw in Argentinië kwamen vestigen) in Camino Y Hablo Solo gestalte gegeven door de Italiaanse singer-songwriter Vinicio Caposella en belichaamt dichter Fernando Noy het kwade in Caminito Rebétiko.
Tegelijk gaat Melingo op zoek naar zijn eigen geschiedenis en voorouders, een reis die hem uiteindelijk helemaal naar Griekenland leidt en geïllustreerd wordt door nummers als Caminito Rebétiko of El Blues Rebétiko De 7 Vidas: "De linyera heeft een droom waarin hij een vrouw op een soort Griekse mandoline ziet spelen; een beeld dat hem vervolgens inspireert om op zoek te gaan naar zijn eigen wortels.". Het titelnummer van het album is dan weer een familieproject geworden, want werd geschreven door Melingo's vrouw Maria Celeste Torre, die het ook vertolkt samen met hun zoon Felix Melingo Torre (ook nog te horen in Navegantes). Fascinerend sluitstuk van deze muzikale trilogie!
www.danielmelingo.com | www.budamusique.com | www.xmd.nl