João Selva - Navegar
Deze Navegar is onze eerste kennismaking met João Selva, een in Frankrijk aangespoelde Braziliaan, die met die album vol samba en bossa nova meets funk, soul en disco, een sprankje vrolijkheid en positivisme wil bieden in deze donkere periode. Missie geslaagd, want met de hulp van de Franse producer Patchworks is Navegar werkelijk een muzikaal lentezonnetje geworden. Selva werd geboren in Ipanema, bekend geworden dankzij Garota De Ipanema of The Girl From Ipanema, wellicht het meest iconische nummer uit het bossa nova tijdperk. Selva's vader was zelf een melomaan met een zeer uitgebreide platencollectie en João's eerste gitaarleraar was zelfs niemand minder dan bossa nova musicus Wanda Sá, die Selva al op jonge leeftijd meetroonde naar shows van tijdgenoten als Marcos Valle of João Donato: "Those people taught me that Brazilian music can be jazz, enriched with strong arrangements without ever loosing its groove!". In zijn studententijd spendeerde João veel tijd in het noorden van Brazilië, waar hij geïntrigeerd raakte door de lokale traditionele muziek en capoeira. Het is die laatstgenoemde discipline die zijn leven de daaropvolgende jaren zou beheersen en hem zowat de hele wereld liet rondreizen. Uiteindelijk belandde Selva zo in het Franse Lyon, waar hij begint op te treden met Forró de Rebeca en Sociedade Recreativa, twee bands die focussen op de muziek uit het noordoosten van Brazilië. Dankzij zijn ontmoeting met Bruno Hovart aka. Patchworks gaat er voor João eindelijk een nieuwe muzikale wereld open: "After so many years devoted to traditional music, it was refreshing to meet Bruno in 2016 and dig those laid-back Rio vibes!".
Titelnummer Navegar is geïnspireerd op 'The Black Atlantic: Modernity and Double Consciousness', geschreven door Paul Gilroy en focussend op de zwarte cultuur, een mix van Afrikaanse, Caribische, Amerikaanse en Europese invloeden, die ontstond na de trans-Atlantische slavenhandel. Ook in de lyrics van het nummer - aanstekelijke samba-funk - steekt Selva voortdurend de Atlantische Oceaan over: "Na Bahia quero samba… Vou me perder lá no Caribe… Comer cachupa em Cabo Verde… Vou ver a lua de Luanda…" ("Ik wil samba dansen in Bahia… Ik wil mezelf verliezen in de Caraïben… Cachupa eten in Kaapverdië… De maan zien in Luanda…"). De eveneens naar Frankrijk uitgeweken Braziliaanse, Flavia Coelho, is natuurlijk de perfecte tafelgaste en duikt samen met João op in Meu Mano, een nummer over openheid, reizen en nieuwe dingen uitproberen. Selva is natuurlijk ook niet blind voor de politieke situatie in zijn thuisland en verwerkte die gedachten en emoties in Camará, een nummer dat hij pende na een reis naar Brazilië: "All my friends were sad, pessimistic about the situation since the coup d'etat (when president Dilma Rousseff was impeached), so I wanted tos end a message of hope.". In het nummer geeft hij eerst huidig president Bolsonaro een veeg uit de pan: "Não tem capitão que segure, nem pedra qu'agua não fure…" ("Geen kapitein kan ons tegenhouden, net zoals er geen steen is die niet door water geërodeerd kan worden..."), om vervolgens zijn landgenoten een hart onder de riem te steken: "Sorria como é de costume. Levanta a cabeça se aprume. Vai dança camará!" ("Lach zoals je anders doet. Laat je hoofd niet hangen. Ga dansen, camará!"). De term "camará" komt uit de capoeira, betekent iets als maatje of partner en wordt liefkozend gebruikt om naar andere dansers te verwijzen. Voor wie even de dansspieren wil losgooien is er de pure disco van Devagar ("traagjes"), en voor een wondermooie uitsmijter zorgt Selva tenslotte nog met de intieme bossa nova van Se Você. Braziliaanse aanrader!
www.joaoselva.com | www.underdogrecords.fr