Samba Touré - Binga
Met Binga levert de Malinese gitaarvirtuoos Samba Touré naar eigen zeggen zijn meest persoonlijke en meeslepende album af tot nog toe. De titel van het album verwijst naar de regio die ooit nog deel uitmaakte van het grote Songhairijk en net ten zuiden van de Sahara en zowat honderd kilometer verwijderd van het overbekende Timboektoe ligt; de plek waar Samba opgroeide: "I never left Binga… I went to Bamako in my youth to find some work and help my family. Even if it's complicated or dangerous to travel to the north now, it's still my homeland and always will be. I have a house there. It's my culture and my heritage. This is my region and it felt right to name this album after it. It's pure Songhoy music. I never left my roots. How could I even do that? I'm a Songhoy man and a Malian citizen first. I deeply love my country and its culture; they are all part of who I am!".
Samba's vaste bassist verhuisde naar de Verenigde Staten en dus krijgen we op dit album een beperktere bezetting van gitaar, ngoni en (kalebas-) percussie, met op sommige tracks (Fondo, Instrumental, Sambalama) nog de harmonica van Richard Shanks, een sound die niet zoveel verschilt met die van de traditionele eensnarige Malinese soku. Het resultaat is een album dat ingetogener klinkt dan Samba's vorige releases en dichter aanleunt bij de muziektradities van de Songhai.
Zowel opener Tamala als afsluiter Terey Kongo (het eerste verhalend over de verwezenlijkingen van belangrijke figuren uit de Songhay-geschiedenis, en het tweede het verhaal van een man die vanop zijn bootje op de Niger de schoonheid van de Songhay-vrouwen bewondert) zijn stokoude traditionals uit de Songhay-traditie. In Atahar fulmineert Samba dan weer tegen het falende schoolbeleid in Mali, maar Touré countert alweer met het positieve en uptempo 'Sambalama', waarin hij stelt ondanks alle tegenspoed hoopvol te blijven voor Mali (een boodschap die na de recente staatsgreep in het land zeker gehoord mag worden). Blijkbaar is Samba ook een voetballiefhebber, want Kola Cissé is één grote ode aan Hammadoun Kollado Cissé, de in 2015 overleden hoofd van de Malinese voetbalfederatie FeMaFoot. Adounya is eigenlijk een ecologisch statement, waarin Samba de mensheid aanspoort om eerbiediger om te springen met onze planeet, en in Fondo waarschuwt hij de vele Malinese jongeren die het leven in de dorpen op het platteland verruilen voor een "beter" bestaan in de stad, dat het gras niet altijd groener is aan de andere kant. In Sambamila mijmert Touré tenslotte over Diré, het dorp waar hij opgroeide, maar waar ondanks elektrificatie, telefonie en andere technologie sindsdien weinig verbeterd is aan de leefomstandigheden van de bewoners. Klassieke Mali-blues van de bovenste plank!
www.glitterbeat.com | www.xmd.nl