Purbayan Chatterjee - Abaad + Parvyn - Sa
Met Abaad van Purbayan Chatterjee en Sa van Parvyn stellen we u deze keer twee releases uit de Indische diaspora voor.
De Indische sitarvirtuoos, componist en producer Purbayan Chatterjee woont en werkt weliswaar in Mumbai, maar zijn muziek is net zozeer doordrongen van typisch Indische invloeden als westerse genres zoals jazz en rock. Hij gaf zijn nieuwe langspeler dan ook de passende titel Abaad of onbegrensd.
Purbayan Chatterjee: "I'm trying to create a sound that appeals to the greater diaspora, incorporating the nuances of Western harmony along with the embellishments and ornaments of Indian music in terms of my playing, my phrasing, my thinking. Improvisation is the most common connection point. 'Abaad' showcases six different kinds of music from our subcontinent, brought into close contact with six different styles from jazz and other realms. The language of music can take you from one realm to the other, to feel that sense of being "looked after", essentially.".
Voor dit albumproject werkte Chatterjee deze keer samen met een keur aan gasten, waarbij het westen vertegenwoordigd wordt door banjopionier Bela Fleck, voormalig Pat Metheny-drummer Anton Sanchez, Snarky Puppy-bassist Michael League, jazzklarinettiste Anat Cohen en Dream Theater-toetsenist Jordan Rudess. Aan Indische zijde krijgen we dan weer tabla-meester Ustad Zakir Hussain, kanjira-speler Vinayakram Selvaganesh en vocalist Shankar Mahadevan, allen voorheen ook al betrokken bij John McLaughlin's innovatieve Shakti-project.
Chatterjee: "I think to a lot of Indian listeners, Shakti is the first door through which we see cross-cultural collaborative music. As crossover musicians we revere Shakti because of the way John Ji explored the Carnatic tradition and beautifully found a harmonic context to it. Ustad Zakir Hussain also embodies that bridge, much like Pandit Ravi Shankar did in the nineteen sixties and seventies.".
Opener Shanmukhapriya - The Mystic, dat Purbayan zelf omschrijft als: "…the devotional element of Carnatic music in a post-modern Latin jazz soundscape", zet al meteen de toon en in het nummer zijn naast de al genoemde muzikanten ook nog Nakul Chugh op toetsen, Uppalapu Rajesh op mandoline, Aleif Hamdan op gitaar, celliste Emanuel Keller, violisten Anna Stromer en Bengisu Gökçe te horen. Sukoon - Catharsis is dan weer een mix van een ghazal en blues met de jazzy Hindoestaanse vocalen van Thana Alexa en Gayatri Asokan, en in het opzwepende Khula Asmaan - Firmament horen we dan weer de Indische meester Javed Ali, in wat Chatterjee omschrijft als: "…a cross between a classical bandish and a Sufi kalam". In Intezaar - The Wait, neemt de klarinet van Anat Cohen ons eerst mee naar de straten van New York, om daarna in dialoog te gaan met Chatterjee's sitar, met een opvallende bijrol voor de piano van Gary Husband en het opvallende timbre van Sabir Khan's sarangi. Voor Lalitha - The Joyful Mother koppelde Purbayan zijn sitar dan weer met de sound van Bela Fleck's banjo en in titelnummer Abaad - Unbounded - eigenlijk niet meer dan een korte interlude - weten de lyrics van Gayatri Asokan de geest van het album perfect te vatten: "Vasudeva kutumbakam…" ("de wereld is één familie"). Uitstekende cross-over tussen Indische tradities, progrock en jazz!
www.purbayan.com | www.sufiscore.com
Van een enigszins andere orde is Sa, Punjabi voor ademen, maar tegelijk ook de eerste lettergreep van "shadja", de eerste noot in de Indische that (een modaal toonsysteem met telkens zeven tonen dat in Hindoestaanse muziek de basis vormt waarop de vele raga's in de Noord-Indiase klassieke muziek worden ingedeeld), het solodebuut van de Australisch-Indische Parvyn Kaur Singh (die we al eerder leerden kennen als vocaliste bij The Bombay Royale). Haar eerste stappen in de muziekwereld zette Parvyn al op zeer jonge leeftijd in het ensemble van haar vader Dya Singh, dat een repertoire van religieuze sikh-muziek bracht.
Op Sa wisselt Parvyn af tussen Engels en Punjabi en laat ze de Indische traditie overvloeien in westerse beats (Anchor, What You See), pop-elementen en een snuifje jazz (Something 29, Whisper In My Ear, met prachtige pianobegeleiding door James Bowers), een sound die bij momenten herinneringen oproept aan het werk van Nithin Sawney (Irkha, over jaloezie, lust, woede, hebzucht, ego, schuld, roddel en andere ondeugden, Crossed The Line, titelnummer Sa dat opent met een geweldige bansuri-solo door Vinod Prasanna) of Sheila Shandra (opener Jara, Damage Inside).
Zelf ziet Parvyn dit album als een bespiegeling over haar eigen worsteling met geestelijke gezondheidsproblemen (het al vermelde Damage Inside, Anchor), het opgroeien in Australië als dochter van migrantenouders, en het stichten van een eigen gezin. Als u van Indische cross-over houdt moet u deze Parvyn zeker in de gaten blijven houden!
www.parvyn.com