Barcelona Raval Sessions 2
Voor we ons wagen aan het opstellen van lijstjes, het nuttigen van exotische spijzen en het benieuwd afwachten welke wereldse muziekjes de kerstboom voor ons in petto heeft, nog een laatste CD review. Barcelona Raval Sessions 2 ligt al even in de rekken, maar de democratisch geprijsde verzamelaar is ideaal voer voor kadootjesjagers, en dat kan in deze tijd van het jaar wel van pas komen.
Onder de noemer Barcelona Raval Sessions brengt het alternatieve cultuurhuis K Industria uit Raval, de centrale wijk van Barcelona, regelmatig een bloemlezing uit het epicentrum van de Latin Fusion. De aandachtige lezer merkt wellicht de overlap met Radio Chango's Añejo Reserva, ook een product van K Industria. Ze tappen inderdaad uit hetzelfde vaatje, en de twee compilaties overlappen zelfs gedeeltelijk. Wat de Raval Session echter interessant maakt zijn de talrijke onuitgegeven versies, remixes en samenwerkingen die deze dubbelCD rijk is. En dat resulteert in niet altijd even voor de hand liggende combinaties.
Zo duikt Sergent Garcia, de Parijse salsaknutselaar die de regelmatige AB-bezoeker niet onbekend is, op in Esperanza van de Senegalese hiphoppers Daara J. Patriarcas de la Rumba, ambassadeurs van die Catalaanse flamenco-variant, kwamen in de studio Macaco tegen. Mouss et Hakim, de 2 broers die we kennen van Zebda, het geweldige reggae-rap collectief uit Toulouse, krijgen op Volcan het gezelschap van andersglobalist pur sang Fermin Muguruza.
Wat remixes betreft vallen er ook een aantal pareltjes te rapen. Het Engelse Temple of Sound levert met Menea Mambo een aanstekelijke en uiterst dansbare versie van het origineel van El Noi af. De remix van Amadou et Mariam (La triste réalité) vind ik iets minder geslaagd, maar doet het ongetwijfeld ook niet slecht op de dansvloer. Ventilaor R-80, de hit van Ojos de Brujo krijgt een professionele makeover van Martin Morales. Ook de techno-versie van La Kinky Beat's Tabaco Y Ron, afgeleverd door DJ Rude, is best te smaken — en te horen op onze Uiteraard zitten er ook een paar miskleunen in. Wie bij voorbeeld A Forest, de the Cure cover van 08001 gemist zou hebben op Sfinks krijgt hier een herkansing. En hier een daar zitten er ook wat lokale bandjes as Dilema of Fufu-Ai in, die de weinig dankbare taak hebben om de ruimte tussen de grote jongens te vullen. Maar met 36 tracks op 2 CD's hoef je daar niet over te klagen...