Rodrigo y Gabriela


Ondanks de titel is het de derde plaat van Rodrigo Sánchez and Gabriela Quintero. Hun eerste namen ze low budget op in Ierland, nadat ze de lokale rockscene van Mexico City hadden ontvlucht met niet veel meer dan hun gitaar. Daarop toerden ze door de UK en bundelden live-opnames in Dublin en Manchester tot een tweede plaat. En dan is het dankzij John Leckie (Juan Loco), producer van onder meer de Stone Roses' debuutalbum en Radioheads The Bends, dat ze wat meer studiotijd krijgen.
En met wat voor resultaat. Ik ben sinds de ontdekking van Paco de Lucia (in het bijzonder het Guitar Trio met John McLaughlin en Al DiMeola) niet meer zo onder de indruk geweest van flamencogitaar. Dankzij de adembenemende vingervlugheid van Rodrigo en de onnavolgbare ritmes van Gabriela halen ze klanken uit hun gitaar die je niet voor mogelijk houdt. Ook het slagwerk nemen ze voor hun rekening door tapping op de klankkast. Enkel in Ixtapa krijgen ze gezelschap van de Gypsy vioolvirtuoos Roby Lakatos.
Voor de rest krijg je 42 minuten pure gitaar. Opzwepende hardrock, verleidelijke tango, zwoele latin en meeslepende flamenco mengen zich in een explosieve muzikale orgie van 2 akoestische gitaren. Moeiteloos kneden ze Stairway to Heaven en Metallica's Orion tot frisse, eigentijdse versies. Ook hun eigen songs klinken verrassend veelzijdig. Rechts bij voorbeeld een live versie van Diablo Rojo, geinspireerd door een achtbaan in Denemarken (waarom niet?). Laat je meeslepen door meer audiovisueel materiaal op hun website. Al bij al, een must-have voor elke gitaarfanaat.
PS: onze Antwerpse collega's van la onda tropical ontdekten het duo ook recent. Check it out!