Dirk Van Esbroeck overleden

Tussen al het festivalgeweld door even wat minder goed nieuws: Vlaamse wereldmuziekpionier Dirk Van Esbroeck is vandaag overleden. Van Esbroek heeft geen festivalweides doen vollopen of tropische hits aaneengerijgd, maar is toch een van de grondleggers van het Belgische wereldmuzieklandschap. Hij begon zijn muzikale carrière als mandolinespeler bij de folkgroep Rum (dat is van voor mijn tijd) maar vanaf de jaren 80 legde hij zich toe op Argentijnse muziek samen met gitarist Juan Masondo (het feit dat hij zijn jeugd in Argentinië doorbracht is daar uiteraard niet vreemd aan). Dat resulteerde in pareltjes van zuidamerikaanse gitaar. Platen als Canto de Nadie en Guitarras Argentinas nemen nog steeds een prominente plaats in mijn platenkast in. Later werd het duo uitgebreid tot een sextet, Tango al Sur, waarmee ze Argentijnse tango in de vlaamse zalen introduceerde.

Daarnaast heeft Van Esbroeck aan talrijke Zuidamerikaanse muzikale projecten meegewerkt. Zo speelde hij de hoofdrol in de opera Maria de Buenos Aires van de Argentijnse tangomeester Astor Piazzolla. Hij werkte mee aan Dirk Brossé's symfonisch werk La Soledad de America Latina (waarvan ik vermoed dat de titel geleend is van Gabriel Garcia Marquez' gelijknamige Nobelprijsrede). Tenslotte was hij ook actief in allerhande muzikale poëzieprojecten, onder meer rond de Chileense dichter Pablo Neruda en de Spanjaard Federico Garcia Lorca. Cultuur met een grote C.

reacties