Een avondje samba & beats op een weekje feest
Ondanks de aanhoudende lage opkomst zet Een weekje feest in Leuven dapper door. Hoewel de line-up van gisteren (donderdag) een ruimer én jonger publiek aanspreekt, koos de kersverse lading studenten resoluut voor de Oude Markt. Jammer, want die lieten Electro Côco en Sven van Hees aan hun neus voorbij gaan. De binnenkoer van de Romaanse Poort was dus ook donderdagavond schaars gevuld en voor een handjevol kijk- en luisterlustigen stak Electro Côco van wal. Het vijftal uit Amsterdam weet op de juiste wijze verschillende Braziliaanse genres met elektronische beats te rijmen. Hun eerste plaat Côco do Mundo dateert al van vorig jaar en werd opvallend positief onthaald, ook in mijn eigen collectie. Nu heb ik altijd wat schrik van live concerten van elektronische muziek, maar ik werd meer dan aangenaam verrast met een zo goed als complete live bezetting: twee zangeressen, akoustische bas, rechtstaande drummer/percussionist, gitarist/toetsenist en achteraan verstopt een man met een laptop. Aangenaam verrast!
(Electro Côco)
Sven van Hees kunnen we moeilijk onder de noemer wereldmuziek plaatsen, dus vergeef me dit off-topic stukje. Als DJ weet ik niet wat de mens waard is, maar ik ken hem vooral als master soundscaper en geluidsschilder die ondertussen al drie prima lounge plaatjes heeft uitgebracht. Ik was dan ook benieuwd wat hij live ging brengen. Wederom bijzonder aangenaam verrast: Heer van Hees draaide zijn vinyl plaatjes naadloos aan elkaar waarop zangeres Lex Empress, een verrassend sterke percussionist en gitarist hun ding erbij improviseerden. Niet zonder risico, maar de kleine menigte wist het te smaken. Hij sloot in schoonheid af met een nummer uit zijn eerste lounge plaat Gemini, verkleed als dance nummer.
(Sven van Hees)