Issa Bagayogo - Mali Koura
Techno Issa, in onze contreien zou het de naam kunnen zijn van een overambitieuze en overenthousiaste trouwfeest-DJ wiens platencollectie in de jaren 90 is blijven steken. Maar in Mali is het de koosnaam voor de n'goni speler uit Wassalou die op een fijnzinnige manier het land's muzikale erfgoed à la Super Rail Band verweeft met westerse jazz en electronica. In zijn vierde plaat zet Issa Bagayogo een trage maar zekere evolutie door naar een meer westers klinkende sound. Dat zorgt voor heel vlot klinkende crossover die wellicht wel eens een stapje op de dansvloer waagt maar naar mijn zin net wat te glad en gepolijst klinkt.
Eén van de eerste dingen die me opvielen op de (karige) hoes van het plaatje zijn de muzikale credits, die volledig naar het Franse duo Yves Wernert en Gael Le Billan gaan. Nu is Yves Wernert een rot in het vak, die elke studio in Bamako als zijn broekzak kent. Gael Le Billan is een nobele onbekende, maar de indrukwekkende batterij instrumenten waar zijn naam achter staat, van sax tot kayambre, volstaat als introductiebrief. Wellicht mag het schare andere muzikanten ook wel wat pluimen op de hoed spelden voor de compositie, maar de franse stempel op de plaat blijft groot.
In tegenstelling tot de vorige platen, nam Issa Bagayogo de tracks op in zijn huisstudio in Wassalou. Van daaruit werden ze naar Nancy verscheept voor een drastische metamorfose met allerlei arrangementen gaande van electronische ritmes tot jazz-piano en -saxofoon. Dat resulteert in een bijzonder verteerbaar plaatje, waarin de lage, ietwat korrelige stem van Bagayogo heerlijk contrasteert met de gepolijste muzikale afwerking. Maar het staat mijlenver van de desert blues van een Vieux Farka Toure of de betoverende kracht van Toumani Diabaté's kora.Desalniettemin, de plaat staat zijn mannetje in de reeks crossover die de voorbije maanden door onze platenspeler getrokken is. Hoogtepunten zijn bij voorbeeld Poye, de favoriet van wereldmuziekkenner par excellence Charlie Gillett. Dibi kan ik zelf wel smaken, met groovy sax, naar het einde toe gelardeerd met de gedempte gitaarsound die het Amerikaanse DJ-duo T Kolai tot zijn handelsmerk maakte. Ook Fimandi zou het in de latere uurtjes best doen op de dansvloer.
De CD is uit op Six Degrees, waar je hem ook kan voorbeluisteren.
| Tweet |