Interview met Ebo Taylor @ Zuiderpershuis

Interview met Ebo Taylor @ Zuiderpershuis
ZuiderpershuisMet Love And Death bracht het Strut Records label de Ghane­se highlife en afrobeatlegende Ebo Taylor terug uit de vergetel­heid. Ondertussen is hij weer helemaal hot en kon er dus ook nog een compilatiealbum met zijn beste werk af (Life Stories: High­life & Afro­beat Classics 1973-1980). Net voor hij met Bonze Kon­ko­ma het podium op moest in het Antwerpse Zuiderpershuis hadden wij volgend boeiend gesprek met een duidelijk ontspannen Ebo Taylor.

Ebo, in al de biografieën die er te vinden zijn over jouw persoon, wordt alleen melding gemaakt van je muzikale carričre. Moeten we daaruit afleiden dat je nooit iets anders gedaan hebt?
Ebo Taylor: "Ja, dat klopt, ik speel al zowat mijn hele leven muziek. Ik denk ook niet dat een andere job mij zo liggen; ik ben geboren om muziek te spelen en dat is dan ook het enige wat ik wil blijven doen."

Kan je je het moment nog herinneren waarop je wist dat de muziek de rest van je leven zou beheersen?
Ebo Taylor: "Er is eigenlijk nooit een specifiek moment of een specifieke beslissing geweest, meer een reeks van gebeurtenissen en omstandigheden. Ik begon gitaar te spelen toen ik nog op de middelbare school zat en op een bepaald moment vroeg een band (Havana Dance Band, red.) me om hen op tournee te vergezellen. Toen ik terugkwam was het schooljaar al terug volop bezig en dus heb ik maar besloten om de school te laten voor wat ze was en me te focussen op mijn muzikale carričre. Ik heb me die beslissing nog nooit beklaagd."

Je staat bekend als een van de grote highlife muzikanten; we kunnen zelfs gerust stellen dat je het genre mee hebt vormgegeven. Kan je eens omschrijven wat highlife precies is en hoe het genre precies ontstaan is?
Ebo Taylor: "De highlife ontstond toen zeelui uit Sierra Leone zich in Ghana kwamen vestigen. Zij brachten muziek mee die we tegenwoordig kennen als Creoolse of Dagoma highlife. In die muziek staat vooral de gitaar centraal. Tegelijk spelden de orkesten in de upper-class ballrooms van Ghana nog vooral westerse genres als wals, tango, quickstep en foxtrot. E.T. Mensah (Emmanuel Tettey Mensah, 1919 - 1996, beter bekend als E.T. Mensah, was een Ghanese highlife muzikant. Hij begon in 1930 als fluitist bij het Accra Orchestra, een schoolorkest. In 1948 vormde hij The Tempos, een groep die al snel enige bekendheid verwierf en waarmee hij in West-Afrika toerde. Vanaf de jaren zestig verloor de highlife stelselmatig aan populariteit, maar Mensah bleef nog jarenlang actief, red.), een bekende trompettist, begon de Creoolse muziek in de balzalen te introduceren, waar het al snel een hype werd. De nieuwe muziekstijl werd highlife genoemd omdat hij ontstond in de balzalen waar alleen de rijke jetset van Ghana samenkwam. Highlife is sterk beďnvloed door jazz, maar heeft ook kenmerken van militaire marsen en zelfs kerkmuziek; sommige highlife nummers klinken zelfs bijna als hymnen. Het genre is natuurlijk blijven evolueren en werd onder andere al gemixt met reggae, soukous, funk en natuurlijk hip-hop, wat het ultrapopulaire subgenre hiplife opleverde."

Hoe kijk jij als highlifeveteraan tegen die bij de Ghanese jeugd populaire hiplife stijl aan?
Ebo Taylor: "Ik kan niet zeggen dat ik er een hekel aan heb; het is heel opwekkende muziek en bovendien heb ik in mijn jongere jaren zelf veel geëxperimenteerd met het genre, dus veroordelen kan ik het al helemaal niet. Toch zou ik de highlife liever in zijn pure vorm zien evolueren. Zo zou het genre kunnen teruggrijpen naar z’n wortels ; inheemse muziekstijlen als adowa (De adowa is een dans van de Ashanti in Ghana bekend vanwege de elegante en complexe bewegingen die de dansers uitvoeren. Dat geldt tevens voor de begeleidende drummuziek waarbij gebruik gemaakt wordt van atumpan drums. Oorspronkelijk werd de adowa enkel gespeeld bij begrafenisplechtigheden, maar tegenwoordig wordt de dans ook opgevoerd tijdens festivals en feestelijkheden, red.) of Asafo. Dat is trouwens precies waar we met Bonze Konkoma mee bezig zijn: het verkennen van de muziekgeschiedenis van de Fante Akan."

Waar komt de naam van de band, Bonze Konkoma, precies vandaan?
Ebo Taylor: "De konkoma is een vorm van highlife die zich ontwikkelde uit die traditionele muziekstijlen die ik daarnet vernoemde en word zo genoemd vanwege het gebruik van de kleine konkon-drum. Die wordt vooral gebruikt om te improviseren op het ritme en brengt een konko-achtig geluid voort. De verschillende drums die we gebruiken zijn trouwens van vitaal belang bij de konkoma. Deze muziekstijl was heel populair in de kustgebieden van Ghana, maar ook elders in West-Afrika. We hebben net een nieuw album opgenomen in Frankfurt; dat later dit jaar zou moeten verschijnen."

Je staat niet alleen bekend als highlifemuzikant, maar ook als een van de grondleggers van de afrobeat, zoals je onlangs nog bewees met de release van het album Love And Death, uitgegeven door Strut Records. In de jaren zestig studeerde je in Londen nog een tijdje samen met de grote Fela Kuti.
Ebo Taylor: "Juist, na onze kennismaking begonnen we algauw te filosoferen over een nieuw muziekgenre dat de highlife als basis zou hebben. Highlife wordt meestal in majeur gespeeld, maar veel van onze traditionele muziek staat in mineur. Tegenwoordig noemt men dat dus afrobeat, maar destijds was het echt niet meer dan een nieuwe manier van highlife spelen. Het ritme van de twee genres is heel gelijklopend. De Ghanese bands uit de jaren zeventig noemden hun muziek funky highlife en de Nigeriaanse afrobeat, maar eigenlijk is er bijna geen verschil. Mijn eigen interpretatie van de afrobeat is dan weer sterk beďnvloed door de jazz, iets wat bijvoorbeeld duidelijk hoorbaar is in een nummer als Love And Death."

Love And Death is een nummer dat je oorspronkelijk al opnam in de jaren zeventig, maar dat je nu opnieuw inspeelde voor het gelijknamige album.
Ebo Taylor: "Ja, dat nummer heeft een speciale betekenis voor mij. Ik heb het geschreven toen mijn eerste vrouw me verliet. Ik bleef verweesd achter en besefte dat liefde en dood heel dicht bij elkaar kunnen liggen."

Een ander nummer op het album is de instrumental Kwame, een eerbetoon aan de eerste president van Ghana, Kwame Nkrumah (Kwame Nkrumah, 21/09/1909 - 27/04/1972, was de leider van Goudkust en het latere Ghana, van 1952 tot 1966. Hij was de eerste president en tevens de eerste premier van Ghana. Nkrumah was een invloedrijke pleitbezorger van het Panafrikanisme en een medeoprichter van de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid, OAU, red.).
Ebo Taylor: "Kwame Nkrumh heeft een heel belangrijke rol gespeeld in mijn muzikale carriere, want aangezien hij voor de beurs zorgde die mij toeliet om in Londen te gaan studeren, bepaalde hij in grote mate mee mijn muzikale opleiding. Ik was natuurlijk niet de enige die van dat systeem kon profiteren; ook artiesten als Teddy Osei en Sol Amarfio (In het Ghana van de jaren vijftig, speelden Teddy Osei en Sol Amarfio in de highlife band The Stargazers. Ze verlieten die bandom samen met Osei's broer, trompettist Mac Tontoh, The Comets op te richten. Met het nummer Pete Pete scoorden ze een grote hit in West-Afrika. In 1962 kon Osei dankzij een beurs van de Ghanese overheid naar Londen verhuizen om daar zijn muziekopleiding verder te zetten. In 1964 vormde Osei dan Cat's Paw, een vroege "wereldmuziekband" die highlife, rock en soul combineerde. Vijf jaar later vroeg hij Amarfio en Tontoh om hem in Londen te vervoegen en Osibisa was geboren. De band bestond verder uit de uit Grenada afkomstige Spartacus R op bas, Trinidadiaan Robert Bailey op keyboard, Antiguaan Wendell Richardson op gitaar en de Nigeriaan Lasisi Amao op percussie en tenorsaxofoon. De muziek van Osibisa is een mix van Afrikaanse en Caribische ritmes, jazz, rock, Latin en r&b, red.) zijn op dezelfde manier begonnen. Nkrumah heeft enorm veel geďnvesteerd in kunst en cultuur. Ik koester zijn naam nog steeds en ik begin mijn shows steevast met Kwame."

Je bent ondertussen al 75 geworden, maar toch geeft je nog steeds les aan de universiteit van Accra.
Ebo Taylor: "Wel, op dit moment heb ik het wat te druk met touren en dus heb ik het lesgeven maar even gelaten voor wat het was. Ik vind het belangrijk om de toekomstige generaties te helpen om ons muzikale erfgoed verder te ontwikkelen. Ik heb zowat tien jaar aan de universiteit gedoseerd en ik hoop dat ik dat binnenkort terug kan hervatten."

reacties


Reactie
Je kan gebruik maken van Emoticons en Textile-opmaak.
Naam E-mail (wordt niet gepubliceerd) Website (optioneel)
spamquiz: Wat zijn de eerste twee letters van tropicalidad.be?