Lalalar - Bi Cinnete Bakar

De lijst van Turkse muziekprojecten blijft maar aangroeien, al pakken de heren van Lalalar (een "lala" was een adviseur of mentor van de sultans tijdens het Ottomaanse rijk en de bandnaam laat zich dus vrij vertalen als "de wijzen") het toch enigszins anders aan. Focussen de meeste van hun collega's toch eerder op de psychedelische retro van de Anatolische rock uit de jaren zeventig van de vorige eeuw, dan gaat het trio Ali Güçlü Şimşek, Barlas Tan Özemek en Kaan Düzarat (Ali en Barlas werkten in 2014 al een eerste keer samen voor Develerle Yaşıyorum, het debuutalbum van Gaye Su Akyol, maar van een echt muzikaal bondgenootschap was pas sprake vanaf de lente van 2018) op hun langspelerdebuut Bi Cinnete Bakar volop voor invloeden uit de jaren tachtig, inspelend op de huidige voorliefde van de underground scene in Istanboel voor dark wave en dance.

Lees verder

Islandman - Bahar EP

Aangezien Godless Ceremony, het gesmaakte derde album van islandman vorig jaar tijdens de COVID-19 pandemie verscheen, stelt het Turkse trio rond multi-instrumentalist en producer Tolga Böyük als smaakmakertje voor hun Europese tournee nog snel deze 4 tracks tellende Bahar EP voor. In de tracklist Sattva, Sad Walk en Self Hypnosis, drie composities die al als bonustracks terug te vinden waren op het net vermelde Godless Ceremony, hier aangevuld met het splinternieuwe Bahar, Turks voor "de lente", het seizoen van de wedergeboorte waaraan islandman de EP dan ook graag opdraagt!

Lees verder

The Bongo Hop - La Ñapa EP

The Bongo Hop is het alter-ego van de Franse producer en multi-instrumentalist Etienne Sevet, die tussen 2003 en 2011 in Colombia werkte alwaar hij de smaak voor de lokale muziekritmes te pakken kreeg en met La Voz zelfs een documentaire over de salsa-legende Hector Lavoe draaide. Voor deze 8 tracks tellende La Ñapa (een uitdrukking waarmee verwezen wordt naar "een extraatje vragen" tijdens het onderhandelen op de markt of in een winkel, vergelijk het met een fooi geven) werkte Sevet samen met een verscheidenheid aan vocalisten, resulterend in een caleidoscoop aan genres mooi gesymboliseerd door de veelkleurige octopus op de hoes van de EP.

Lees verder

Ablaye Cissoko & Cyrille Brotto - Instant

Als u het werk van Catrin Finch & Seckou Keita (harp meets kora), Solo & Indré (kora meets kanklès) of Ballaké Sissoko & Vincent Segal (kora meets cello) wel kon smaken, dan zal deze Instant van Ablaye Cissoko en Cyrille Brotto u wellicht moeiteloos kunnen bekoren. De eerste is een griot uit Saint-Louis, een stad in het uiterste noorden van Senegal, de laatste een multi-instrumentalist uit Frankrijk, waarbij deze keer de West-Afrikaanse harp gekoppeld wordt aan de diatonische accordeon. Dat leverde 10 pareltjes van nummers op, waarbij instrumentale wat melancholisch klinkende composities afwisselen met vocale nummers (opener Troisième Z, Miliamba, Signola) waarin Cissoko's mooie en warme stemgeluid perfect tot zijn recht komt. De titel van het album is trouwens goed gekozen, want verwijst tegelijk naar een momentopname als naar de onmiddellijke chemie die tussen de twee muzikanten ontstond.

Lees verder

Muito Kaballa Power Ensemble - Little Child

Stilzitten kunnen we de leden van het Duitse Muito Kaballa Power Ensemble alvast niet verwijten, want na de release van hun Mamari album in 2021 en het daaropvolgende Mammair Remixed, komt de band alweer aanzetten met deze Little Child. Het negenkoppige Keulse gezelschap verlegt met deze nieuwe langspeler opnieuw zijn muzikale grenzen, want naast de invloeden uit genres als afrobeat, Afro-jazz en Afro-groove die al op voorganger Mamari te horen waren verkennen ze met het feestelijke Dansez! Dansez! deze keer ook ritmes uit Congo en Angola, en gingen ze voor het 10 minuten durende Memories volledig de jazz-toer op, waarbij Kamasi Washington nooit veraf is.

Lees verder

Congotronics International - Where's The One?

Net geen twintig jaar geleden verscheen op het Crammed Discs label Congotronics, het eerste album van Konono N°1. De titel van dat album zou algauw ook de aanzet worden tot een hele reeks releases met die rauwe mix van traditionele Congolese ritmes, vervormde versterkte likembes (duimpiano's) en zelfgemaakte uit schroot vervaardigde instrumenten, steeds met Konono N°1 of Kasai Allstars in de hoofdrol. Hun sound bleek al snel op heel wat bijval te kunnen rekenen in westerse muziekkringen, en acts als Beck, Björk, Wilco, Radiohead en Questlove van The Roots verklaarden zichzelf stuk voor stuk grote fans. Het was ook vanuit die insteek dat Crammed Discs in 2010 zesentwintig artiesten uit het rock- en elektronische circuit samenbracht voor het unieke tribute-album Tradi-Mods versus Rockers: Alternative Takes on Congotronics.

Lees verder

Black Mango - Quicksand

Black Mango is het geesteskind van Philippe Sanmiguel, een Franse producer die ondertussen al heel wat jaartjes in de Malinese hoofdstad vertoeft en daar albums van onder andere Samba Touré, Tartit, Anansy Cissé, Mariam Koné en Djime Sissoko produceerde. Tijdens dat werk kreeg hij meer dan eens zin om wat invloeden uit de westerse rock in de muziek te verwerken en zo ontstond uiteindelijk het idee voor Black Mango. Philippe verzamelde zijn muzikale wapenbroeders in Mali rond zich en een eerste twee tracks tellende door Glitterbeat Records verdeelde EP zag al het licht in 2014.

Lees verder

Oumou Sangare - Timbuktu

Na een afwezigheid van iets meer dan tien jaar en enkele uitstekende releases op het Franse No Format label keert Oumou Sangare terug naar het vertrouwde World Circuit Records en het mag dan ook niet verwonderen dat deze Timbuktu bij het beste uit haar discografie behoort. Toch ontstond dit album niet meteen onder een ideaal gesternte. Toen Oumou in maart 2020, kort na het Festival International du WAssulu of FIWA, naar de Verenigde Staten afreisde, was dat oorspronkelijk voor een verblijf van enkele dagen, maar door de uitbraak van de COVID-19 pandemie zat Sangare plots vast. Ze kwam uiteindelijk in Baltimore terecht, een stad waar ze zich tot haar eigen verbazing meteen thuis voelde: "Something in that city drew me in straightaway. I felt so good there that I bought a house!". Eenmaal gesetteld in haar nieuwe woning, begon ook het muziekvirus opnieuw op te spelen, en samen met Mamadou Sidibé, al sinds het begin Oumou's vaste kamele ngoni-speler, maakte ze van de gedwongen afzondering gebruik om aan een reeks nieuwe nummers te werken.

Lees verder

Şatellites - Şatellites

De nieuwste aanwinst in de nog steeds aangroeiende familie van bands die experimenteren met eigen versies van de Anatolische psychedelische rock komt deze keer verassend genoeg uit het Israëlische Jaffa bij Tel Aviv. Şatellites is een zeskoppige band (Ariel Harosh - bas, Lotan Yaish - drums, Yuli Shafriri - vocals, Tsuf Mishali - toetsen, en Tal Eyal - percussie) rond bandleider Itamar Kluger (saz, bağlama, bouzouki) met een sound die ze zelf omschrijven als: "Lost somewhere between the mysterious alleys of 70s Istanbul and the scorching sun and crystal blue sea of Jaffa, Tel Aviv!".

Lees verder

Miroca Paris - Live In Warsaw

De in Lissabon gevestigde Kaapverdiaan Miroca Paris moet één van de zeldzame artiesten zijn die het genoegen mocht smaken om tijdens de afgelopen COVID-19 pandemie toch op een podium te mogen staan. Op 25 juni 2021 stond de man met zijn band in het Białołęcki Ośrodek Kultury Theater in de Poolse hoofdstad Warschau, en dat leverde meteen ook dit uiterst geslaagde live-album op. In de tracklist nummers uit Paris' zeer gesmaakte debuut D'Alma, aangevuld met een versie van Regresso, een ode aan Cesaria Evora (waarmee Paris jarenlang het podium deelde). In de live sound van Paris en zijn vierkoppige begeleidingsband vallen vooral de jazzy trompettoetsen en gitaarriffs van Jessica Pina en Vaiss Dias op. Na vijf nummers zit het Kaapverdiaanse feestje er echter alweer op en dat had gerust langer mogen duren, maar als dit korte live-album bedoeld is om ons zin te laten krijgen om deze man eens live aan het werk te zien, dan is die missie meer dan geslaagd!

www.mirocaparis.com | www.xmd.nl

Ayub Ogada - Omera: The Further Adventures of Trevor Warren with Ayub Ogada

Toen Ayub Ogada's iconische En Mana Kuoyo album in 1993 op Real World Records verscheen was er van deze site nog lang geen sprake, maar we kunnen de man, die in 2019 op 63-jarige leeftijd overleed, nu alsnog postuum eren dankzij de inzet en het werk van de Britse muzikant, producer en componist Trevor Warren, die al eerder met Ogada samenwerkte voor het in 2015 verschenen Kodhi: Trevor Warren's Adventures with Ayub Ogada. Het resultaat is Omera: The Further Adventures of Trevor Warren with Ayub Ogada (omera kan je uit het Luo vertalen als "mijn broer"): When Ayub passed, I felt a deep sense of loss for a man whom I had considered a friend and inspiration. The world had lost a wonderful artist who had left us with all too few recordings. In 2012, when I visited Ayub in Kenya for the sessions that were to become 'Kodhi', little did I imagine that it would turn out to be the last time we would record together. Isaac Gem, who had played such a big part in the 'Kodhi' sessions, told me of his passing and a few days later suggested creating this tribute album. In the two weeks we had all spent together in Nairobi and Naivasha we recorded maybe sixty different musical ideas, and on listening again I found many tracks that had been originally rejected for 'Kodhi' but were worthy of re-evaluation and reworking.".

Lees verder

Cheikh Ibra Fam - Peace In Africa

Na een carrière van ruim 15 jaar onder het pseudoniem Freestyle in eigen land en alweer 4 jaar als vocalist bij het legendarische Orchestra Baobab, presenteert de Senegalese Cheikh Ibra Fam nu een eerste langspeler onder zijn eigen naam. Peace In Africa is een stilistisch lappendeken aan genres geworden, gaande van de moderne afrobeats in opener en titelnummer Peace In Africa' (een duet met Boddhi Satva, die we ons nog herinnerden van Trouble Fête, zijn samenwerking met Badi uit 2020) en de Afro-pop van Cosaan Original (het titelnummer van Fam's gelijknamige album uit 2019, toen nog onder de naam Freestyle) of Coumba, over meer typische Senegalese ritmes in nummers als Yolele of Jerejef, tot zelfs een streepje reggae in Diom Ngakou Fi, een duet met de Frans-Kaapverdiaanse Mo'Kalamity. Ook al is er The Future, het duet met Baobab-veteraan Balla Sidibé (het laatste nummer dat de man opnam, enkele dagen voor zijn overlijden in 2020), en is hier en daar de saxofoon van Thierno Koité te horen (de man die Fam bij Orchestra Baobab introduceerde), het dichtst in de buurt van de legendarische Senegalese band komt Fam dan weer met nummers als Diarabi en Dounde. West-Afrikaanse "nieuwkomer" om zeker in de gaten te houden!

Lees verder

África Negra - Antologia Vol.1

Ook na de uitstekende compilatie Léve Léve en de heruitgave van Pedro Lima's Maguidala, lijkt Les Disques Bongo Joe nog niet meteen van plan om het Afrikaanse ministaatje São Tomé & Principe meteen te verlaten. Getuige deze Antologia Vol.1, een eerste compilatie van het werk van África Negra, São Tomé's bekendste en meest succesvolle muzikale exportproduct in de jaren na de onafhankelijkheidsverklaring van het land.

Lees verder

El Khat - Albat Alawi Op.99

Na Saadia Jefferson, hun langspelerdebuut uit 2019, is El Khat, de band rond Eyal El Wahab, terug met opvolger Albat Alawi Op.99. Geconfronteerd met de limieten van de strenge Israëlische lockdownregels tijdens de COVID-19 pandemie moest ook El Wahab creatief uit de hoek komen om het album überhaupt tot stand te laten komen: "You can write at home anywhere, but we hit an obstacle with the quarantine here. It was almost impossible to get together to rehearse or make the album. In the end we recorded seperatly, doing everything in layers. At one point, though, I did manage to have a choir of seven people in the living room, singing into two microphones.". Uiteindelijk betekende al dat oponthoud dat het album pas volledig klaar was in de lente van 2021.

Lees verder

The Scorpios - Let's Go

Dankzij deze Let's Go maken we gelijktijdig kennis met The Scorpios, een tienkoppige band Soedanese expats uit Londen, en het Afro7 Records label uit Finland dat ook al het in 2017 verschenen titelloze debuutalbum van de band, verdeelde. Voor Let's Go trokken The Scorpios in 2018 naar de gereputeerde Abbey Road studio's in Londen waar ze versterking kregen van de Japanse toetsenist Izumi Kobayashi. De sound van de band moet u ergens situeren tussen de naar Toeareg-blues nijgende vibes van opener Shuruq Alshams ("zonsopgang"), meer naar Ethio-groove overhellende composities als Mashena of Samha, Soedanese traditionals als het akoestische Traditional Bridal Song, westerse jazz (de trage afsluiter Azzah met de heerlijke sax van Sue Lynch), funk en reggae/dub (het heerlijke meer dan 8 minuten durende Kifaya Mosa of "het is genoeg", met een hoofdrol voor het toetsenwerk van nieuwkomer Izumi Kobayashi). Veel meer introductie hebben The Scorpios eigenlijk niet nodig, dus aanschaffen dit album, Let's Go!

www.afro7.net

Sidi Ag Abdallah - Issiktane

De Nigerese Sidi Ag Abdallah Oumbadougou is de zoon van de legendarische Toearegmuzikant Abdallah Oumbadougou uit Agadez. Sidi behoort tot de nieuwe lichting Nigerese Toeareg-artiesten, waartoe u ook namen als Bombino, Mdou Moctar of Rhissa ag Wanagli mag rekenen. Voor Issiktane, dat zich laat vertalen als "herinnering", liet Sidi zich enkel bijstaan door bassist Dawoul Ahamouk en drummer Djamilou Rabey, wat uiteindelijk toch een zeer upbeat en dansbaar album oplevert met zeven tracks waarin Sidi onder andere verhaalt over de socio-politieke moeilijkheden in Niger, maar ook de schoonheid van het land (opener Imiksinane, afsluiter Arlit Akaline), liefde in tijden van oorlog (titelnummer Issiktane, dat zich laat vertalen als "herinnering"), en natuurlijk de moeilijkheden en de strijd van de Toeareg (Tchimidiwene, Walla Jhossan). Uitstekende toevoeging in het steeds langer wordende lijstje van Toeareg-acts.

www.clermontmusic.com

Maruja Limon - Vidas

Ondergetekende maakte voor het eerst kennis met het Barcelonese meidenkwintet Maruja Limon dankzij de release van hun langspelerdebuut Mas De Ti uit 2018. Opvolger Ante Mi uit 2019 raakte blijkbaar niet tot op onze testbank, maar we hernieuwen onze kennismaking nu met Vidas. Voor dit album liet het vijftal zich deze keer inspireren door een reeks stemmen en levens die verhalen over het dagelijks leven in hun buurten, dorpen of steden en daarbij heden, verleden en mogelijke toekomst onthullen; stemmen die hun eigen realiteit blootleggen, zichzelf rechtvaardigen tegenover andere opvattingen en bovenal hun vermogen tonen om hindernissen te overwinnen.

Lees verder

Jembaa Groove - Susuma

Susuma ("ziel" of "geest" in het Ga, een taal uit de streek in en rond de Ghanese hoofdstad Accra) is het langspelerdebuut van Jembaa Groove, dat eind 2020 ontstond nadat bandleiders Yannick Nolting (bas, productie) en Eric Owasu (percussie, vocals) elkaar toevallig tegen het lijf liepen toen ze hun zoontjes gingen oppikken in een lokale speeltuin. Yannick, een Duitser die vooral ervaring opdeed in het Lusofone muziekcircuit in Lissabon, en Eric, van Ghanese afkomst maar opgegroeid in Nigeria en een gereputeerd percussionist die in het verleden al vaak samenwerkte met Ghanese en Nigeriaanse veteranen als Ebo Taylor, Pat Thomas en Orlando Julius, vonden elkaar meteen in hun liefde voor West-Afrikaanse muziek.

Lees verder

Chicha Popular: Love & Social Political Songs From Discos Horoscopo 1977-1987

Met Chicha Popular: Love & Social Political Songs From Discos Horoscopo 1977-1987 geeft het Rebel Up! Records label een unieke inkijk in de producties van het Peruviaanse Discos Horoscopo label, het geesteskind van zakenman, dromer en muziekliefhebber Juan Campos Muñoz, dat in de periode 1977 tot 1987 vooral lokale populariteit verwierf met het op de kaart helpen zetten van de Peruviaanse cumbia of chicha.

Het genre ontstond eind jaren zeventig van de vorige eeuw in de zogenaamde "barrios bajos", de krottenwijken van de Peruviaanse hoofdstad Lima en was een indirect gevolg van de migratiestromen uit de Peruviaanse hooglanden naar de steden. Chicha, vernoemd naar de populaire gelijknamige drank op basis van gefermenteerde mais, is een mix van traditionele huayno, psychedelische rock en cumbia guarachera, waarbij traditionele instrumenten als quena-fluit, harp, siku (panfluit), accordeon, saxofoon, charango, luit, viool, akoestische gitaar en mandoline vervangen werden door elektrische gitaren, synthesizers en timbales.

Zoals de ondertitel van de compilatie al aangeeft, kan je Peruviaanse chicha-nummers inhoudelijk ruwweg onderverdelen in liefdesliedjes en sociaal geïnspireerde songs (netjes gegroepeerd op de eerste en tweede LP). In de tracklist van dit dubbel compilatiealbum 24 iconische nummers van bands met heerlijke namen als Chacalon Y La Nueva Crema, Los Shapis, Pintura Roja, Los Ovnis of Grupo Alegria.

Heerlijk Zuid-Amerikaans feestje dat de tand des tijds wonderwel doorstaan heeft!

www.rebelup.org

De 10 strafste wereldmuziek albums van 2021

Nu laatste releases van 2021 het oordeel van de de genadeloze tropicalidad.be testbank hebben doorstaan is het wederom tijd om uit die grote stapel plaatjes de tien strafste van het jaar te selecteren. Na wat wikken en wegen zijn we tot deze shortlist gekomen, zij het in geheel willekeurige volgorde:



Lees verder