Azmari - Samā'ī

Nadat we u vorig jaar al hun debuut-EP Ekera mochten voorstellen, is het Brusselse Azmari nu terug met Samā'ī, een eerste volwaardige langspeler. De titel van het album verwijst naar één van de belangrijkste vormen van Soefi-muziek, waarbij "sama" staat voor de ceremonie zelf waarmee de deelnemers door middel van muziek, zang en dans, vaak in combinatie met dhikr (de islamitische variant van de oosterse mantra), in een toestand van extase proberen te komen om zo dichter bij God te komen. Tegelijk is die albumtitel een knipoog naar de Duitse Ethio-groove band Karl Hector & The Malcouns, waarmee Azmari in het verleden al een aantal keer samenwerkte en die een nummer met de titel 'Samai Thaqilin' hun repertoire hebben.

Lees verder

Sam Mangwana - Lubamba

Ondergetekende leerde de Congolees-Angolese Sam Mangwana destijds kennen als één van de muzikale inspiratiebronnen van Ricardo Lemvo, eveneens een artiest met Congolees-Angolese wortels, maar de man is natuurlijk één van de laatste nog overlevende grote exponenten van de Congolese rumba. Mangwana begon zijn muzikale carrière aan de zijde van rumbalegendes als Tabu Ley Rocherau, Franco & T.P. OK Jazz en Wendo Kolosoy en bouwde daarna een succesvolle solocarrière uit. Dankzij zijn Angolese wortels wisselt Mangwana in zijn nummers niet alleen af tussen Lingala, Kikongo en Frans, maar voegt daar ook nog Portugees aan toe, zoals op Lubamba (Kikongo voor "liaan") het geval is in de door de Angolese componisten Dodo Miranda en Adão Filipe geschreven opener Juventude Actual, waarin ook nog de saxofoon van de vorig jaar overleden Afrikaanse legende Manu Dibango te horen is. Zoals vaak het geval is bij Congolese rumba, zijn ook Mangwana's nummers vaak uit het leven gegrepen smartlappen. Zo doet hij in J.B. Kavungu het verhaal van een dorpsgenoot die problemen had met zijn vriendin omdat hij gezien was met een andere vrouw. Om hem te troosten schreef Sam dit nummer waarin hij de geliefde van de man laat zeggen: "Ook al vertellen de mensen slechte dingen over jou, ik zal je nooit verlaten want ik zie je veel te graag!".

Lees verder

De 10 strafste wereldmuziek albums van 2020

Nu laatste releases van 2020 het oordeel van de de genadeloze tropicalidad.be testbank hebben doorstaan is het wederom tijd om uit die grote stapel plaatjes de tien strafste van het jaar te selecteren. Na heel wat wikken & wegen zijn we tot deze shortlist gekomen, zij het in geheel willekeurige volgorde:



Lees verder

Thornato - Escape Plan

Ondergetekende leerde de naar New York uitgeweken Zweedse producer Thor Partridge aka. Thornato pas onlangs kennen dankzij zijn bijdrage op het No Visa album van Captain Planet. Deze Escape Plan is 's mans tweede langspeler na Bennu uit 2017. Partridge groeide op in Zweden omringd door traditionele klanken uit Griekenland, de Caraïben en Afrika, en is klassiek geschoold in gitaar en piano. Na zijn verhuis naar de Verenigde Staten, kon hij de dancehall, hip-hop en salsa in de straten van The Big Apple niet ontwijken, en om het niet louter bij theoretische kennis te houden maakte Thornato reizen naar onder andere Mali, India en Colombia, waarbij hij terplekke vaak ook veldopnames maakte van lokale muzikanten: "I was always interested in having a balance between more organic sounds and pre-recorded sampled sound. I kept audio journals, I recorded conversations, I just wanted to record those special moments. I kept folders and folders of that stuff on my hard drive. Music has always been the centrepiece of it. As long as there is soul and connection, the recordings will carry themselves.". Wat de titel van dit nieuwe album betreft zegt Thor het volgende: "I feel like I've lived in the city my whole life. As I've got older, I've noticed I've become really rundown by the congestion, the pollution, the concrete. I was born in rural Sweden, I feel like the core of who I am really resonates with nature and so when I was doing the album, I was thinking so much about my physical and philosophical escape plan. I think it was a tension within me, and really wanting to bust out and that energy led to the tunes just coming out unconsciously better for the dancefloor".

Lees verder

Liraz - Zan

Twee jaar geleden maakten we voor het eerst kennis met de Iraans-Israëlische Liraz dankzij Naz, een album waarmee ze naar de wortels van de (voormalige) Iraanse popcultuur van de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw ging graven. Die invloeden duiken ook nog af en toe op op opvolger Zan (Farsi voor "vrouwen"), een album dat een ode is aan de Iraanse vrouw, maar de sterke vrouwen uit Liraz' eigen familie in het bijzonder: "I sing because of these women, to them, for them. My grandmothers were engaged when they were 11 and 12 and married at 15. They both had many children, but they had so much passion for life. I grew up with so many crazy stories about these women. My mother broke down the walls around women. So did my aunt. I watched them since I was a child. They fought for their freedom, and I’m fighting for mine, telling the stories about them in my songs.".

Lees verder

Ayom - Ayom

Het zeskoppige Ayom, een band die in 2018 werd opgericht in Barcelona en leden telt uit Angola, Brazilië, Griekenland en Italië, stelt met dit titelloze album, opgenomen tijdens een twee weken durende opnamesessie op het landgoed van een Portugese wijnboer, zijn langspelerdebuut voor. De naam van de band verwijst naar de orisha van de muziek in de Braziliaanse candomblé-religie (Ayom zou een Portugese verbastering zijn van Ayan uit de Yoruba-traditie), één van de passies van vocaliste/percussioniste en frontvrouw Jabu Morales (in opener Exú, de orisha van de communicatie en de taal, die optreedt als boodschapper tussen mensen en godheden, bespeelt percussionist Timoteo Grignani de zabumba, een Afro-Braziliaanse trommel, die, in combinatie met de stem van Jabu Morales, het nummer de sfeer geven van een echte candomblé-ceremonie).

Lees verder

Faratuben - Sira Kura

Faratuben is het samenwerkingsverbond tussen de Deense muzikanten Mikas Bøgh Olesen (gitaar en toetsen), Jakob de Place (drums) en Mads Voxen (toetsen), en de Malinese gitarist en studio-uitbater Dieudonne Keita, vocalist Sury Dao en balafoonvirtuoos Kassim Keita. De Denen kwamen oorspronkelijk in Mali terecht dankzij een uitwisselingsprogramma van het CAMM (Conservatoire des Arts et Métiers Multimédia Balla Fasséké Kouyaté in Bamako), waardoor ze kennismaakten met de muziekcultuur van de Bwa, een volk uit centraal Burkina Faso en het zuidoosten van Mali. De muziek van de Bwa is, anders dan die van veel andere etnieën in Mali, waarbij vaak snaarinstrumenten als de kora of de ngoni de boventoon voeren, heel percussief en opzwepend van aard. Mikas, Jakob en Mads gingen in ieder geval meteen overstag en vormden in eerste instantie met Dieudonne, Sory en Kassim de gelegenheidsformatie Bobo Jazz Experience, die enkel eenmalig zou optreden op het Bamako Jazz Festival. De reacties waren echter zo overweldigend dat het zestal besloot om samen verder te werken en zich vervolgens terugtrok in de befaamde Bogolan Studio in Bamako om er de nummers Terete en Pari op, die al snel heel wat media-aandacht kregen in Mali. Ondertussen werd ook geopteerd om de bandnaam te wijzigen, waarbij voor Faratuben gekozen werd, een samentrekking van de termen farafin (Bambara voor "zwarte persoon") en toubabou (term uit het Mandé of Wolof voor "blanke").

Lees verder

SSUE - Bambaya Fire EP

Meng highlife en afrobeat met r&b, (nu-) soul en een snuifje jazz en je krijgt SSUE (geboren Serwah Susan Amoakohene). SSUE werd geboren in de Verenigde Staten, maar keerde op vierjarige leeftijd samen met haar ouders terug naar Ghana, al behaalde ze later nog wel een diploma in marketing en financiën aan de University of Maryland. Verscheidene baantjes volgden, maar hoe ze ook probeerde, het muziekvirus kon ze niet van zich afschudden en na rijp beraad besloot ze dan ook voluit voor haar ware passie te gaan: "I have always known music to be my prime passion, but I wanted to fully convince myself that I was ready to devote the required attention to it.". Met deze Bambaya Fire (verwijzend naar een gelijknamige dans uit het noorden van Ghana, gedanst op het ritme van fontomfrom-drums, die ook te horen zijn op het album), waarvoor ze onder meer samenwerkte met de Ghanese highlife-veteraan Pat Thomas, presenteert ze nu een eerste 6 tracks tellende EP waarvoor ze werd bijgestaan door de uitstekende negenkoppige Ananse Band.

Lees verder

Barcelona Gipsy BalKan Orchestra - Nova Era

Na een afwezigheid van net geen drie jaar is Barcelona Gipsy BalKan Orchestra terug met deze Nova Era, Esperanto voor "nieuw tijdperk". De Catalaanse band haalde met de Siciliaanse Margherita Abita een nieuwe frontvrouw aan boord en slaat daarmee een nieuwe muzikale bladzijde om. Niet dat dat meteen veel veranderd aan het concept of de sound van de band, want ook deze keer is de tracklist gevuld met een aanstekelijke mengeling van vocale en instrumentale nummers, gaande van sevdah uit Bosnië en Herzegovina (Ciganine Sviraj, Sviraj), Joodse klezmer (opener Dancing With The Rabbi, Magia, bekend gemaakt door Boban Markovic), en feestelijke liederen uit Bulgarije, Macedonië (Kelejaca Jaca, vooral bekend in de versie van de grote Macedonische diva Esma Redzepova), Servië, Roemenië, Rusland/Hongarije (Nane Tshoka/Fuli Tschai) tot helemaal in Turkije (Dere Geliyor Dere. Nieuw hoofdstuk in de evolutie van deze uitstekende Balkan-band, die, ook al kan dat maar een indruk zijn, op deze Nova Era nog authentieker klinkt dan op vorige albums het geval al was.

Lees verder

Zazou Bikaye - Mr. Manager

Drie jaar na de heruitgave van Noire Et Blanc, het langspelerdebuut uit 1983 van wat toen nog gelegenheidsproject Zazou/Bikaye/CY1 was, stelt Crammed Discs nu ook deze "expanded edition" van Mr. Manager voor. In 1985 was het project rond de Congolese vocalist/componist Bony Bikaye en de Franse muzikant en producer Hector Zazou uitgegroeid tot een volwaardige band. Van de Franse elektronica-pioniers Guillaume Loizillon en Claude Micheli aka. CY1 was ondertussen geen spoor meer (de laatste schreef enkel nog mee aan Soki Akei), maar de leegte die zij achterlieten werd uitstekend opgevuld door Philippe De La Croix Herpin (saxofoon/klarinet), Vincent Kenis (gitaar, bas en accordeon), Luc Van Lieshout (trompet en harmonica), Marc Hollander (saxofoon), percussionisten Chris Joris en Bigoune, en backing vocalistes Mwamba Kasuba, Nicole MT en M'Bombo K.

Lees verder

Esbe - Saqqara

Een beetje een vreemde eend in de wereldmuziek-bijt deze Esbe, een Londense singer-songwriter van gemengde Noord-Afrikaanse en Oost-Europese afkomst, want na een studie aan de gerenommeerd Royal Academy of Music, begon ze haar muzikale carrière nog ooit als klassieke gitariste. Nadat ze enkele jaren geleden echter geconfronteerd werd met de zeldzame aandoening "muziekkramp", officieel focale dystonie bij musici, een vorm van taakspecifieke dystonie, gekenmerkt door onwillekeurige spasmen en spier (co-)contracties die onbedoelde, abnormale bewegingen en/of houdingen veroorzaken in een lichaamsdeel dat direct betrokken is bij het bespelen van het muziekinstrument, moest ze haar instrument noodgedwongen aan de haak hangen. Tegenwoordig combineert Esbe een zangcarriëre met werk als beeldend kunstenaar (waarbij ze zich vooral laat beïnvloeden door pop art en art deco). Voor deze Saqqara liet de zangeres zich inspireren door een reis naar Egypte die ze een tijdje geleden maakte: "Saqqara, the oldest necropolis pyramid in Egypt, is where my journey back to ancient Egypt began. I've always been drawn to North Africa and the Middle East and where modern life connects with our shared origins.".

Lees verder

Kaito Winse - Kaladounia

Met Free The System van DANDANA nam Rebel Up Records ons al mee naar Gambia en Senegal, en voor deze Kaladounia (More/Mossi voor "dit is de wereld") trekken we via de Brusselse Matonge-wijk richting Burkina Faso. Labalou Kaito Winse is een in Brussel gevestigde multi-instrumentalist en vocalist uit een traditionele griotfamilie uit Lankoué, in het noorden van Burkina Faso. In maart van dit jaar werd Kaito geselecteerd als één van de artiesten voor het Matongé Sounds programma, opgezet door Muziekpublique, met als doel het promoten en assisteren van lokaal talent. Als u op zoek bent naar een puur Afrikaans album, ontdaan van alle franjes, dan is Kaladounia zeker iets voor u.

Lees verder

Mukambo presents Global Afrobeat Movement

Twintig jaar na de dood van de koning van de afrobeat, Fela 'Anikulapo' Kuti, is het genre uitgegroeid tot een wereldwijd verspreid fenomeen en één van de ferventste ambassadeurs van die sound is onze eigenste Benjamin Tollet aka. Mukambo. In normale omstandigheden organiseert de man het ene afrobeatfeestje na het andere, met de jaarlijkse Felabration als stomend orgelpunt, maar daarnaast is hij ook één van de drijvende krachten achter Global Afrobeat Movement, een platform dat afrobeat promoot via sociale media. Nu COVID-19 feesten vooralsnog onmogelijk blijft maken, wijdde Mukambo zich met de steun van het Brusselse NYP Records dan maar aan het samenstellen van een eerste compilatiealbum in een meer dan geslaagde poging om een dwarsdoorsnede te presenteren van de huidige internationale afrobeatscene in al zijn varianten, waarbij vaak ook invloeden uit hip-hop, dub, jazz en lokale muziekgenres hun intrede deden.

Lees verder

Modou Touré - Touki

Modou Touré kreeg de muziekmicrobe als het ware met de paplepel mee, want de Senegalese singer-songwriter is de zoon van Ousmane Touré, bekende van Touré Kunda, één van Senegal's bekendste muzikale exportproducten. Al vanaf zijn veertiende was Modou actief bij verschillende lokale bandjes in Dakar, maar het was pas in 2000 dat hij zijn eigen band, Telo, oprichtte. Vanaf 2003 begon Touré zich ook te bekwamen in het bespelen van de gitaar. In 2007 volgde dan een eerste internationale tournee met Melokaan, een Senegalese band uit Dakar waarin hij ook actief was. In het Verenigd Koninkrijk vindt Modou aansluiting bij Lolou en ook met deze band werkt hij verschillende concerten af in Groot-Brittannië. In 2012 volgt dan een ontmoeting met de Engelse bluesgitarist Ramon Goose, resulterend in een samenwerking die in 2015 het The West African Blues Project oplevert. Nog in datzelfde jaar begint Modou ook te werken aan wat uiteindelijk dit eerste soloalbum, Touki, zal worden. Hij gaat daarvoor in zee met de Senegalese drummer en percussionist Papis Diongue, en het resultaat is deze zeer aanstekelijk poppy West-Afrikaanse langspeler.

Lees verder

Rüstǝm Quliyev - Azerbaijani Gitara

Na uitstapjes naar onder andere Madagaskar, Colombia, São Tomé & Principe en Haïti, trekt Les Disques Bongo Joe deze keer oostwaarts richting Azerbeidzjan voor een compilatie van het werk van Rüstǝm Quliyev, bijgenaamd de koning van de Azerbeidzjaanse gitaar. Hoewel Rüstǝm zeker tot de pioniers van de Azeri gitaar moet gerekend worden, werd het instrument echt in Azerbeidzjan gepopulariseerd door Rafiq Hüseynow aka. Rǝmiş. Rǝmiş' techniek, waarbij hij zijn gitaar stemde in kwarttonen om de sound zo te laten aansluiten bij de lokale muziek uit Azerbeidzjan, klonk radicaal anders dan die van Europese en Amerikaanse tijdgenoten en zou de inspiratie vormen voor een hele generatie Azeri muzikanten, waaronder dus ook een jonge Rüstǝm Quliyev. Rüstǝm werd geboren in Kosalar, een dorp in de momenteel opnieuw veelbesproken Armeense Nagorno-Karabach, en leerde in zijn kinderjaren eerst de tar, een Azerbeidzjaanse langhalsluit, en de saz bespelen, voor hij uiteindelijk het instrument zou ontdekken dat de rest van zijn leven zou bepalen. In Het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw verhuist Quliyev naar de hoofdstad Bakoe waar hij algauw een graag gezien gast wordt op trouwfeesten en televisieshows en de ene muziekcassette na de andere uitbrengt.

Lees verder

DANDANA - Free The System

DANDANA is een Nederlands-Gambiaans-Senegalees project in 2016 opgericht door de Nederlandse bassist Bas Ackermann, naast muzikant ook regisseur en oprichter van State of Mic, een ondertussen bekend muziek- en multimediabedrijf in Serekunda, de grootste stad in Gambia. Daar liep hij percussionist en singer-songwriter Ebou Gaye Mada en gitarist Filly Diona tegen het lijf, en na wat gezamenlijke jamsessies werden zo de kiemen voor DANDANA gezaaid. Je zou denken dat de naam van de band één of ander begrip in het Wolof of een andere West-Afrikaanse taal is, maar eigenlijk is het gewoon de verbastering van de Jamaicaanse patois-term "dondada" die bas ooit in de film Belly (Hype Williams, 1998) hoorde en wel goed vond klinken.

Voor hun sound lieten de heren, ondertussen aangevuld met Jackson Loman op drums, Joop de Graaf op bas en toetsenist Modou Joof, zich inspireren door de psychedelische jazz-mbalax van de Gambiaanse band Guelewar, het eveneens Gambiaanse Ifang Bondi en Senegalese Touré Kunda, en westerse synth-bands als Air of Tame Impala. In de zomer van 2017 trokken de bandleden naar Zinguinchor in Senegal, de woonplaats van Filly, waar ze aan de eerste demo's voor dit album begonnen. Begin 2018 zakten producer Tijmen van Wageningen, Bas en voormalig Ifang Bondi sabar-percussionist Ebou Gaye Mada opnieuw af naar Gambia, waar ze samen met Filly en Modou het album verder afwerkten. Bas vat Free The System zelf als volgt samen: "Wat ik belangrijk vind met en aan dit album is dat het werelden echt bij elkaar brengt. Voor veel mensen is de traditionele Senegalese mbalax muziek niet makkelijk te vatten. Door een combinatie van een meer westerse ambient en elektronische sound en de meer analoge traditionele sound is het een soort van "nieuwe wereld".".

Lees verder

AMMAR 808 - Global Control / Invisible Invasion

Sofyann Ben Youssef aka. AMMAR 808, de Belgo-Tunesische producer besloot na Maghreb United om het over een volledig andere boeg te gooien en trok voor opvolger Global Control / Invisible Invasion naar Tamil Nadu in India, waar hij in de studio van Paul Jacobs aan de slag ging met lokale muzikanten en vocalisten.

Ben Youssef: "When I was 20, I went to Delhi and studied for months. I learned sitar and tabla and did a lot of recording, and I began to absorb the culture, to learn. Hinduism has a pantheon of gods, and it shows a different culture of freedom. After 2011 and the start of the Arab Spring in Tunisia, my homeland, I've been wondering more and more about freedom and my own identity.". In 2019 keerde hij dan eindelijk terug naar Chennai, de hoofdstad van Tamil Nadu: "I spent 24 days there; I found the incredible singers and musicians through a man called Paul Jacobs. He owns the studio where I worked, and he's a musician and producer himself; he knows a lot of people and stories.". Hoewel je in Invisible Invasion, het tweede deel van de albumtitel, ongetwijfeld een verwijzing naar de heersende COVID-19 pandemie kunt lezen, was dat toch niet meteen AMMAR 808's bedoeling: "To me, in the Hindu belief system, the invisible invasion happens in the brain, the soul. We're invaded without ever seeing it externally, and this system decrees our fate. And usually we embrace it, instead of fighting against it. Then COVID-19 happened, of course, but this name precedes it. This year just emphasises how vulnerable we are.".

Lees verder

Afel Bocoum - Lindé

Na een jarenlange werkrelatie met het Belgische Contre Jour label knoopt Afel Bocoum aan bij het gerenommeerde Engelse World Circuit Records van Nick Gold, waar het in 1999 met Alkibar allemaal begon. De namenlijst van de participerende muzikanten oogt alvast indrukwekkend. Executive producer van het album is niemand minder dan Damon Albarn, op percussie en drums zijn nog de betreurde Alpha Ousmane 'Hama' Sankare en afrobeatlegende Tony Allen te horen, Sidiki en Madou Diabate — de zoon en broer van Toumani Diabate — spelen kora, ska- en reggaeveteraan Vin Gordon is te horen op trombone, Joan as Police Woman op viool en Garba Touré van Songhoy Blues op gitaar. Albumtitel Lindé verwijst naar de wilde uitgestrektheid rond Bocoum's geboorteplaats Niafunké en Afel wilde met deze nieuwe langspeler vooral een boodschap van hoop, solidariteit en eenheid brengen in een wereld vol onzekerheden en een thuisland dat geteisterd wordt door jihadisten, armoede en stammentwisten: "We have to meet each other, talk to each other, look each other in the eye and tell the truth. If we're not united, I can see no solution. Our social security is Music. That's all we've got left. People love music, so we have to make use of that fact.".

Lees verder

Meridian Brothers - Cumbia Siglo XXI

Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig van de vorige eeuw gold het Colombiaanse Cumbia Siglo XX als één van de vernieuwers in het cumbiagenre, waarbij ook invloeden uit disco en rock hun intrede deden. Met deze Cumbia Siglo XXI trekt Eblis Alvarez aka. Meridian Brothers die vernieuwings­beweging nu door naar de eenentwintigste eeuw. Daarbij maakt hij naar goede gewoonte — het grotendeels akoestische ¿Donde Estas María? mag u beschouwen als een uitzondering in 's mans oeuvre — volop gebruik van drummmachines, gitaareffecten, synths en algoritmische sofware: "I have different dimensions of relation to cumbia, both innocent from my childhood and environmentally because of the updated cumbia started in the last decades in Latin Amarica. My main use of cumbiathough is as a channel of communication — a frame where I can pat all the other jibber jabber that sounds in my head as a composer.".

Lees verder

Yuliesky Gonzalez - Cubanero

Als u een streepje uitstekende Latin-jazz wel kunt smaken, willen we u deze Cubanero van Yuliesky Gonzalez zeker warm aanbevelen! De Cubaanse trompettist uit Camagüey, een stad in centraal Cuba, heeft het muziekvirus in het bloed want ook zijn vader en grootvader bespeelden hetzelfde blaasinstrument. Op tienjarige leeftijd schreef Yuliesky zich in aan het conservatorium van Camagüey, waar hij op zijn negentiende afzwaaide. Tijdens zijn militaire dienstplicht vormde hij een eerste blazerskwintet en niet veel later begon hij het podium te delen met Cubaanse groten als Omara Portuondo, Felix Valoy, Changuito en Alexander Abreu, waarmee hij de hele wereld rondtoerde. Op zoek naar nieuwe muzikale horizonten verhuisde Gonzalez in 2010 naar Europa, waar hij, na een kort verblijf in de Franse hoofdstad, in Berlijn terechtkwam en daar de line up van de Berlin Big Band vervoegde. Eigen projecten als Cubanaché en Kind of Cuban volgden en sinds 2015 speelt Yuliesky bij het Deense televisieorkest The Antonelli Orchestra.

Lees verder