Al-Qasar - Who Are We?

Al-Qasar, Arabisch voor "het fort" of "de vesting" (zie ook het Spaanse "alcazar"), is een project rond bandleider Thomas Attar Bellier, zelf geboren in Barbès, een multiculturele wijk in het noorden van Parijs (net ten zuiden van Montmartre).

Thomas Attar Bellier: "Al-Qasar was born in the Barbès neighbourhood of Paris. I've lived in Los Angeles, Paris, New York, Lisbon… I wanted to start a project that was in tune with the daily life of people living in these international cities, something diverse, radically colourful, with a fresh, contemporary outlook on what societies really look like today.".

Lees verder

Adedeji - Yoruba Odyssey

Adedeji Adetayo, kortweg Adedeji, is een singer-songwriter uit Lagos, Nigeria, die met deze Yoruba Odyssey alweer aan zijn derde langspeler toe is.

Zeggen dat de man voorbestemd was voor een muziekcarrière is wellicht nog een understatement: al op zijn zesde maakte hij deel uit van het lokale kerkkoor, tegen zijn tiende schopte hij het tot koorleider, vanaf zijn dertiende werd hij een veelgevraagd studiovocalist waarbij hij samenwerkte met lokale Nigeriaanse artiesten als Imoleayo, Pasunma, Obesere, Gbenga Adewusi en Sammy Okposo, op zijn vijftiende begint hij ook te oefenen op de gitaar, en op zijn achttiende gaat hij achtereenvolgens muziek en muziektechnologie studeren aan The Muson School of Music in Lagos, de Polytechnic van Ibadan en de University of Lagos, om uiteindelijk een bachelor in jazzmuziek te behalen aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen.

Lees verder

Minyeshu - Netsa

Ook voor Minyeshu werd de COVID-19 pandemie en de daaraan verbonden restricties vooral een periode van zelfreflectie, maar toch bleek muziek telkens weer het antwoord te bieden en het resultaat is Netsa.

Minyeshu: "It became clear that music is a part of me, I breathe music, I Dream music, and of course looking back it has always been a part of me. Music is what sets me free, which is why 'Netsa', meaning "free" in Amharic, was the perfect project for me. It was a chance to have the time to experiment, to explore… To be free! The album also highlights how we should see the world with positivity. The sun is still shining and nature is still nourishing us. People are still free and able to reach out and connect with each other with their hearts, minds and souls, even if physically or geographically they might be distanced.".

Lees verder

Derya Yildirim & Grup Şimşek - Dost 2

Net iets meer dan een jaar na Dost 1 presenteren Derya Yildirim & Grup Şimşek nu ook opvolger Dost 2. Toch verschilt dit tweede deel van het tweeluik enigszins van zijn voorganger. Derya Yildirim: "In Dost 1 we tried to concentrate on the sound that we really like as a whole unit, focussing on each element and arranging and composing the songs all together. Dost 2 is the second part of this adventure and it's really important to actually consider us as individuals, with different influences and backgrounds.".

Lees verder

Yanna Momina - Afar Ways

Voor wat ondertussen alweer de tiende release is in de Hidden Musics reeks van Glitterbeat Records, trok producer Ian Brennan deze keer naar Djibouti voor een ontmoeting met de 74-jarige Yanna Momina. Momina maakte naam voor zichzelf omdat ze niet alleen over een opvallend stemgeluid met trillend vibrato beschikt, maar bovendien één van de zeldzame vrouwelijke Afar-artiesten is die haar eigen nummers schrijft. Dat dat geen nietszeggende niemendalletjes zijn, mag blijken uit songtitels als Every One Knows I Have Taken A Young Lover of My Family Won't Let Me Marry The Man I Love (I Am Forced To Wed My Uncle).

Lees verder

Cimarrón - Orinoco + La Recia

Na al die jaren komt het niet vaak meer voor, maar zo heel af en toe maken ook wij nog kennis met muziekgenres uit verre oorden waar we voorheen niet mee vertrouwd waren. Dat is zeker het geval voor de Colombiaanse joropo van Cimarrón, een gezelschap uit Bogota (en niet te verwarren met de Brits-Jamaicaanse reggaeformatie The Cimarons, al verwijzen beide bandnamen naar de Spaanse benaming voor ontsnapte slaven).

Het snelle joropo-genre, dat door Cimarrón naar de eenentwintigste eeuw werd gekatapulteerd en vooral populariteit geniet in het naburige Venezuela, waar de klassieker Alma Llanera zowat beschouwd wordt als het onofficiële volkslied van het land, riep bij ondergetekende meteen associaties op met de son jarocho uit Veracruz in Mexico. Dat moet deels op conto geschreven worden van het gebruikte instrumentarium, want net als bij de son jarocho, speelt de harp ook hier een centrale rol, en waar in de son jarocho gitaar-achtigen als de achtsnarige jarana jarocha en de vier- of vijfsnarige requinto jarocho gebruikt worden, zijn dat in de joropo de viersnarige cuatro en bandola (een Colombiaans en Venezolaans snaarinstrument gebaseerd op de Spaanse luit). Dat gezegd zijn, zijn ook vergelijkingen met fandango zeker niet uit de lucht gegrepen.

Lees verder

Shiran - Fedaytak

Als we Remixed, een tussendoortje vol remixen van nummers uit Shiran's titelloze debuut, even buiten beschouwing laten, keert de Israëlische van Iraaks-Jemenitische afkomst na het traditionele en akoestische Glsah Sanaanea with Shiran terug naar stevige Arabische pop, dub, hip-hop en electro. Shiran sloeg daarvoor opnieuw de handen ineen met producer en wederhelft Ron Bakal en het resultaat is Fedaytak, Arabische straattaal voor "Ik wil sterven voor jou!", een langspeler vol wat het duo zelf omschrijft als "electro hafla" (letterlijk "feest" of "banket", en vaak grote familiebijeenkomsten waar stevig gedanst en gefeest wordt), waarbij traditionele instrumenten als de oud of mijwiz-fluit aangevuld worden met elektronische klanken van een Roland TR-808 drummachine.

Lees verder

Pedro Lima - Recordar É Viver: Antologia Vol. 1

Met dit eerste deel van een anthologie van het werk van Pedro Lima, keert het Disques Bongo Joe label nu al voor de vierde keer terug naar de Afrikaanse eilandstaat Sao Tomé en Principe. Van Lima, die in eigen land bekend stond als "a voz do povo de São Tomé" ("de stem van het volk van Sao Tomé"), kregen we eerder al een heruitgave van zijn uit 1985 daterende langspeler Maguidala, maar vinylverzamelaar en samensteller Thomas Bignon aka. DJ Tom B vond dat de man meer eer verschuldigd was, en dus is er nu deze Recordar É Viver: Antologia Vol. 1.

Lees verder

Gyedu-Blay Ambolley - Gyedu-Blay Ambolley And Hi-Life Jazz

Zoals de titel al duidelijk aangeeft nam de Ghanese highlife-veteraan Gyedu Blay Ambolley voor deze Gyedu-Blay Ambolley And Hi-Life Jazz een aantal klassiekers uit de jazzgeschiedenis opnieuw onder handen. De tracklist bevat echter niet alleen herwerkingen, maar ook originele composities zoals opener Sankumagye-Love Life, Yekor Ye A Yeaba (met lange jazzy trompet- en pianosolo's door Sekondi Band-leden Kuuku Antonio en Isaacs Karikari aka. Young Anim) of Enyidado (met subtiele jazzakkoorden op gitaar door Charles O. Donkor aka. Kwesi Arko en opnieuw die trompet van Kuuku Antonio), die in weinig verschillen van het werk dat we van Ambolley gewend zijn.

Met A Love Supreme wordt een eerst jazzklassieker, origineel van de hand van John Coltrane ("John Coltrane said love is supreme and we heard him in Africa very loud and clear!"), onder handen genomen. Blay vervolgt nog met Footprints van Wayne Shorter, waarin zijn eigen uitmuntende saxofoonwerk natuurlijk perfect op zijn plaats is, en Thelonious Monk's Round Midnite krijgt hier dan weer een meer uptempo ritme aangemeten en geeft Blay de kans om zijn scattalenten te tonen. Met het groovy Asamansudo Groove, krijgen we nog wat uiterst genietbaar eigen werk, en een laatste herwerking volgt met All Blues, een lekker dansbare versie van de klassieker van Miles Davis. Besluiten doen we met het ingetogen Blay's Special, meer dan acht minuten relaxen op de tonen van Blay's saxofoon, de gitaar van Dominic Quachie en de percussie van Peter Mensah Kadesh.

Lees verder

Lucho Bermudez Y Su Orchestra - The Coastal Invasion: Cumbia, Porro, Gaita & Mapalé From Colombia's Caribbean Coast 1946-1961

Met deze The Coastal Invasion: Cumbia, Porro, Gaita & Mapalé From Colombia's Caribbean Coast 1946-1961, waarvoor het Radio Martiko label een reeks van de belangrijkste composities van de Colombiaanse cumbia-pionier Lucho Bermudez verzamelde, krijgen we een unieke inkijk in de ontstaansgeschiedenis van wat uitgroeide tot één van de belangrijkste en meest invloedrijke muziekgenres uit Latijns-Amerika. Lucho Bermudez was zeker niet de enige die tropische genres als cumbia, porro, gaita en mapalé populair maakte bij het grote publiek - andere invloedrijke bands waren onder andere Orquesta A N°1, Atlantico Jazz Band en Orquesta Sosa - maar samen met vocaliste (en later ook zijn echtgenote) Matilde Diaz, was hij ongetwijfeld wel één van de meest succesvolle bandleiders.

Lees verder

Noori & His Dorpa Band - Beja Power! Electric Soul & Brass from Sudan's Red Sea Coast

Janto Djassi, producer voor het Amerikaanse Ostinato Records label, ontdekte de muziek van Noori & His Dorpa Band via TikTok en raakte zo onder de indruk van de unieke sound die hij hoorde, dat hij in 2021 afreisde naar Port Sudan, de belangrijkste havenstad in het uiterste noordoosten van Soedan en meteen ook het hart van de Beja-cultuur (een gemarginaliseerde etnische minderheid die verspreid leeft in een gebied dat zich uitstrekt van zuidoost Egypte over het noordoosten van Soedan tot een deel van Eritrea).

Noori's muzikale reis begon ergens begin jaren negentig van de vorige eeuw, toen hij op één van de vuilnisbelten van Port Sudan en nog bruikbare hals van een elektrische gitaar vond. Toen hij wat later een oude kissar of tanbour - een traditionele aan de Ethiopische krar verwante Nubische lier - cadeau kreeg, rijpte meteen het idee om het instrument te moderniseren en zo creëerde Noori uiteindelijk de eerste versterkte tambo-gitaar.

Lees verder

Vieux Farka Touré - Les Racines

Wij waren de carrière van Vieux Farka Touré eerlijk gezegd wat uit het oog verloren, maar om deze Les Racines, dat hij opnam voor het vermaarde World Circuit Records label waar ook zijn vader Ali Farka Touré destijds zijn beste werk afleverde, konden we moeilijk heen.

Waar Vieux in het verleden absoluut niet vies was van wat experimenteren (getuige samenwerkingen met onder andere Dave Matthews, John Scofield, singer-songwriter Julia Easterlin en natuurlijk Idan Raichel als The Touré-Raichel Collective), keerde hij voor dit album letterlijk en figuurlijk terug naar de wortels: "I've had a desire to do a more traditional album for a long, long time. It's important to me and to Malian people that we stay connected to our roots, to our history. Early in my career people asked why I wasn't just following my father. But it was important for me to establish my own identity. Now people know what I can do, I can return to those roots with pride and I hope a certain authority. We are nothing if we abandon respect fort he past, but we can also marry modernity with the strength of our traditions. Returning to the roots of this music is a new departure for me and I've never spent so long or worked so hard on an album. I knew it had to be deep and durable and powerful and so I took a lot of time to reflect on how to do it and put it together.".

Lees verder

Lass - Bumayé

Lass, geboren Lassana Sané, is een Senegalese artiest opgegroeid in Mbatal, een voorstad van Dakar, die met deze Bumayé zijn langspelerdebuut voorstelt.

Wanneer zijn ouders zijn schoolkosten niet langer kunnen dragen, besluit Lass zich volledig op zijn passie voor de muziek te storten. Zijn stem traint hij door 's ochtends op het strand urenlang het geluid van de golven proberen te overtreffen: "J'essayais de chanter plus fort que le vagues. Devan cette immensité d'eau, il n'y a aucun écho. Il faut pousser dans le ventre pour se faire entendre de l'océan.".

Thuis werd hij beïnvloed door de ritmes van de lokale mbalax en de Cubaanse invloeden van bands als Orchestra Baobab of Super Diamono De Dakar, en 's avonds struinde hij door de straten van Dakar waar rap, reggae en dancehall uit de speakers van de lokale soundsystems schalden. Lass neemt een eerste demo op in de studio van Daara J, en het zijn zijn ambities om het te maken in de muziekwereld die hem ervan weerhouden om net als veel van zijn generatiegenoten de gevaarlijke overtocht naar Europa te maken: "Les passeurs demandaient de l'argent, et je n'avais pas un sous en poche. La musique et l'argent, ça faisait trop de raisons de rester, j'ai décidé de ne pas partir!".

Lees verder

Madalitso Band - Musakayike

Deze Musakayike ("twijfel niet aan ons") mag dan al de tweede internationale release van Madalitso Band zijn, voor ondergetekende geld dit album als de eerste kennismaking met dit duo uit de Malawische hoofdstad Lilongwe. Meer dan de viersnarige gitaar van Yosefe Kalekeni (het Malawische equivalent van de banjo) en de babatone (een zelfgemaakte eensnarige slide-bas) en hieldrum van lead vocalist Yobu Maligwa heeft Madalitso Band niet nodig om een sound te creëren die ergens het midden houdt tussen Zuid-Afrikaanse mbaqanga of township-jive en de ritmes uit sommige Polynesische eilanden.

Lees verder

Bruno Berle - No Reino Dos Afetos

Maceió is niet alleen de hoofdstad van de Braziliaanse staat Alagoas, bekend om zijn pastelkleurige huizen daterend uit de koloniale periode van het land en zijn witte zandstranden, het is ook de thuishaven van de jonge componist en multi-instrumentalist Bruno Berle, die met No Reino Dos Afetos ("het koninkrijk der genegenheden") een heerlijk veelzijdig album aflevert.

Lees verder

Master Musicians Of Jajouka led by Bachir Attar - Dancing Under The Moon

Trok George Harrison van The Beatles destijds naar India om er sitar-les te nemen bij Ravi Shankar, dan ging Rolling Stone Brian Jones het in het Rifgebergte in het noorden van Marokko zoeken waarbij hij de wereld liet kennismaken met de bezwerende klanken van de Master Musicians Of Jajouka. Dat gezegd zijnde moet die eer eigenlijk worden toegeschreven worden aan Brion Gysin, kunstenaar en de creatieve partner van William Burroughs, die de reis van Tanger naar Jajouka maakte in de vroege jaren vijftig van de vorige eeuw en er met zijn Uher bandrecorder de eerste opnames maakte van de muziek van de Ahl Serif, de lokale stam van Jebala-Berbers.

Lees verder

Catrin Finch & Seckou Keita - Echo

In onze recensie van Instant, waarin de kora van Ablaye Cissoko en de accordeon van & Cyrille Brotto centraal stonden, verwezen we pas nog naar harpiste Catrin Finch en kora-speler Seckou Keita en ook zij komen nu aanzetten met een nieuwe langspeler. U mag deze 'Echo' beschouwen als het sluitstuk van een trilogie in 2013 ingezet met Clychau Dibon en vervolgd met het in 2018 verschenen Soar. Met dit album viert het duo dan ook meteen de tiende verjaardag van hun eerste samenwerking, een ontmoeting die zou resulteren in de unieke bundeling van 47 snaren van Catrin's harp met de 22 snaren van Seckou's dubbele kora.

Lees verder

Lalalar - Bi Cinnete Bakar

De lijst van Turkse muziekprojecten blijft maar aangroeien, al pakken de heren van Lalalar (een "lala" was een adviseur of mentor van de sultans tijdens het Ottomaanse rijk en de bandnaam laat zich dus vrij vertalen als "de wijzen") het toch enigszins anders aan. Focussen de meeste van hun collega's toch eerder op de psychedelische retro van de Anatolische rock uit de jaren zeventig van de vorige eeuw, dan gaat het trio Ali Güçlü Şimşek, Barlas Tan Özemek en Kaan Düzarat (Ali en Barlas werkten in 2014 al een eerste keer samen voor Develerle Yaşıyorum, het debuutalbum van Gaye Su Akyol, maar van een echt muzikaal bondgenootschap was pas sprake vanaf de lente van 2018) op hun langspelerdebuut Bi Cinnete Bakar volop voor invloeden uit de jaren tachtig, inspelend op de huidige voorliefde van de underground scene in Istanboel voor dark wave en dance.

Lees verder

Islandman - Bahar EP

Aangezien Godless Ceremony, het gesmaakte derde album van islandman vorig jaar tijdens de COVID-19 pandemie verscheen, stelt het Turkse trio rond multi-instrumentalist en producer Tolga Böyük als smaakmakertje voor hun Europese tournee nog snel deze 4 tracks tellende Bahar EP voor. In de tracklist Sattva, Sad Walk en Self Hypnosis, drie composities die al als bonustracks terug te vinden waren op het net vermelde Godless Ceremony, hier aangevuld met het splinternieuwe Bahar, Turks voor "de lente", het seizoen van de wedergeboorte waaraan islandman de EP dan ook graag opdraagt!

Lees verder

The Bongo Hop - La Ñapa EP

The Bongo Hop is het alter-ego van de Franse producer en multi-instrumentalist Etienne Sevet, die tussen 2003 en 2011 in Colombia werkte alwaar hij de smaak voor de lokale muziekritmes te pakken kreeg en met La Voz zelfs een documentaire over de salsa-legende Hector Lavoe draaide. Voor deze 8 tracks tellende La Ñapa (een uitdrukking waarmee verwezen wordt naar "een extraatje vragen" tijdens het onderhandelen op de markt of in een winkel, vergelijk het met een fooi geven) werkte Sevet samen met een verscheidenheid aan vocalisten, resulterend in een caleidoscoop aan genres mooi gesymboliseerd door de veelkleurige octopus op de hoes van de EP.

Lees verder