Orchestre Toubab - Teeru Deggoo
Orchestre Toubab is een Brussels Afro-tropical jazzkwartet rond gitarist Robert Falk. De naam van de band is een knipoog naar het legendarische Orchestra Baobab uit Senegal, waar de term "toubab" gebruikt wordt om aan te duiden wanneer het om blanke buitenlanders gaat. Teeru Deggoo, Wolof voor "de harmonieuze haven", had een nieuw Suske & Wiske album kunnen zijn, maar met de titel wil de band voor verwijzen dat havensteden traditioneel plekken zijn waar verschillende culturen elkaar ontmoeten en beïnvloeden; precies wat Orchestre Toubab met hun muziek ook proberen. Teeru Deggoo is in zowat alles de logische opvolger voor Tukki Janeer ("denkbeeldige reis"), het debuutalbum van de band uit 2015.De sound van de band is een mix tussen jazz en wereldmuziek en met opener Fo Yelamé Ti Boin, een Burkinese uitdrukking voor "goeiemorgen" heet de band ons welkom op dit nieuwe album. Voor dit nummer haalde de band er de Burkinese zangeres Aida Dao bij en ook elders op Teeru Deggoo duiken gasten op: zo zijn in het op het Rwandese intore-ritme gebaseerde Umugore W'Ibanga ("de verborgen vrouw", een verwijzing naar de muze in de kunst) diezelfde Aida Dao en Ben Ngabo te horen als pygmee-koor, hoort u in de soukous van Article 16, een humoristische knipoog naar het befaamde Article 15, een verzonnen uittreksel uit de Congolese grondwet dat stelt dat iedereen zijn plan moet trekken, Yannick Koy en Coco Malabar, en in de uitstekende afsluiter Sanaa, een herinterpretatie van de Malinese traditional Sanou, zorgt Manssata Sora voor het vocale gedeelte en hoort u ook de kora van Bao Sissoko. Het duidelijk door de Argentijnse tango geïnspireerde El Sombrero Del Gato is een hommage aan de in 2016 overleden Argentijnse jazzsaxofonist Leandro 'Gato' Barbieri en zijn onafscheidelijke hoed. Het volledig instrumentale Brontolão is dan weer duidelijk geïnspireerd door de Braziliaanse bossanova. De titel is een verbastering van het Italiaanse brontolone wat zich naar het Nederlands laat vertalen als "brombeer" en perfect het karakter van Orchestre Toubab-bassist Alessio Campanozzi blijkt te omschrijven. Een van onze persoonlijke favorieten op Teeru Deggoo is Soumbedioune, Senegalese mbalax, maar dan met de viool van Benoit Leseure en de gitaar van Robert Falk in de hoofdrollen. Voor wie het graag echt jazzy heeft is er Baktutop, een compositie die Falk al in 1982 schreef, en voor Peace Street, waarin ook Benny Lezzar, het raggamuffin alter ego van violist Benoit Leseure te horen is, gaat de band dan weer de jazzy reggaetoer op. Gevarieerd world-jazz album waarmee de heren van Orcherstre Toubab nogmaals bewijzen dat muziek de enige universele taal is.
www.orchestretoubab.com | www.xmd.nl