Sekou Bah - Soukabbè Mali

De uit Bandiagara in de centrale Dogon-regio van Mali afkomstige Sekou Bah mag je gerust een natuurtalent noemen. Hij leerde zichzelf al zeer jong gitaar spelen en vervoegde op elfjarige leeftijd het lokale Nangabanou Jazz orkest. Op zijn achttiende liet Sekou Mali achter zich om muziek te gaan studeren in Guinee, Senegal en Gambia. Daarna ging het snel. Bah trok de aandacht van muzieklegende Salif Keita en speelde drie jaar lang gitaar en bas aan diens zijde. Daarna volgde Oumou Sangare en sinds 2014 is Sekou de vaste bassist van Fatoumata Diawara. Maar nu was de tijd dus rijp voor een eigen soloalbum. Soukabbè Mali ("de kinderen van Mali") is zeker geen wereldschokkend album geworden, vooral niet voor wie al vertrouwd is met de Malinese muziekscene, maar al van bij de energieke opener Dogon Oulon, een ode aan het rijke cultuurpatrimonium van de Dogon, hoor je dat hier een vakman aan het werk is. In het intiemere Kalan Ko, waarvoor Sekou wat vokale bijstand kreeg van rapper Master Soumy, heeft Bah het dan weer over het falende Malinese onderwijssysteem, of hoe Afrika en Europa soms zeer dicht bij elkaar kunnen liggen, en een wijze levensles deelt hij dan weer in Adamadenw: we zijn allemaal mensen, laten we stoppen met steeds de ander met de vinger te wijzen. Met titelnummer Soukabbè Mali probeert Sekou Bah zijn landgenoten ervan te weerhouden hun land te verlaten voor een leven in het verre buitenland dat mogelijk nog moeilijker en gevaarlijker is. Nourou Chi Rory zou je dan weer kunnen vertalen als "geld alleen maakt ook niet gelukkig", en in het instrumentale Planette toont Bah tenslotte zijn virtuositeit op de gitaar. Oerdegelijk debuut van een doorwinterde Malinese artiest.

www.clermontmusic.com | www.xmd.nl

reacties