Amparanoia - Himnopsis Colectiva

De titel is een woordspeling en samentrekking van de termen "himno" (hymne), "hipnosis" (hypnose) en "colectiva" (collectieve). Amparo Sanchez: "I think I know what Amparanoia represents for my audience. Amparanoia has always been characterized by playing different styles, transmitting a message and a fusion within the music that makes us feel what we are: brothers and sisters. All the songs on this album were very carefully chosen and all have a reason for being included in the track list. For us they were hymns before they even had a title, and combined with the events of this past year in which we found ourselves somewhat hypnotized by all the information, uncertainty, fear and violence, Himnopsis Colectiva seemed a good title. The songs on the album are meant to wake people up and get them out of this collective hypnosis.".

Het album opent gepast met een intro die naar een hypnosesessie verwijst, gevolgd door Mi Genitica, een oorwurm waarin Amparo aangeeft dat het dansen haar gewoon letterlijk in het bloed zit. Maar het nummer is tegelijk een ode aan al diegenen die haar zijn voorgegaan (verderop in de tracklist is met de interlude Lo Bailo (Genetica Edit) trouwens nog een korte andere versie terug te vinden). El Dia Que No gaat dan weer over haar liefde voor muziek: "El dia que no escriba una cancion, es un dia perdido! El dia que no vibre con la musica es un dia perdido, perdido, perdido!" (vrij vertaald: "De dag dat ik geen liedje schrijf is een verloren dag! De dag dat ik niet geniet van muziek is een verspilde, verspilde, verspilde dag!"), woorden die in het ligt van COVID-19 pandemie en het stilvallen van zowat de gehele muzieksector zeker nazinderen. Met Yo Te Doy gaan we een eerste keer de cumbia-toer op, maar wij hadden het toch iets meer voor Cumbia Perfecta, waarin Amparo haar steun uitspreekt voor de talrijke vrouwen die nog steeds het slachtoffer zijn van geweld, en mannen oproept hen in deze strijd te steunen. Met de reggae van Ahora roept Sanchez op om vooral te leven in het nu en te proberen om van elk moment te genieten, en de intro van Tumbao Lo Bueno, waarin Amparo opnieuw haar hunkering uitspreekt naar een wereld zonder angst, klinkt dan weer als een oude opname van Buena Vista Social Club.
Sanchez vat Himnopsis Colectiva zelf gevat samen als: "Son canciones para despertar y volver a recuperar las ganas para hacer cosas!" ("Het zijn liedjes bedoeld om de mensen wakker te schudden en weer zin te laten krijgen om dingen te doen."), en daar sluiten wij ons graag bij aan. Hoog tijd om opnieuw uit die collectieve hypnose te ontwaken!
www.amparanoia.com | www.mamitarecords.com | www.xmd.nl