Derya Yildirim & Grup Şimşek + TUHAF @ AB

Derya Yildirim & Grup Şimşek + TUHAF @ ABABAls u ons pakweg tien jaar geleden gezegd zou hebben dat we vandaag naar psychedelische Anatolische rock zouden luisteren, hadden we u waarschijnlijk voor gek verklaard, maar ondertussen zijn de Turkse projecten niet meer te tellen en mogen we stillaan van een heuse revival en zelfs een hype gewagen.

En dus begaven we ons afgelopen zaterdag maar al te graag naar de Brusselse Ancienne Belgique om er Derya Yildirim & Grup Şimşek aan het werk te zien. Het gezelschap stond er alweer voor de vierde keer op het podium en kwam deze maal hun nieuwe langspeler Dost 2 voorstellen.

Voor het zover was kregen wij echter uitzonderlijk nog eens een voorprogramma voorgeschoteld in de vorm van het Deens-Turkse TUHAF, door de AB zelf omschreven als: "…op het kruispunt van Anatolische folk, indie rock, free jazz en traditionele Deense songs.". Hun lange, soms wat bombastische composities konden ons echter niet helemaal overtuigen.

Hoewel de AB-club ondertussen aardig volgelopen was, bleef het in het zaaltje erg koud. Wij waren blij dat we onze winterjas hadden aangetrokken en hebben die de rest van de avond ook netjes aangehouden. Een combinatie van energiebesparingen en COVID-19-verluchting is wellicht toch iets te veel van het goede jongens (zelfs de geluidstechnicus van dienst stond zijn taak uit te voeren met zijn hoodie stevig dichtgetrokken).

Na een change over op het podium werd de zaal volledig verduisterd en kregen we een opname van Ayşe Halam Arıyor, de door Derya's tante, Ayşe Yildirim, ingezongen a capella outro van Dost 2 te horen; een nummer dat ons in deze setting wat deed denken aan het oproepen tot het gebed door een muezzin.

De lichten gingen langzaam aan en Derya en haar band zetten The Trip in, de heerlijk psychedelische instrumentale opener van Dost 1. Met het dansbare Darıldım Darıldım van Aşik Mahzuni Şerif kregen we een eerste voorsmaakje uit Dost 2, maar met het daaropvolgende Çocuklar, opnieuw een instrumental (met heerlijke dwarsfluit-accenten door Grup Şimşek-gitarist Antonin Voyant) keerden we even terug naar langspelerdebuut Kar Yağar.

Even traden wat technische problemen met het orgel van Graham Mushnik op, maar die waren even snel weer uit de wereld geholpen en met melancholische Yeni Yürekle, door Derya vertaald als: "'Met Een Nieuw Hart', een nummer over hoop…", en het zeer retro klinkende Gümüş, zaten we weer helemaal bij Dost 2.

Nog verder terug dan Kar Yağar ging het met Gurbet ("heimwee") dat uit Nem Kaldi, de uit 2017 daterende debuut-EP van de band komt. Hoewel dat nummer, origineel uitgebracht door Özdemir Erdoğan in 1972, de talloze Turkse gastarbeiders verspreid over Europa destijds deed smachten naar hun thuisland, benadrukte Derya in de AB dat dat "thuis" al lang geen geografische plaats meer is voor haar generatie.

We hoefden maar enkele tonen van de volgende orgelintro - die ons om de een of andere reden nog steeds aan Why Can't We Live Together van Timmy Thomas doet denken - te horen, en we wisten dat het tijd was voor Odam Kireç Tutmuyor, opnieuw uit Dost 2.

Voor Hastane Onu, een nummer waarin Derya haar bağlama of saz helemaal tot zijn recht kon laten komen, schakelde de band opnieuw terug naar Dost 1.

Het enige nummer uit de setlist dat wij niet meteen konden thuisbrengen is Misket, maar het publiek herkende deze Turkse folkklassieker dan weer onmiddellijk.

De NMBS bleek opnieuw een meedogenloze meester, en op de funky tonen van Bal, opnieuw uit Dost 2, verlieten wij meer dan tevreden de AB-Club.

reacties


Reactie
Je kan gebruik maken van Emoticons en Textile-opmaak.
Naam E-mail (wordt niet gepubliceerd) Website (optioneel)
spamquiz: Wat zijn de eerste twee letters van tropicalidad.be?