Interview met La Cherga op Sfinks Mixed
La Cherga mixt traditionele Balkanmuziek met dub en reggae en laat dat nu net twee genres zijn die ondergetekende wel kan smaken. Hun debuutalbum Fake No More was ons al bevallen en we keken dan ook rijkhalzend uit naar hun optreden op Sfinks Mixed. Dat werd uiteindelijk een swingend feestje en dus kon een gesprek met oprichter en bezieler Nevenko Bucan niet uitblijven.
La Cherga mixt reggae en dub invloeden met elementen uit de traditionele Oost-Europese muziek. Hoe en wanneer is dat idee ontstaan?
Nevenco Bucan (samples & programming): "In het verleden waren alle leden van La Cherga met hun eigen projecten bezig, maar we wilden samen iets echt nieuws beginnen. Wij komen allemaal uit Graz in Oostenrijk, een stad met een bekende jazz academie (Universität Für Musik Und Darstellende Kunst Graz, red.). Ik zat vroeger bij Balkanizer en ik draaide mee als deejay in de Oostenrijkse dub scene; ik speelde vooral elektronische dub en een beetje reggae. In 2001 ben ik voor het eerst beginnen experimenteren met het combineren van dub en balkanmuziek. Het concept leek wel te werken, maar ik voelde dat het als live project met een volledige band nog een beter resultaat kon opleveren en dus moest ik op zoek naar een aantal geschikte muzikanten. Het duurde een hele poos eer ik de juiste mensen gevonden had, maar uiteindelijk zijn we in 2007 de studio ingedoken en ons debuutalbum, Fake No More, hebben we opgenomen in een recordtijd van minder dan twee maanden. We waren super enthousiast over het resultaat en toen we het album aanboden aan verschillende platenfirma's in Europa, deelden die gelukkig ons enthousiasme."
Wat kan je ons vertellen over de bandnaam La Cherga?
Nevenco Bucan: "In het Romani betekent 'cherga' zoiets als 'een hoop mensen', vaak gebruikt als het een groep betreft die wat lijkt rond te dolen zonder doel of reden. Het is een woord dat vaak gebruikt wordt als men het over zigeuners heeft, want de omschrijving is nu eenmaal op hen van toepassing, maar wij zijn nu ook migranten geworden en dus zijn er zeker raakpunten tussen die bandnaam en de levensloop van de verschillende leden van La Cherga."
Je haalde net aan dat je begonnen bent als dub en reggaedeejay. Wat kan je ons vertellen over die scene in Oostenrijk? Heeft Oostenrijk überhaupt een dubscene die het vermelden waard is?
Nevenco Bucan: "Ja, absoluut. In de jaren negentig ontwikkelde zich een soort avant-gardistische dubscene rond figuren als Kruder & Dorfmeister. Op enkele compilaties van hun G-Stone Recordings label is trouwens ook wat van mijn stuff terug te vinden. Het enige wat ontbrak in Oostenrijk waren live bands, want de scene bestond uitsluitend uit deejays. Ik wil wel even opmerken dat hoewel dit eerste album heel dubby van sound is, dat zeker niet wil zeggen dat we in de toekomst niet ook met andere genres zullen experimenteren. I wil zeker niet vastgepind worden op dub alleen. We hebben al een aantal nieuwe nummers geschreven en die hebben eerder een drum & bass sound gekregen, dus wie weet wat de toekomst nog in petto heeft."
Waar staat de titel van het album, Fake No More, voor?
Nevenco Bucan: "Wel, de afgelopen jaren is de zogenaamde Balkansound een ware hype geworden en als gevolg daarvan zijn er overal bandjes tevoorschijn gekomen waarvan het overgrote deel gewoon slecht is. Veel van die bands zijn gewoon mee op de kar gesprongen om snel wat geld te verdienen. Met La Cherga wilden we niet de zoveelste band zijn die dezelfde oude folktraditionals speelt of ze remixt en er een dancebeat onderzet; wij wilden absoluut vernieuwend en origineel zijn. Ik haat ook de term 'Balkansound', zoiets bestaat gewoonweg niet. De Balkan is een lappendeken van verschillende landen elk met hun eigen muziek en tradities. De wortels van La Cherga liggen bijvoorbeeld voor de volle 100% in Macedonië. Ik denk dat je de titel van het album gerust mag interpreteren als onze lijfspreuk; het is in ieder geval een mening die we zeker wilden ventileren."
Het album is grotendeels instrumentaal van aard, hoe serieus moeten we de inhoud van jullie nummers nemen?
Nevenco Bucan: "Onze teksten zitten vol ironie. Net omdat er al zoveel slechte Balkanbands zijn, wilden we ons zelf zeker niet te serieus nemen en dus hebben we maar voor ironie gekozen. We hebben zeker geen politieke boodschap, want, om het in de woorden van Irina Karamarkovic te zeggen: "We beschouwen onszelf als een postpessimistische beweging."; we willen gewoon dansen, feesten en popmuziek maken. La Cherga is als het orkest op de Titanic; alles rondom ons gaat naar de haaien, maar wij blijven lustig verder spelen. Eigenlijk proberen we gewoon ons eigen micro-universum te creëren zonder daarbij de nood te voelen om breedsprakerig te worden."
Jullie hebben het album nog opgenomen met Irina Karamarkovic als zangeres, maar jullie toeren ondertussen met iemand anders (Anka Ilijasevic). Is de samenwerking met Irina gestopt?
Nevenco Bucan: "Neen, ze zal in de toekomst nog vaker met ons samenwerken, maar ze was niet beried om mee op tournee te komen omdat ze ook in haar eigen jazzkwartet zingt. Ze is een begenadigd songwriter, een goede jazz vocaliste en ze heeft daarenboven een prettig gestoorde persoonlijkheid. Maar In de toekomst zou ik toch ook graag met andere mensen gaan samenwerken; dat is gewoon gemakkelijker om een andere vibe te creëren. De kern van de band bestaat eigenlijk uit vier muzikanten: Trajce Velkov op trompet, Kiril Kuzmanov op sax, Muamer Gazibegovic op gitaar en ikzelf zorg voor de samples."
Met het soort muziek dat jullie spelen, komen jullie zowel terecht op het betere wereldmuziekfestival als op pop/rock evenementen. Waar voelen jullie je het meest thuis?
Nevenco Bucan: "We proberen ons eigenlijk overal thuis te voelen, want door het mixen van verschillende stijlen zoals dub, zigeunermuziek en jazz, proberen wij net die vage grenzen die de verschilende muziekgenres verdelen te doorbreken. Door origineel en authentiek te zijn, proberen wij overal ons plekje te vinden. Nationalisme en patriottisme zijn zo passé, vind je ook niet? (lacht)"
Nevenco Bucan (samples & programming): "In het verleden waren alle leden van La Cherga met hun eigen projecten bezig, maar we wilden samen iets echt nieuws beginnen. Wij komen allemaal uit Graz in Oostenrijk, een stad met een bekende jazz academie (Universität Für Musik Und Darstellende Kunst Graz, red.). Ik zat vroeger bij Balkanizer en ik draaide mee als deejay in de Oostenrijkse dub scene; ik speelde vooral elektronische dub en een beetje reggae. In 2001 ben ik voor het eerst beginnen experimenteren met het combineren van dub en balkanmuziek. Het concept leek wel te werken, maar ik voelde dat het als live project met een volledige band nog een beter resultaat kon opleveren en dus moest ik op zoek naar een aantal geschikte muzikanten. Het duurde een hele poos eer ik de juiste mensen gevonden had, maar uiteindelijk zijn we in 2007 de studio ingedoken en ons debuutalbum, Fake No More, hebben we opgenomen in een recordtijd van minder dan twee maanden. We waren super enthousiast over het resultaat en toen we het album aanboden aan verschillende platenfirma's in Europa, deelden die gelukkig ons enthousiasme."
Wat kan je ons vertellen over de bandnaam La Cherga?
Nevenco Bucan: "In het Romani betekent 'cherga' zoiets als 'een hoop mensen', vaak gebruikt als het een groep betreft die wat lijkt rond te dolen zonder doel of reden. Het is een woord dat vaak gebruikt wordt als men het over zigeuners heeft, want de omschrijving is nu eenmaal op hen van toepassing, maar wij zijn nu ook migranten geworden en dus zijn er zeker raakpunten tussen die bandnaam en de levensloop van de verschillende leden van La Cherga."
Je haalde net aan dat je begonnen bent als dub en reggaedeejay. Wat kan je ons vertellen over die scene in Oostenrijk? Heeft Oostenrijk überhaupt een dubscene die het vermelden waard is?
Nevenco Bucan: "Ja, absoluut. In de jaren negentig ontwikkelde zich een soort avant-gardistische dubscene rond figuren als Kruder & Dorfmeister. Op enkele compilaties van hun G-Stone Recordings label is trouwens ook wat van mijn stuff terug te vinden. Het enige wat ontbrak in Oostenrijk waren live bands, want de scene bestond uitsluitend uit deejays. Ik wil wel even opmerken dat hoewel dit eerste album heel dubby van sound is, dat zeker niet wil zeggen dat we in de toekomst niet ook met andere genres zullen experimenteren. I wil zeker niet vastgepind worden op dub alleen. We hebben al een aantal nieuwe nummers geschreven en die hebben eerder een drum & bass sound gekregen, dus wie weet wat de toekomst nog in petto heeft."
Waar staat de titel van het album, Fake No More, voor?
Nevenco Bucan: "Wel, de afgelopen jaren is de zogenaamde Balkansound een ware hype geworden en als gevolg daarvan zijn er overal bandjes tevoorschijn gekomen waarvan het overgrote deel gewoon slecht is. Veel van die bands zijn gewoon mee op de kar gesprongen om snel wat geld te verdienen. Met La Cherga wilden we niet de zoveelste band zijn die dezelfde oude folktraditionals speelt of ze remixt en er een dancebeat onderzet; wij wilden absoluut vernieuwend en origineel zijn. Ik haat ook de term 'Balkansound', zoiets bestaat gewoonweg niet. De Balkan is een lappendeken van verschillende landen elk met hun eigen muziek en tradities. De wortels van La Cherga liggen bijvoorbeeld voor de volle 100% in Macedonië. Ik denk dat je de titel van het album gerust mag interpreteren als onze lijfspreuk; het is in ieder geval een mening die we zeker wilden ventileren."
Het album is grotendeels instrumentaal van aard, hoe serieus moeten we de inhoud van jullie nummers nemen?
Nevenco Bucan: "Onze teksten zitten vol ironie. Net omdat er al zoveel slechte Balkanbands zijn, wilden we ons zelf zeker niet te serieus nemen en dus hebben we maar voor ironie gekozen. We hebben zeker geen politieke boodschap, want, om het in de woorden van Irina Karamarkovic te zeggen: "We beschouwen onszelf als een postpessimistische beweging."; we willen gewoon dansen, feesten en popmuziek maken. La Cherga is als het orkest op de Titanic; alles rondom ons gaat naar de haaien, maar wij blijven lustig verder spelen. Eigenlijk proberen we gewoon ons eigen micro-universum te creëren zonder daarbij de nood te voelen om breedsprakerig te worden."
Jullie hebben het album nog opgenomen met Irina Karamarkovic als zangeres, maar jullie toeren ondertussen met iemand anders (Anka Ilijasevic). Is de samenwerking met Irina gestopt?
Nevenco Bucan: "Neen, ze zal in de toekomst nog vaker met ons samenwerken, maar ze was niet beried om mee op tournee te komen omdat ze ook in haar eigen jazzkwartet zingt. Ze is een begenadigd songwriter, een goede jazz vocaliste en ze heeft daarenboven een prettig gestoorde persoonlijkheid. Maar In de toekomst zou ik toch ook graag met andere mensen gaan samenwerken; dat is gewoon gemakkelijker om een andere vibe te creëren. De kern van de band bestaat eigenlijk uit vier muzikanten: Trajce Velkov op trompet, Kiril Kuzmanov op sax, Muamer Gazibegovic op gitaar en ikzelf zorg voor de samples."
Met het soort muziek dat jullie spelen, komen jullie zowel terecht op het betere wereldmuziekfestival als op pop/rock evenementen. Waar voelen jullie je het meest thuis?
Nevenco Bucan: "We proberen ons eigenlijk overal thuis te voelen, want door het mixen van verschillende stijlen zoals dub, zigeunermuziek en jazz, proberen wij net die vage grenzen die de verschilende muziekgenres verdelen te doorbreken. Door origineel en authentiek te zijn, proberen wij overal ons plekje te vinden. Nationalisme en patriottisme zijn zo passé, vind je ook niet? (lacht)"