Interview met Shakara United @ Trix

Heren, ik wil graag met Bye WCC Zuiderpershuis Bye, het laatste nummer uit de tracklist van jullie debuutalbum, beginnen. Hoe groot is het gemis van dat Zuiderpershuis binnen de Belgische wereldmuziek-scene?
Steven Vangool (bas): "Dat gaat eigenlijk nog moeten blijken. Het is alleszins zo dat er gedurende die twintig jaar heel wat artiesten gepasseerd zijn in Antwerpen en heel wat mensen zullen er bepaalde genres waarschijnlijk voor het eerst gehoord hebben. Ik ga het zelf in ieder geval serieus missen."

Ik stelde die vraag natuurlijk omdat jullie aanvankelijk nog plannen koesterden om daar jullie eerste album op te nemen. Die plannen hebben jullie terug moeten opbergen, maar wat is er dan vervolgens gebeurd?
Stefaan Blancke (saxofoon en trombone): "Dat was eventjes moeilijk, vooral omdat er heel weinig gecommuniceerd werd vanuit het Zuiderpershuis en wij dus een tijd lang in het ongewisse werden gelaten. Wij wisten wel dat er problemen waren met hun subsidiering, maar het heeft eigenlijk vrij lang geduurd eer daar volledig uitsluitsel over bestond. Aanvankelijk ging men er nog van uit dat alles wat vorig jaar nog gepland stond nog kon doorgaan, maar ook dat heeft uiteindelijk niet mogen zijn. Wij moesten verder en zijn dan maar langzaamaan een plan b beginnen uitwerken en zo zijn we uiteindelijk ook terug over een gewoon studioalbum beginnen nadenken, maar de muziek die wij spelen is echt gemaakt om voor een live-publiek te spelen en dus was het verdwijnen van Wcc Zuiderpershuis echt wel een gemiste kans. Ook financieel had ons dat een pak goedkoper uitgekomen, want in een studio is tijd nu eenmaal geld. Het blijft jammer dat we dit album niet met een laatste vet feestje hebben kunnen lanceren in het Zuiderpershuis en Bye WCC Zuiderpershuis Bye is dan ook ons adieu, ons eerbetoon en ook een beetje ons statement over de sluiting van het wereldculturencentrum."
Jelle Van Giel (drums): "Het is geen energetisch dansnummer geworden, maar geeft wel mooi weer hoe wij ons bij die sluiting voelden."

Waar zijn jullie dan uiteindelijk wel beland voor de opnames van het album?
Steven Vangool: "In de Jet Studio’s in Brussel. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om toch live te spelen, maar weliswaar in studio-omstandigheden. De Jet Studio’s zijn echt een bijna legendarische plek in de Belgische muziekgeschiedenis; zowat alle grote Belgische artiesten hebben er opgenomen. Staf Verbeeck, onze geluidstechnicus, heeft een lange geschiedenis met die studio en het was voor hem dan ook een bijna nostalgische trip om er nog eens te kunnen werken."

Er is iets meer jazz in de nummers op Shakara United gekropen dan er misschien tijdens jullie live-sets te horen is.
Jelle Van Giel: "Misschien dat we al improviserend de dingen iets meer opengetrokken hebben; het middenstuk van een nummer als Women, Women, Women is helemaal open en dan kan je je als muzikant eigenlijk helemaal laten gaan."
Stefaan Blancke: "Het is ongetwijfeld ook een gevolg van de achtergrond van verschillende muzikanten binnen Shakara United; zowel Jelle als Steven zijn afgestudeerde jazzmuzikanten en ook verschillende anderen zijn actief in het jazzcircuit. Het zou leuk zijn moesten we met Shakara United publiek uit zowel het jazzwereldje als de wereldmuziek-scene kunnen aantrekken. We worden wel een afrobeatgroep genoemd, maar persoonlijk vind ik dat dat label de lading niet volledig dekt."

Buiten Bukom Mashie (origineel van Oscar Sulley, red.) staan er geen covers op het album. Zijn jullie van die Fela-covers, waar het allemaal mee begonnen is, afgestapt?
Jelle Van Giel: "Als je al beslist om een cover op te nemen, dan moet die super vet zijn en liefst nog het origineel overtreffen, al is dat natuurlijk niet gemakkelijk."

Stefaan Blancke: "We spelen die nummers wel nog tijdens onze live sets natuurlijk."
Gregor 'Terror' Engelen (Antwerp Gipsy Ska Orchestra, Gregor Terror & The Calypso Gigolos, Ambrassband, red.) mocht de vocals voor Modern Times verzorgen. Hoe zijn jullie bij hem terechtgekomen?
Stefaan Blancke: "Dat is eigenlijk vrij organisch gegaan. Gregor is naar een paar van onze eerste concerten komen kijken en tijdens één van die avonden is hij tijdens dat nummer spontaan mee het podium opgesprongen om wat mee te improviseren. Uiteindelijk heeft Gunther Naegels van Donkey Diesel de tekst voor dat nummer geschreven, maar toen we het gingen opnemen dachten we meteen terug aan Gregor."

Voor Kukunanatzi schakelen jullie zelfs over op wat een Afrikaans dialect lijkt.
Steven Vangool: "Voor de duidelijkheid, wij zingen wel degelijk in een Afrikaanse taal en het is dus zeker niet zomaar wat gebrabbel! (lacht) Babs (Jobo, percussie, red.) heeft de tekst voor dat nummer geschreven en "kukunanatzi" betekent iets als "wij zijn die kerels (van Shakara)" in het Hausa, een taal die vooral in Ghana gesproken wordt (Het Hausa wordt voornamelijk als moedertaal gesproken in het Afrikaanse land Niger en in het noorden van Nigeria, maar de taal wordt veelvuldig gebruikt als lingua franca in een veel groter deel van West-Afrika, in het bijzonder door Moslims, red.)."

Jullie brengen Shakara United in eigen beheer en dus op eigen kosten uit. Haal je zoiets er tegenwoordig nog uit?
Stefaan Blancke: "Je moet daar tegenwoordig natuurlijk realistisch in blijven, maar het album is ook digitaal beschikbaar en we brengen ook een versie op vinyl uit, toch een markt die de laatste tijde weer een opleving kent."