Dia de los Muertos met Orkesta Mendoza & Mariachi Reloaded @ De Roma
Ondergetekende had ooit het genoegen om de Mexicaanse Día de los Muertos ("dag van de doden") ter plekke mee te maken. RUN Bookings (Marcela Narvaez Davila) bracht de Mexicaanse feestdag enkele jaren geleden voor het eerst naar België en stelde het concept nu ook voor de eerste keer voor in de Antwerpse Roma. Op het menu in de feestelijk aangeklede concertzaal (typisch altaar aan de linkerkant van het podium, een doek met een gigantisch skelet als achtergrond…), een dubbelconcert van Orkesta Mendoza en Mariachi Reloaded.
Als de band terug op het podium verschijnt krijgen we eerst Traicionera, maar de titel van het allerlaatste nummer moeten we u voorlopig schuldig blijven.
Wij zijn eerlijk gezegd een beetje verbaasd dat Orkesta Mendoza eerst moest spelen en hadden hen eigenlijk liever zien afsluiten, maar dat maakt het feestje dat het Antwerpse Mariachi Reloaded, een internationaal gezelschap dat mariachi, funk, ska, Afro-Cubaanse muziek, banda, norteño en Mexicaanse cumbia tot een smakelijk geheel mixt, er daarna van maakt niet minder om.
Spilfiguur van die band is de energieke multi-instrumentalist Pedro Pozos, die tijdens het concert afwisselt tussen viool, vihuela, guira, quijada en jarana. We herkennen ex-Internationals gitarist Denis Nicles. Zeker ook een opvallende figuur in de line-up van de band - vanwege haar imposante stem, maar in De Roma ook vanwege haar fysieke verschijning (gezicht verborgen achter doodshoofd-make-up en gekleed in een soort kostuum, bekend van de lucha libre, de typisch Mexicaanse worstelvariant) - is zangeres Reyna Avila.
De band opent met hun eigen variant van Jarabe Tapatio (u alleen waarschijnlijk welbekend van de Speedy Gonzales cartoons) dat ze laten uitmonden in ska. Tijdens Mezcalito vergezelt ook zangeres Reyna Avila de rest van de band op het podium en zien we Pedro Pozos een eerste keer de quijada, een Latijns-Amerikaans percussie-instrument gemaakt van een paarden-, ezels- of muilezelonderkaak, hanteren.
Dan krijgen we een vrij lamme en dus overbodige uitvoering van La Bamba, die van Mariach Reloaded een funk en hip-hop tintje krijgt, maar voor El Sinaloense en Bandas gaat het tempo weer omhoog. Vooral tijdens dat laatste nummers lijken verschillende bandleden al hun demonen los te laten: de blazerssectie (Ruben Valle - sax, Darwin Trumpet - trompet) komt helemaal vooraan op het podium staan en frontman Pedro Pozos springt met zijn guira zelfs even het publiek in!
Tijdens het bezwerende Afro-Cubaanse percussienummer Ancestral, een stilistische knipoog naar Latijns-Amerikaanse religies als santeria of candomblé, wisselen saxofonist Ruben Valle en trompettist Darwin hun instrumenten even in voor een klarinet en een concha (schelp van een zeeslak).
De band vervolgt met Bella en tijdens het absolute feestnummer Camaron duiken frontman Pedro Pozos en violist Wouter 'Norteño' de Belder het publiek in om hen de Mexican wave aan te leren. Het feestje wordt verdergezet met Mulas, een nummer dat eindigt in een surfrock-outro.
Tijdens de toepasselijk getitelde afsluiter Loco - we horen een ska-punk/surf-intro overgaan in cumbia en herkennen zelfs een streepje van de riddim van reggaeklassieker Murder She Wrote - gaan alle bandleden nog een laatste keer helemaal loos en wordt er zelfs even gepogood op het podium.
De band verdwijnt even van het podium, maar komt dan in het gezelschap van organisatrice Marcella Narvaez Davila nog een laatste keer terug voor cumbia-nummer Lucha.
Enorm veel volk daagde er voor deze eerste editie van Dia de los Muertos niet op, wellicht een combinatie van het feit dat er de volgende dag gewoon gewerkt moest worden en het feit dat de Mexicaanse feestdag nog moet groeien in ons land. Wij genoten in ieder geval met volle teugen van dit initiatief al zouden we Marcela toch willen vragen om volgend jaar ook voor wat Mexicaanse drank en versnaperingen te willen zorgen om het plaatje helemaal compleet te maken.
Met dank aan Virginie Favard voor de concertfoto's.
