Antibalas - Fu Chronicles
Met de release van deze Fu Chronicles wordt een lang gekoesterd droomproject van Antibalas frontman Duke Amayo realiteit. De man is al zowat zijn ganse leven net zo gepassioneerd door kungfu als door afrobeat en zocht jarenlang naar de juiste muzikale fusie van de twee. Dat springt trouwens meteen al in het oog dankzij de prachtige hoesillustratie voor het album (ook van de hand van Amayo), waarop een geďdealiseerde weergave te zien is van Duke's dojo in Williamsburg, Brooklyn, New York, die jarenlang ook diende als de thuisbasis voor zowel Antibalas als Daptone Records. Daarnaast is op de hoes van Fu Chronicles ook nog een afbeelding te zien van Amayo's moeder Amenawon, gekleed in traditionele Chinese klederdracht en in een pose die aan die van een zwart Vrijheidsbeeld doet denken, een baby dragend en de linkervuist gebald in de hoogte (de gebalde vuist is een symbool van solidariteit en steun en wordt ook gebruikt als teken van eenheid, kracht, opstandigheid en verzet, onder andere door de Black Power beweging in de Verenigde Staten). Amayo eert zijn moeder ook in de opener van het album, een nummer dat ook haar naam draagt. Maar haar naam laat zich ook vertalen als "mag het water dat je zult drinken niet aan je voorbijgaan", en met het nummer brengt Amayo net zo goed een eerbetoon aan Yomoya, in de Yoruba-cultuur de godin van de rivieren. Tenslotte staat water in kungfu dan weer symbool voor het zich steeds weer kunnen aanpassen aan een gewijzigde situatie.
Muzikaal wordt de link tussen kungfu en afrobeat wellicht het meest duidelijk in Fight Am Finish, dat opent als was het de soundtrack van een vergeten kungfu-film, alvorens open te barsten in afrobeat pur sang en waarin Amayo ons door het aanroepen van Seshat, de oude Egyptische godin van de wijsheid, kennis en de schrijfkunst, en Ogun, de Yoruba orisha die ondermeer symbool staat voor de industrie, de technologie maar ook de oorlog, klaar te stomen voor de dagelijkse strijd die ieder van ons moet leveren om letterlijk en figuurlijk te overleven. Maar daarnaast zijn er natuurlijk de titel van het album en Fist Of Flowers, duidelijk een knipoog naar de Bruce Lee-klassieker uit 1972 Fist Of Fury. M.T.T.T. Pt. 1 & 2 is dan weer al jaren een vaste waarde in de liveshows van de band, maar verschijnt nu voor het eerst op plaat. De titel van het nummer is voluit Mother Talker Tic Toc Pt. 1 & 2 en is gebaseerd op het Afrikaanse gezegde: "The truth and the morning become daylight with time!", verwijzend naar oorzaak en gevolg en het karmische karakter van de tijd. Dat Amayo jaren aan dit project sleutelde merk je ook aan het feit dat de nummers op Fu Chronicles stukken toegankelijker klinken dan die op de meer experimentele voorganger Where The Gods Are In Peace uit 2017. Kungfu-afrobeat masterclass!
www.antibalas.com | www.daptonerecords.com