Sangit - Librar
Dotan Segal, beter bekend als Sangit, is een Israëlische producer, percussionist en songwriter die opgroeide op een kibboets vlakbij Hadera waar zijn ouders hem al van jongs af aan het muziekvirus probeerden door te geven. Op aandringen van zijn vader nam Sangit muziek- en danslessen, maar zijn passie voor muziek ontlook pas echt toen hij op elfjarige leeftijd de saxofoon ontdekte. Sangit's vroegste muzikale herinneringen gaan terug tot het samen naar klassieke muziek luisteren met zijn grootvader, maar al snel kreeg hij toch een voorkeur voor rock en nog later ontdekte hij ook Afrikaanse genres, funk en elektronische muziek die een grote invloed zouden hebben op de ontwikkeling van zijn eigen sound. Op zijn negentiende ontvluchtte hij de verplichte legerdienst in Israël om naar India te trekken op zoek naar zichzelf. Daar leert hij tabla en sitar spelen, maar komt hij ook onder andere in Poona of Pune terecht, de locatie van het Osho International Meditation Resort, de ashram en het hoofdkwartier van de Bagwhanbeweging, alwaar Dotan na het ondergaan van een Sannyasa-ritueel (een vorm van ascese, gekenmerkt door verzaking aan materiële verlangens en vooroordelen, onthechting van het materiële leven, en met als doel een vreedzaam, liefdevol, eenvoudig geestelijk leven) er zijn nieuwe naam Sangit (Sanskriet voor "muziek") kreeg toegewezen. Terug in Israël volgde Sangit nog een tijdje lessen muziekcompositie en -arrangement aan de Rimon School of Music in Ramat Hasharon vooraleer opnieuw zijn koffers te pakken en af te reizen naar Cuba, waar hij percussietechnieken ging aanleren. In 2004 richt hij dan samen met Alon Yaffe en Abate Berihun Kuluma op, een Ethio-jazz ensemble; een samenwerking die een jaar later de langspeler Mother Tongue oplevert. Ondertussen heeft Sangit singer-songwriter Noa Golan leren kennen; een kennismaking die algauw uitmondt in een relatie en intense muzikale samenwerking, in 2012 resulterend in het Open Channels album. In de daaropvolgende jaren volgen collaboraties met uiteenlopende artiesten en bands als Kutiman, Karolina, de Ethiopische muzieklegende Mahmoud Ahmed, Funk'n'stein (het Israëlische antwoord op Funcadelic en Parliament) en afrobeatdrummer Tony Allen, om er maar enkele te noemen. In 2016 was er al Afro Love, een eerste 5 tracks tellende solo-EP, nu dus gevolgd door debuutalbum Librar (Amhaars voor "vrijheid").
Die titel lijkt symbool te staan voor Sangit's muzikale aanpak, want het album is een ware virtuele rondreis geworden, vertrekkend in de Ethiopische hooglanden (opener en titelnummer Librar, opgenomen met ex-Kuluma bandmakker, jazz-saxofonist, vocalist en componist Abate Berihun), dan doorreizend naar Marokko met een tussenstop in Israël voor Ya Mulana, een duet door Lital Gabai en Marc Kakon (die ook in het ware leven een koppel vormen) waarin de Hebreeuwse lyrics van die eerste overvloeien in het Marokkaans-Arabisch van Kakon en waarin een licht hypnotiserend ritme en het gebruik van de guembri voor een Gnawa-sfeer zorgen. Vanuit Marokko is het dan maar een korte vlucht naar Italië, maar eigenlijk is onze echte bestemming Burkina Faso, het geboorteland van de tegenwoordig in Milaan levende Kadi Coulibaly. Met Ma Mamuso (Bambara voor "mijn grootmoeder", een nummer waarin ook de fluit van Shlomi Alon een prominente plek kreeg toegewezen) zingt ze zichzelf als Afrikaanse migrant in een Europese stad moed in: "Ma mamuso tolo kada nye…" ("Mijn grootmoeder zei me dat alles goed zou komen…"). De volgende stop op onze route ligt ergens tussen Detroit in de Verenigde Staten, Lagos is Nigeria en Tel Aviv in Israël, met de Afro-funk van Turn Your Head To The Light, waarvoor Sangit Elran Dekel, lead-vocalist bij het al vermelde Funk'n'stein, uitnodigde. Dan gaat het opnieuw richting Marokko voor Inta Jari, afrobeat meets gnawa meets rock met vocals van Haim Ulliel, en meteen ook één van onze persoonlijke favorieten uit de tracklist. Ook met Yelele blijven we in afrobeatgebied, maar Golden Hours is dan weer een veel complexer verhaal: het nummer begint met typische West-Afrikaanse balafoon- en kalebaspercussie, maar de vocalen zijn dan weer van de in Zuid-Afrika gevestigde Congolese zanger/gitarist Chris Bakalanga (bekend van zijn werk met Freshlyground, dat in 2010 samen met Shakira een wereldhit scoorde met het voetbalanthem 'Waka Waka'). De titel Child Of A War, gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een vijftienjarige Soedanese vluchteling die, na het doormaken van onvoorstelbare gruwel, enkel snakte naar schoolboeken zodat hij zijn diploma kon halen, laat weinig aan de verbeelding over en is een fusie van klassieke blues en Mali-blues, gebracht door de Malinese vocaliste Djely Tapa en de Canadese singer-songwriter Ali Overing; bezwerend mooi nummer! Met Emosio Dance, een van de eerste nummers die Sangit voor dit album schreef, komen we dankzij de vocalen van de uit Congo-Brazzaville afkomstige Natalie Wemba Berry terecht in de Afro-groove waarin ook Sally Nyolo of Manou Gallo grossieren. Voor het licht psychedelische instrumentale Sankadelic nodigde Sangit dan weer zijn goede vriend Kutiman uit en die creëerde een soort retro-bossa nova meets Ethio-jazz, waarin fluit, ngoni en Kutiman's Ronald Juno-106 synthesizer in dialoog gaan. Sangit sluit zijn wereldreis af in stijl met een liv-opname van Generous Mistakes met de Israëlisch-Ethiopische AvevA op vocals; funky soul die in de late jaren tachtig en vroege jaren negentig van de vorige eeuw nog omschreven werd als acid jazz en zo uit de catalogus van bands als Galliano of Brand New Heavies zou kunnen komen. Uiterst geslaagde eclectische mix van talen, nationaliteiten en genres!
www.cumbancha.com