Chouk Bwa & The Ångströmers - Vodou Alé
Toen wij in 2015 kennismaakten met het zevenkoppige Haïtiaanse gezelschap uit Gonaïves dat één van de vaandeldragers is van de zogenaamde mizik rasin (een subgenre van de traditionele vodou-muziek waarin men ook elementen uit de Haïtiaanse folklore en rock-'n-roll begon te verwerken), heette de band nog voluit Chouk Bwa Libète, maar voor deze samenwerking met The Ångströmers werd dat dus ingekort tot Chouk Bwa (vrij vertaald: "wortel" of "stam"). De naam van The Ångströmers doet dan wellicht weer vermoeden dat het hier om Scandinaviërs gaat, maar het is gewoon de alias van Nicolas 'Ripit' Esterle en Frederic Alstadt, een Brusselse producer-duo dat graag experimenteert met elektronische muziek. Nicolas en Frederic leerden de leden van Chouk Bwa aanvankelijk kennen dankzij een introductie door de Belgische muzikant en manager Michel Wolteche ter gelegenheid van een concert in de Brusselse Ancienne Belgique in 2016. Geïntrigeerd door de muziek en cultuur die het Haïtiaanse gezelschap met veel passie uitdroeg, besloten The Ångströmers om zelf naar Haïti af te zakken om zich daar verder te verdiepen in de vodou-cultuur en een gezamenlijk concert te geven in het Institut Français in de hoofdstad Port-au-Prince. In 2018 vlogen de leden van Chouk Bwa dan opnieuw naar Brussel om er samen dit album op te nemen. Als voorproefje kregen we in 2019 al de single Electric Mambo, een nummer dat het collectief zelf omschreef als: "…future-leaning vodou dub… where rituals of the future can be heard leaking into the precisions of the past.", en nu is er dus deze 9 tracks tellende Vodou Alé, een langspeler waarop de Afro-Caribische polyritmiek van Chouk Bwa versmelt met de dubby elektronica van The Ångströmers.
Move Tan, de eerste single van het album, is een eerbetoon aan de slachtoffers van de talrijke orkanen (Jeanne, Denis, Sandy en Matthew) die het eiland de afgelopen jaren teisterden en de catastrofale aardbeving in 2010. Een stuk energieker klinkt Odjay - Nati Kongo, gebaseerd op het snelle Ka Djouk ritme. Psychedelisch wordt het dan weer in het instrumentale Rårå en Sali Lento mag zich dan wel laten vertalen als "graag traag", ook dit is een opzwepend vraag en antwoord spel, waarin naast Chouk Bwa frontman Jean Claude 'Sambaton' Dorvil ook nog de stemmen van Edèle Joseph en Maloune Prévaly te horen zijn. Het hypnotiserende Kay Marasa Dub is opnieuw een instrumental die je zo in trance brengt, terwijl op het trage intieme Peleren net weer de stem van Jean Claude Dorvil centraal staat. Eindigen doen we met Negriye en Fidelite, twee vrij traditionele nummers waarin de typische vodou-drumritmes van Chouk Bwa de hoofdrol opeisen. Bezwerende tradi-moderne vodou trance!
www.bongojoe.ch