Dobet Gnahoré - Couleur
Na de release van Miziki in 2018 ging het Dobet Gnahoré carrière-gewijs niet helemaal voor de wind. De Ivoriaanse verloor haar platenlabel, boekingsagent en tenslotte viel ook haar begeleidingsband uit elkaar, en dan was de COVID-19 pandemie nog niet eens begonnen! Een mens zou voor minder teruggrijpen naar zijn wortels en dus besloot Gnahoré om begin 2020 vanuit haar tweede thuis Frankrijk terug te keren naar haar geboorteland Ivoorkust. Daar pikte ze al snel de draad weer op en begon samen te werken met een aantal getalenteerde maar ondergewaardeerde producers, muzikanten, ontwerpers en artiesten. Het resultaat is een album gevuld met emancipatieboodschappen voor vrouwen (Yakané, Jalouse, of het stevig feministische statement Mon Epoque, een duet met haar broer Okou Camille Gnahoré aka. Black K, rapper bij de Ivoriaanse band Kiff No Beat), hoop voor een positieve toekomst (Zaliguéhi) en een upbeat, dansbare Afro-pop vibe.
Vooral stilistisch wijkt Dobet met deze langspeler duidelijk af van de meer akoestische, introspectieve aanpak op vorige albums. Lève-toi, de eerste single van het album, is een dansbaar duet met de Ivoriaanse zouglou-ster Yabongo Lova, afwisselend in het Frans en Bété, met doorzettingsvermogen als boodschap: "On n'a rien sans effort, relève-toi! Même dans tes moments de galère, relève-toi!". Van eenzelfde orde zijn het al even aanstekelijke Vis Ta Vie, waarin Gnahoré de luisteraar waarschuwt geen tijd te verliezen in de omgang met mensen die het toch niet goed met je voorhebben, en Ma Maison, over het belang van kracht en liefde binnen een familie. Een enkele keer gaat Dobet naar onze smaak toch wel een ietsje te ver in haar poppy aanpak (de beats van Woman). Een stuk intiemer van aard is Rédemption, waarin de zangeres God om vergeving vraagt voor haar zonden en zwakheden. Muzikaal gezien klinkt Couleur wellicht iets toegankelijker dan Gnahoré's vorige albums, maar inhoudelijk blijft de Ivoriaanse haar strijdvaardige zelve.
www.dobetgnahore.com | www.cumbancha.com