Monoswezi - Shanu
Voor de opvolger van het in 2015 verschenen Monoswezi Yanga koos Monoswezi, het internationale samenwerkingsverbond tussen de Zimbabwaanse Hope Masike, de Mozambikaan Calu Tsemane, de Noor Hallvard Godal en de uit Zweden afkomstige Erik Nylander en Putte Johander, voor Shanu als titel. Meer dan toepasselijk als je weet dat het Shona is voor "vijf", verwijzend naar het vijfde album en de vijf leden van de band. Naast de mbira van Hope Masike (Where Is My Mbira?) kreeg deze keer ook de mellotron (een elektrisch muziekinstrument met toetsen, waarbij het geluid geproduceerd wordt door middel van op magneetbanden opgenomen geluidsfragmenten, en bij het indrukken van een toets een band door een aandrukrol tegen een magneetkop gedrukt wordt) van Hallvard Godal een centrale rol toebedeeld.
Het geheel klinkt iets meer poppy (Woshanda, schep niet op maar laat je werk voor zich spreken, Zvorema) en minder jazzy dan het geval was op voorganger Monoswezi Yanga. De tweede helft van opener Kuwonererwa riep bij ondergetekende dan weer ongewild herinneringen op aan Adiemus, een compositie van de Welshe componist Karl Jenkins (ingezongen door Miriam Stockley en Mary Carewe) die in 1994 wereldwijde bekendheid kreeg toen ze gebruikt werd als soundtrack bij een advertentiecampagne voor Delta Airlines. Een stuk intiemer klinkt het al vermelde Where Is My Mbira?, waarin Hope Masike eigenlijk treurt om de verloren gegane tradities van haar volk. Tsika Dzako, over je eigen cultuur en tradities onderwaarderen ten voordele van dingen die je niet eigen zijn, sluit daar inhoudelijk perfect op aan, maar klinkt muzikaal gezien een stuk experimenteler. Met de jazz-funk van Um Pouco (over individualisme versus collectivisme, ik versus wij) neemt Calu Tsename het even van Hope over, maar die maakt alweer een sterke feministische vuist in We Crown You Nehanda, een "…ode to all women who continue to fight injustice, inequality and unbalanced scales!". Hwiri Hwiri Hwiri is dan weer een herwerking van een Zimbabwaanse traditional en afsluiten doet Monoswezi met het intieme liefdesliedje Paya, dat een wat psychedelische outro kreeg, opnieuw dankzij die mellotron van Hallvard Godal.
www.monoswezi.com | www.worldmusic.net | www.musicwords.nl