Liraz - Roya
De soundtrack bij de huidige protesten tegen het regime in Iran is Baraye Azadi (of "voor vrijheid"), een nummer van Shervin Hajipour. Wie zijn wij natuurlijk om dat tegen te spreken, maar toch zouden we een lans willen breken voor de Israëlisch-Iraanse Liraz, die met Roya, Farsi voor "fantasie", nog een stapje verder gaat dan op voorganger Zan. Voor dat album werkte de zangeres al clandestien samen met een aantal Iraanse muzikanten die om duidelijke redenen volledig anoniem bleven, maar die samenwerking bleef wel virtueel en verliep volledig via het internet. Deze keer reisde Liraz met haar band en producer/multi-instrumentalist Uri Brauner Kinrot af naar de Turkse hoofdstad Istanboel waar ze een deel van die muzikanten daadwerkelijk ontmoette in de Hayyam Stüdyoları of Hayyam Studio. Of bleef het, zoals de albumtitel suggereert, toch allemaal fantasie en een mooie wensdroom?
Liraz: "Was it just in my mind? Was I really in the same room as these Iranian soul sisters and brothers? All I remember are fragments: the fear and anxiety I felt when I knew they were on their way. The tears of joy and relief we all cried as we embraced. And the music we made! Such music! It just poured out of us! Israel and Iran are not living in peace. Israelis cannot visit Iran, and Iranians cannot visit Israel. If Iranians contact Israelis they will go to jail. Iran has always seemed like a lover I've been longing for. I can sense how it is to be Iranian but I'm not in that bubble inside Iran. This paradox made me a dreamer. What if I was born in Iran and could not sing? Would I try and escape? There are always so many stories and visions inside my head. But I know that I need to sing, I must sing, for the muted women of Iran. And I want to sing to Iran about my feelings for Iran.".
Roya staat dan ook vooral in het teken van de hoop, zoals in Omid, een Iraanse mannennaam, maar ook Farsi voor "hoop", het trage, melancholische door strijkers en synths ondersteunde Tanha, opgenomen op de dag waarop de Iraanse muzikanten al dan niet in Istanboel arriveerden (Liraz: "I am singing about the boundaries that have melted between us. I cried a lot between takes…"), en tenslotte titelnummer Roya, en dan vooral de afsluitende female version: "I'd felt so much power from these ladies who arrived from Iran. We became like sisters. On the last day, with one hour left before everyone had to go, I asked the Iranian women and the three women in my band to record a very live organic fusion of Roya. We got it in one amazing take. We all cried as we hugged and said goodbye and then just like that, everyone was gone. Like they'd never been there at all…".
In de credits wordt Roya tenslotte opgedragen aan alle "Gordafarid women", een verwijzing naar een van de heldinnen in het Shahnameh, Het Boek der Koningen of Het Epos der Koningen, een poëtisch opus geschreven door de Perzische dichter Hakīm Abū l-Qāsim Ferdowsī Tūsī rond 1000 na Christus, en een symbool van moed en wijsheid voor Iraanse vrouwen.
Het laatste nieuws dat ons voor het publiceren van deze recensie vanuit Iran bereikte was dat na de aanhoudende protesten het Iraanse parlement en de rechterlijke macht zich nu buigen over wetsvoorstellen rond het verplicht dragen van de hoofddoek. Misschien wordt Liraz' fantasie toch ooit nog werkelijkheid?
www.glitterbeat.com | www.xmd.nl