Chris Joris Quartet in Westerlo

Ietwat toevallig — of anders gezegd ons onnavolgbaar speurwerk liet ons even in steek — belandde ik gisterenavond in de Krekke. Een onooglijk klein, hedoch gezellig zaaltje in de Kempen waar niemand minder dan Chris Joris, zijn kwartet en Herlinde Ghekiere het geïmproviseerde podium bevolkten. Een grote naam in een klein zaaltje, zo hebben we het graag. Chris Joris wordt veelal in het jazz-laatje gestopt, al gaat deze getalenteerde percussionist sinds jaar en dag op zoek naar ritmes van vreemde culturen en vermengt ze in zijn composities of deelt de planken met met afrikaanse collega's. Zijn zuiderse makkers waren er gisterenavond niet bij, dus vergeef me deze kleine jazzy zijsprong op tropicalidad.be.

Hij bracht twee goedgevulde sets, slingerend tussen melodieuze jazz, solo percussie en bij momenten ietwat rommelige experimenten. De vocalen nam Herlinde Ghekiere voor haar rekening, een madam die eerder uit de folk wereld komt (o.a. Olla Vogala) maar in het verleden ook de planken deelde met Wim Mertens. De folky zanglijnen bracht ze met bravoure, maar voor de meer jazzy nummers leek ze mij niet direct in de wieg gelegd.

Chris Joris zelf bewees meermaals wat voor een percussionist hij is: impressionante solo-stukken zonder veel show, maar met des te meer techniek en gevoel. Zijn doorgewinterde kwartet-compadrés op piano (Fré Desmyter), contrabas (Chris Mentens) en sopraan-sax (Pierre Vaiana) vulden de man perfect aan.

Ondanks ons onnavolgbaar speurwerk (nogmaals) bleek dat Chris Joris eerder deze maand een nieuw plaatje had uitgebracht, getiteld Rainbow Country. In de studio werd hij vergezeld van enkele tropicalidad.be bekenden: Junoir Mthombeni (Internationals en Obatala resident) en Baba Sissoko (talking drum speler van Habib Koité en vorig jaar te gast bij Obatala). Ondanks de spring-in-het-veld-factor van deze twee is Rainbow Country een vrij ingetogen plaat en misschien niet direct hapklaar voor het grote publiek. Mijn Chris Joris favoriet blijft Live at the Jazz Middelheim Festival (1998) waar de afrikaanse en jazz-invloeden meer op gelijke voet staan.

reacties