Payadora Tango Ensemble - Silent Tears: The Last Yiddish Tango
Herinnert u zich Yiddish Glory - The Lost Songs Of World War II, het album uit 2018 waarvoor Anna Shternshis, Professor Jiddische taalkunde en studie van de Joodse Diaspora aan de Universiteit van Toronto, de Russische singer-songwriter en professor Slavische literatuur Dr. Pavel Lion aka. Psoy Korolenko en violist/componist Sergei Erdenko de teksten van een verloren gewaande collectie Jiddische liederen uit het Rusland van de Tweede Wereldoorlog nieuw leven inbliezen? Wel op hetzelfde Six Degrees Records label is nu ook deze Silent Tears: The Last Yiddish Tango van Payadora Tango Ensemble verschenen. De achtergrond van dit album is zo mogelijk nog schrijnender en verschrikkelijk als bij 'Yiddish Glory' al het geval was, want de muziek op 'Silent Tears' is gebaseerd op gedichten, getuigenissen en geschriften van vrouwen die het slachtoffer werden van verkrachting en marteling tijdens de Holocaust.
Sommige liederen zijn afkomstig van een project onder leiding van Dr. Paula David, een maatschappelijk werkster in een Joods verzorgingstehuis in Toronto, die overlevenden hielp hun trauma te verwerken door het schrijven van collectieve poėzie. Andere zijn van Molly Applebaum, een auteur uit Toronto, die als puber, samen met haar nichtje Helen, door een lokale boer begraven werd in een kleine houten kist in een schuur in Polen en zo het grootste deel van de oorlogsjaren beleefde, onder andere geļllustreerd in Tell Me, Where Can I Go? (een adaptatie van het bekende Jiddische nummer Vi Ahin Zil Ikh Geyn van de in Auschwitz omgebrachte songschrijver Igor Korntayer):
Tell me, where can I go?
Who can answer me?
In a small, tight box
You have to lie, shrunken
The world is big enough
Dirt, bugs and a cramped space
Dark stuffy as in a grave
There was not enough space for us
Tell me, where can I go?
The world is so huge
You can't embrace it with thought
Almost all of the earth is inhabited by people
Everyone has a place
Only for two poor beings
There is no place on the surface of the earth
Will they be allowed out into the world?
Dark stuffy, as in a grave
For us, there is no place
Tell me, where can I go?
Titels van nummers als A Victim Of Mengele of The Numbers On My Arm spreken dan weer voor zich. Ietwat vreemde eend in de bijt (maar daarom nog niet misplaatst) is het instrumentale Romani Waltz, opgedragen aan de nazislachtoffers van Roma-origine, met de naar Canada uitgeweken Moldavische Roma-accordeonist Sergiu Popa in een hoofdrol.
Bloedmooie, maar tegelijk huiveringwekkende en emotionele auditieve beleving.
www.payadora.com | www.sixdegreesrecords.com