Antilliaanse feesten
Nog meer festivalaankondigingen. Binnen een tweetal weken wordt Hoogstraten even hotter dan uw favoriete Caribische vakantie-eiland. Salsa, reggae en andere latinklanken fleuren tegenwoordig menig zomerfestival op, maar voor de echte aficionados zijn de Antilliaanse Feesten toch nog steeds het hoogfeest van de zomer. Salsa vind je op elke hoek van de straat, maar er is maar één festival dat jaar na jaar absolute toppers weet te strikken. Twee jaar geleden werd het optreden van Joe Arroyo afgezegd wegens last-minute visa problemen (gelukkig hadden we toen Johnny Pacheco), laten we hopen dat de douane de flamboyante Colombiaan deze keer wel doorlaat.
Na een korte doorbraak is de reggaeton weer stilletjes van menig festivalagenda verdwenen, maar in Latijns Amerika is het genre absoluut een blijver. Zo ook op de Antilliaanse Feesten affiche. De Cubanen van Eddy-K scoorden met hun debuut en de dikke hit Entrale en mogen twee maal de tent in gang zetten. Ook onze noorderburen van Ghetto Flow hebben hun sporen al verdiend met het aanstekelijke Ñaka Ñaka.
Maar daarnaast hebben de Antilliaanse Feesten zowat het patent op exotischere genres als soca (BMW plus, Machel Montano), timba (Charanga Habanera), en kawina. Dat laatste genre komt uit het buitenverblijf van onze noorderburen, Suriname, waar blijkbaar een bloeiende muziekscene bestaat. Met Kassav' krijgen we verder onze vertrouwde portie zouk, terwijl J-F Ifonge vorig jaar met hun soukous, de afrikaanse merengue, zoveel indruk maakten dat ze prompt mochten terugkomen. Voor de romantischere zielen brengen Monchy y Alexandra hun Bachata, een genre waar Juan Luis Guerra zich ook wel eens aan bezondigt. En als je tenslotte niet origineel kan zijn met de genres, dan doen ze het in Hoogstraten wel met de herkomst van de bands. Het Argentijnse Karamelo Santo, en Inner Visions (Maagdeneilanden) zorgen dat onze ska en reggae-spiegel op peil blijft.