Gogol Bordello - Super Taranta
Een half jaar geleden dropte de BBC Gogol Bordello binnen luisterbereik van tropicalidad.be. Zijn titel waardig, sloeg Gypsy Punk: Underdog World Strike in als een bom, en hoewel de plaat al een tweetal jaar oud was konden we destijds niet weerstaan aan een review. Net op tijd voor het festivalseizoen lanceerde de Oekraiense Amerikaan Eugene Hütz en zijn bende een nieuw exemplaar van hun gepatenteerde gyspy punk. Wie ze op Pink- of Pukkelpop voorbij zag razen weet waarover we het hebben, de rest haast zich naar de platenboer voor hun eigen portie muzikaal buskruit.
In vergelijking met Underdog World Strike is Super Taranta muzikaal niet echt vernieuwend, maar geen kat die daarop zit te wachten. Van de grommende openingszin van Ultimate tot de laatste stuiptrekking van Super Taranta krijgen we dat karakteristieke brouwsel van felle gitaarrifs à la The Clash, meeslepende Balkanklanken, en hilarische, rechttoe-rechtaan teksten. Ongezouten, volkomen tactloos, en met weinig zin voor nuance, van volkomen absurd tot geweldig raak en to-the-point. Met de nodige hilariteit becommentarieert Hütz culturele verschillen (Have you ever been to an American wedding, where is the vodka, where’s marinated herring) tot string theorie:
Put me inside SSC
Let's test superstring theory
Oh yoi yoi accelerate the protons
stir it twice and then just add me
Ook muzikaal vervult Super Taranta alle verwachtingen. Typische songs als Ultimate en Supertheory of Supereverything zwalpen geniaal tussen trage Polka en hectische punk riffs. Overdrive nummers als Forces of Victory zetten het saaiste feestje probleemloos in brand. Het bezwerende Dub the frequencies of love met de opzwepende baslijn is een meer dan geslaagd experiment met uptempo dub, terwijl Tribal Connection een geweldige reggae-persiflage neerzet. En niets beter dan Alcohol om de resten van een te zware nacht te verteren, of het weinig aan de verbeelding overlatende Harem in Tuscany. Breeddenkende punk op zijn best!