Interview met Zulu 9.30 op Festival Mundial
Het moet gezegd, de musica mestiza, die aanstekelijke mix van stijlen, zorgt bij ondergetekende steeds weer voor dat echte festival gevoel. Eén van de jongere leden van de Barcelonese mestozi-familie is Zulu 9.30. U kan hen nog aan het werk zien op het Polé Polé podium in Gent (24 juli) of tijdens het Afro-Caribbean festival in Bredene (15 augustus), maar wij zagen hen al in aktie op Festival Mundial in Tilburg en spraken daar met frontman Oski Jah-Man.
Oski, jullie muziek wordt ondergebracht bij de "musica mestiza". Is dat een label waar jullie je in kunnen vinden?
Oski Jah-Man (zang): "Ik denk dat dat label zeker in onze beginperiode de lading wel dekte. We zijn er ons terdege van bewust dat het soort muziek dat wij maken een minderheidspubliek aanspreekt: zelfs in Spanje zijn we niet echt wat je noemt een mainstream band. Als het dan helpt om ons te promoten als een mestizo band, dan waarom niet. Toen, zowat vijftien jaar geleden, de eerste mestizo bands ontstonden, was het een perfecte manier om die muziek kort en bondig te beschrijven, maar ondertussen is bijvoorbeeld Ojos De Brujo zich meer gaan focussen op flamenco, La Kinky Beat op elektronica, Sergent Garcia op Latijns-Amerikaanse ritmes en zijn wij ons meer op wereldmuziek gaan oriënteren. Dat label is dus wat passé geworden."
Omdat de meeste mestizo bands uit Barcelona of Catalonië komen, wil de legende dat jullie allemaal één grote vriendenkring zijn. Wat klopt er van dat verhaal?
Oski Jah-Man: "We zitten nu niet bepaald elke dag bij elkaar thuis, maar we hebben toch een hechte band. We delen dezelfde fans en treden vaak op dezelfde plaatsen op, dus onze wegen kruisen zich sowieso veel. Daarnaast werken we ook vaak muzikaal samen. Voor ons is dat nog bijzonder omdat wij opgegroeide zijn met de muziek van sommige bands waar we nu mee samenwerken!"
Te oordelen aan de namen van bandleden als Oski Jah-Man en Blion Zion, moeten jullie serieus beïnvloed zijn door reggae of zelfs Rastafari?
Oski Jah-Man: "Ik denk dat je kan stellen dat bij Zulu 9.30 iedereen op zijn manier bijdraagt aan de mix. Bernat (Guardia, bas, red.) zit meer in de jazz en wereldmuziek, Nando (Pico, saxofoon, red.) houdt vooral van Latijns-Amerikaanse muziek en ik ben een reggaeliefhebber. Ik denk dat onze artiestennamen niet meer zijn dan een reflectie daarvan."
Jullie nieuwe album heet Huellas (Voetafdrukken, red.). Waarom die titel?
Oski Jah-Man: "Elk album is weer een nieuwe leercurve en na de release van ons debuutalbum (Conecta O Revienta, red.) zijn we gaan nadenken over de richting die we uit wilden. De titel Huellas slaat op het feit dat een album als de voetafdruk van een artiest is. Huellas is ons visitekaartje geworden; dit album laat horen wat wij verstaan onder goede muziek. Daarnaast staat de voetafdruk ook symbool voor de sporen die onze voorgangers hebben achtergelaten; ik heb het dan over artiesten als Manu Chao — zowat de grondlegger van de musica mestiza — maar ook over Bob Marley, Los Van Van, Celia Cruz, Carlinhos Brown en vele anderen."
Veel Catalanen beschouwen zichzelf niet als Spaanse onderdanen (Op 22 december 1979 kreeg Catalonië een onafhankelijkheidsstatuut. Sindsdien wordt het erkend als een autonome regio binnen het Koninkrijk Spanje, red.). Spreekt die onafhankelijkheidsstrijd jullie ook aan?
Oski Jah-Man: "Als band zijn we niet echt anti-establishment of zo. We proberen eerder het positieve in de dingen te zien. We spreken ook niet echt Catalaans in de band om de simpele reden dat verschillende bandleden uit andere landen komen en ze dus gewoon niet zouden begrijpen wat er gezegd werd. Diezelfde houding zetten we verder in onze muziek. We willen liefst dat de boodschappen die we in onze songs stoppen door zoveel mogelijk mensen begrepen worden, dus zorgen we ervoor dat wat we zeggen heel universeel is. Persoonlijk voel ik mee eerder Catalaan dan Spanjaard. De redenen daarvoor zijn divers en geworteld in geschiedenis en politiek. Ik ben niet helemaal gewonnen voor het onafhankelijkheidsstreven, maar ik draag Catalonië zeker in mijn hart!"
Oski Jah-Man (zang): "Ik denk dat dat label zeker in onze beginperiode de lading wel dekte. We zijn er ons terdege van bewust dat het soort muziek dat wij maken een minderheidspubliek aanspreekt: zelfs in Spanje zijn we niet echt wat je noemt een mainstream band. Als het dan helpt om ons te promoten als een mestizo band, dan waarom niet. Toen, zowat vijftien jaar geleden, de eerste mestizo bands ontstonden, was het een perfecte manier om die muziek kort en bondig te beschrijven, maar ondertussen is bijvoorbeeld Ojos De Brujo zich meer gaan focussen op flamenco, La Kinky Beat op elektronica, Sergent Garcia op Latijns-Amerikaanse ritmes en zijn wij ons meer op wereldmuziek gaan oriënteren. Dat label is dus wat passé geworden."
Omdat de meeste mestizo bands uit Barcelona of Catalonië komen, wil de legende dat jullie allemaal één grote vriendenkring zijn. Wat klopt er van dat verhaal?
Oski Jah-Man: "We zitten nu niet bepaald elke dag bij elkaar thuis, maar we hebben toch een hechte band. We delen dezelfde fans en treden vaak op dezelfde plaatsen op, dus onze wegen kruisen zich sowieso veel. Daarnaast werken we ook vaak muzikaal samen. Voor ons is dat nog bijzonder omdat wij opgegroeide zijn met de muziek van sommige bands waar we nu mee samenwerken!"
Te oordelen aan de namen van bandleden als Oski Jah-Man en Blion Zion, moeten jullie serieus beïnvloed zijn door reggae of zelfs Rastafari?
Oski Jah-Man: "Ik denk dat je kan stellen dat bij Zulu 9.30 iedereen op zijn manier bijdraagt aan de mix. Bernat (Guardia, bas, red.) zit meer in de jazz en wereldmuziek, Nando (Pico, saxofoon, red.) houdt vooral van Latijns-Amerikaanse muziek en ik ben een reggaeliefhebber. Ik denk dat onze artiestennamen niet meer zijn dan een reflectie daarvan."
Jullie nieuwe album heet Huellas (Voetafdrukken, red.). Waarom die titel?
Oski Jah-Man: "Elk album is weer een nieuwe leercurve en na de release van ons debuutalbum (Conecta O Revienta, red.) zijn we gaan nadenken over de richting die we uit wilden. De titel Huellas slaat op het feit dat een album als de voetafdruk van een artiest is. Huellas is ons visitekaartje geworden; dit album laat horen wat wij verstaan onder goede muziek. Daarnaast staat de voetafdruk ook symbool voor de sporen die onze voorgangers hebben achtergelaten; ik heb het dan over artiesten als Manu Chao — zowat de grondlegger van de musica mestiza — maar ook over Bob Marley, Los Van Van, Celia Cruz, Carlinhos Brown en vele anderen."
Veel Catalanen beschouwen zichzelf niet als Spaanse onderdanen (Op 22 december 1979 kreeg Catalonië een onafhankelijkheidsstatuut. Sindsdien wordt het erkend als een autonome regio binnen het Koninkrijk Spanje, red.). Spreekt die onafhankelijkheidsstrijd jullie ook aan?
Oski Jah-Man: "Als band zijn we niet echt anti-establishment of zo. We proberen eerder het positieve in de dingen te zien. We spreken ook niet echt Catalaans in de band om de simpele reden dat verschillende bandleden uit andere landen komen en ze dus gewoon niet zouden begrijpen wat er gezegd werd. Diezelfde houding zetten we verder in onze muziek. We willen liefst dat de boodschappen die we in onze songs stoppen door zoveel mogelijk mensen begrepen worden, dus zorgen we ervoor dat wat we zeggen heel universeel is. Persoonlijk voel ik mee eerder Catalaan dan Spanjaard. De redenen daarvoor zijn divers en geworteld in geschiedenis en politiek. Ik ben niet helemaal gewonnen voor het onafhankelijkheidsstreven, maar ik draag Catalonië zeker in mijn hart!"