Interview met Alborosie op Festival Mundial
Wie snel is kan de Siciliaanse Jamaicaan Alborosie nog dit weekend (18 juli) aan het werk zien op Dour. Wij genoten echter al van zijn optreden op Festival Mundial en kregen hem daarna nog voor onze microfoon ook!
Voor je solo ging als Alborosie, zat je bij Reggae National Tickets. Vertel ons daar eens wat meer over.
Alborosie: "Reggae National Tickets was een Italiaanse band die reggae met wat Noord-Afrikaanse invloeden speelde. In de negen jaar dat de band bestaan heeft, hebben we een zevental albums uitgebracht. Ik moet vijftien jaar oud geweest zijn toen we de groep oprichtten en in Italië waren we vrij populair, maar na negen jaar werd het voor mij toch een beetje teveel van hetzelfde. Het was alsof we onze top bereikt hadden. In diezelfde periode maakte ik ook mijn eerste trips naar Jamaica; toen nog als toerist natuurlijk. De allereerste keer was in 1995. Ik ben dan meer en meer tijd beginnen doorbrengen op het eiland en uiteindelijk heb ik in 2001 beslist om me er permanent te vestigen."
Was het gemakkelijk om je aan de Jamaicaanse cultuur en manier van leven aan te passen?
Alborosie: "In Jamaica is de mentaliteit en de cultuur toch anders dan bij ons. Eigenlijk is zowat alles daar anders, van het eten tot de manier waarop de mensen spreken. Ik heb me dus zeker moeten aanpassen. De Alborosie die je hier vandaag ziet, is een totaal nieuwe persoonlijkheid. De persoon die ik vroeger was had nooit kunnen bereiken wat ik nu bereikt heb; maar het is een moeilijke weg geweest met leuke en minder leuke momenten en hij is nog lang niet ten einde!"
Vanuit Rastaperspectief is jouw verhuis naar Jamaica wel wat vreemd. De meeste Rastas staan te trappelen om de reis in omgekeerde richting te maken. Is Afrika niet jouw doel dan?
Alborosie: "Ik kom uit Afrika! Het dorp in Sicilië waar ik vandaan kom ligt op amper tweehonderd kilometer van de kust van Noord-Afrika. Ik ken Afrika; ik kon het zien en ruiken, dus ik heb niet onmiddellijk de behoefte om me daar te gaan vestigen. Als we het dan toch over Rasta hebben, herinner je dat Mussolini nog naar Ethiopië getrokken is om tegen Haile Selassie I te vechten. Is het dan niet ironisch dat een Italiaanse reggaezanger nu naar Jamaica trekt om daar mee de Rastaboodschap te verspreiden?"
De rivaliteit tussen Italië en Sicilië is legendarisch. Wat maakt Sicilianen zo verschillend van andere Italianen?
Alborosie: "Dat heeft met de cultuur te maken denk ik. We zijn allemaal onderdanen van hetzelfde land, maar de mentaliteit en de manier van leven van de Sicilianen verschilt toch duidelijk van de rest van Italië. Als je het vergelijkt met steden als Rome of Milaan, is Sicilië maar een achtergebleven oord; het is alsof de tijd daar een paar jaar is blijven stilstaan. Het noorden heeft zich ook altijd heel superieur en onverdraagzaam opgesteld tegenover Sicilië en ik denk dat het geloof van de Sicilianen in hun eigen identiteit versterkt heeft. Op bepaalde punten doet Sicilië mij zelfs wat denken aan Jamaica. Beide eilanden delen bijvoorbeeld eenzelfde soort gewelddadige subcultuur."
Wat is jouw mening over de huidige politieke situatie in Italië? Eerste Minister Berlusconi lijkt wel bijna onaantastbaar geworden.
Alborosie: "(zucht diep) Ik wou dat ik daar een logische verklaring voor kon geven, maar ik kan alleen maar met verbazing en schaamte vaststellen wat er gebeurt. Het is echt de hoogste tijd dat er geprotesteerd wordt en er eindelijk iets veranderd, want de huidige toestand is gewoon te gek voor woorden. Daarom heb ik op mijn nieuwe album, Escape From Babylon, ook het nummer Mr. President gezet. Ik was het beu om altijd maar vaag "hen" of "hij daar" te zingen en wou eens echt een paar namen noemen. Het nummer America is vergelijkbaar; dat gaat over President Bush. En dan is er nog Operation Uppsala, dat mijn ervaringen vorig jaar op het Uppsala Reggae Festival verhaalt. Sean Paul en Lee Perry werden daar toen bruut gearresteerd alleen maar omdat de politie vermoedde dat ze marihuana gebruikten. Met het nummer wilde ik de festivalorganisator, die een goede vriend van me is, een hart onder de riem steken. Mijn boodschap is vooral: "Als iedereen op zijn manier een steentje bijdraagt, zullen de dingen wel beginnen veranderen!""
Je hebt je debuutalbum, Soul Pirate, nog op je eigen Forward Recordings label uitgebracht, maar voor je nieuwe album, Escape From Babylon, heb je een deal gesloten met Greensleeves...
Alborosie: "Dat wil ik toch wel eventjes preciseren. Ik heb geen deal met Greensleeves als artiest, ze verzorgen enkel de distributie van het album. Ik maak de muziek van Zijne Majesteit (Haile Selassie I, red.); als je mij als artiest wilt tekenen zul je dus met serieus veel cash over de brug moeten komen! (lacht) Escape From Babylon is een sterk album geworden vol reggae met sterke vintage en old school invloeden. Ik heb het hele album opgenomen in mijn eigen Shengen Studio in Jamaica. Het grote verschil met Soul Pirate is dat dat eerder een verzameling singles was, terwijl Escape From Babylon een volwaardig album is. Het opnameproces is heel organisch en zonder stress of druk verlopen; ik heb er mijn tijd voor genomen en de gasten waarmee ik absoluut wilde werken uitgenodigd."
Het hoesontwerp van Escape From Babylon is van de hand van Tony McDermott, de bijna legendarische hoesontwerper van Greensleeves. Kende jij zijn werk al?
Alborosie: "Ja, ik heb Greensleeves speciaal gevraagd om hem de hoes te laten ontwerpen. Nu heb ik wel pas vastgesteld dat ze hem ook de hoes van Sizzla’s nieuwe album (Ghetto Youth-Ology, red.) hebben laten ontwerpen en dat die er vrijwel identiek uitziet. Daar was ik niet echt blij mee, maar al Rastas moeten we ons voedsel delen nietwaar?"
Je hebt heel wat fans, maar ook critici. Die beweren dat jij niet meer bent dan een ordinaire dief, die niets anders doet dan oude nummers samplen of remixen.
Alborosie: "Een dief? Ik gebruik anders zelden samples! Op het nieuwe album enkel Horace Andy in Money en Dennis Brown in Can't Stand It. Ik heb genoeg fans, dus zal ik wel iets juist doen zeker? Ook voor de kunsten van een goede dief moet je respect hebben! (lacht)"
Alborosie: "Reggae National Tickets was een Italiaanse band die reggae met wat Noord-Afrikaanse invloeden speelde. In de negen jaar dat de band bestaan heeft, hebben we een zevental albums uitgebracht. Ik moet vijftien jaar oud geweest zijn toen we de groep oprichtten en in Italië waren we vrij populair, maar na negen jaar werd het voor mij toch een beetje teveel van hetzelfde. Het was alsof we onze top bereikt hadden. In diezelfde periode maakte ik ook mijn eerste trips naar Jamaica; toen nog als toerist natuurlijk. De allereerste keer was in 1995. Ik ben dan meer en meer tijd beginnen doorbrengen op het eiland en uiteindelijk heb ik in 2001 beslist om me er permanent te vestigen."
Was het gemakkelijk om je aan de Jamaicaanse cultuur en manier van leven aan te passen?
Alborosie: "In Jamaica is de mentaliteit en de cultuur toch anders dan bij ons. Eigenlijk is zowat alles daar anders, van het eten tot de manier waarop de mensen spreken. Ik heb me dus zeker moeten aanpassen. De Alborosie die je hier vandaag ziet, is een totaal nieuwe persoonlijkheid. De persoon die ik vroeger was had nooit kunnen bereiken wat ik nu bereikt heb; maar het is een moeilijke weg geweest met leuke en minder leuke momenten en hij is nog lang niet ten einde!"
Vanuit Rastaperspectief is jouw verhuis naar Jamaica wel wat vreemd. De meeste Rastas staan te trappelen om de reis in omgekeerde richting te maken. Is Afrika niet jouw doel dan?
Alborosie: "Ik kom uit Afrika! Het dorp in Sicilië waar ik vandaan kom ligt op amper tweehonderd kilometer van de kust van Noord-Afrika. Ik ken Afrika; ik kon het zien en ruiken, dus ik heb niet onmiddellijk de behoefte om me daar te gaan vestigen. Als we het dan toch over Rasta hebben, herinner je dat Mussolini nog naar Ethiopië getrokken is om tegen Haile Selassie I te vechten. Is het dan niet ironisch dat een Italiaanse reggaezanger nu naar Jamaica trekt om daar mee de Rastaboodschap te verspreiden?"
De rivaliteit tussen Italië en Sicilië is legendarisch. Wat maakt Sicilianen zo verschillend van andere Italianen?
Alborosie: "Dat heeft met de cultuur te maken denk ik. We zijn allemaal onderdanen van hetzelfde land, maar de mentaliteit en de manier van leven van de Sicilianen verschilt toch duidelijk van de rest van Italië. Als je het vergelijkt met steden als Rome of Milaan, is Sicilië maar een achtergebleven oord; het is alsof de tijd daar een paar jaar is blijven stilstaan. Het noorden heeft zich ook altijd heel superieur en onverdraagzaam opgesteld tegenover Sicilië en ik denk dat het geloof van de Sicilianen in hun eigen identiteit versterkt heeft. Op bepaalde punten doet Sicilië mij zelfs wat denken aan Jamaica. Beide eilanden delen bijvoorbeeld eenzelfde soort gewelddadige subcultuur."
Wat is jouw mening over de huidige politieke situatie in Italië? Eerste Minister Berlusconi lijkt wel bijna onaantastbaar geworden.
Alborosie: "(zucht diep) Ik wou dat ik daar een logische verklaring voor kon geven, maar ik kan alleen maar met verbazing en schaamte vaststellen wat er gebeurt. Het is echt de hoogste tijd dat er geprotesteerd wordt en er eindelijk iets veranderd, want de huidige toestand is gewoon te gek voor woorden. Daarom heb ik op mijn nieuwe album, Escape From Babylon, ook het nummer Mr. President gezet. Ik was het beu om altijd maar vaag "hen" of "hij daar" te zingen en wou eens echt een paar namen noemen. Het nummer America is vergelijkbaar; dat gaat over President Bush. En dan is er nog Operation Uppsala, dat mijn ervaringen vorig jaar op het Uppsala Reggae Festival verhaalt. Sean Paul en Lee Perry werden daar toen bruut gearresteerd alleen maar omdat de politie vermoedde dat ze marihuana gebruikten. Met het nummer wilde ik de festivalorganisator, die een goede vriend van me is, een hart onder de riem steken. Mijn boodschap is vooral: "Als iedereen op zijn manier een steentje bijdraagt, zullen de dingen wel beginnen veranderen!""
Je hebt je debuutalbum, Soul Pirate, nog op je eigen Forward Recordings label uitgebracht, maar voor je nieuwe album, Escape From Babylon, heb je een deal gesloten met Greensleeves...
Alborosie: "Dat wil ik toch wel eventjes preciseren. Ik heb geen deal met Greensleeves als artiest, ze verzorgen enkel de distributie van het album. Ik maak de muziek van Zijne Majesteit (Haile Selassie I, red.); als je mij als artiest wilt tekenen zul je dus met serieus veel cash over de brug moeten komen! (lacht) Escape From Babylon is een sterk album geworden vol reggae met sterke vintage en old school invloeden. Ik heb het hele album opgenomen in mijn eigen Shengen Studio in Jamaica. Het grote verschil met Soul Pirate is dat dat eerder een verzameling singles was, terwijl Escape From Babylon een volwaardig album is. Het opnameproces is heel organisch en zonder stress of druk verlopen; ik heb er mijn tijd voor genomen en de gasten waarmee ik absoluut wilde werken uitgenodigd."
Het hoesontwerp van Escape From Babylon is van de hand van Tony McDermott, de bijna legendarische hoesontwerper van Greensleeves. Kende jij zijn werk al?
Alborosie: "Ja, ik heb Greensleeves speciaal gevraagd om hem de hoes te laten ontwerpen. Nu heb ik wel pas vastgesteld dat ze hem ook de hoes van Sizzla’s nieuwe album (Ghetto Youth-Ology, red.) hebben laten ontwerpen en dat die er vrijwel identiek uitziet. Daar was ik niet echt blij mee, maar al Rastas moeten we ons voedsel delen nietwaar?"
Je hebt heel wat fans, maar ook critici. Die beweren dat jij niet meer bent dan een ordinaire dief, die niets anders doet dan oude nummers samplen of remixen.
Alborosie: "Een dief? Ik gebruik anders zelden samples! Op het nieuwe album enkel Horace Andy in Money en Dennis Brown in Can't Stand It. Ik heb genoeg fans, dus zal ik wel iets juist doen zeker? Ook voor de kunsten van een goede dief moet je respect hebben! (lacht)"
