Interview met Shantel op Fiesta Mundial

Shantel, waarom heb je op een bepaald ogenblik beslist om het Bucovina project uit te breiden met een live band?
Shantel: "Dat was voor mij niet meer dan een logische evolutie. Hoe meer tijd ik in de studio begon door te brengen, hoe meer ik begon te spelen met melodielijnen en arrangementen. Ik weet dat veel mensen nog altijd denken dat ik alleen maar wat beats en effecten toevoeg aan bestaande tracks, maar voor mij is het vanaf dag één een serieus muziekproject geweest en de muziek ook live kunnen brengen maakte daar zeker deel van uit. Ik houd van avontuur en die live band was een grote gok, maar gelukkig is ook dat een succes geworden. De eerste keer dat ik iets gelijkaardigs probeerde was toen ik nog maar net met het hele Bucovina project begonnen was. Ik speelde toen samen met enkele muzikanten uit de band van Boban Markovic, maar het voelde naar mijn mening nog wat te artificieel aan. De muzikanten waarmee ik nu samenwerk functioneren als één unit; de scheidingslijn tussen elektronica en akoestische instrumenten is volledig verdwenen."

Hoe heb je je huidige bandleden precies gevonden?
Shantel: "Enkele van hen kende ik al omdat ze bij projecten speelden waar ik ook nauw bij betrokken was, zoals het Sandy Lopicic Orkestar bijvoorbeeld. De meeste muzikanten in de band komen uit het vroegere Joegoslavië en gingen op de een of andere manier allemaal jazz studeren in Oostenrijk. Ik kwam hen vaak tegen op allerlei festivals, maar ze waren vrij terughoudend als het erop aankwam om balkanmuziek te spelen. Voor hen stond dat gelijk aan oude vergeten folklore, maar omdat ik hun kon duidelijk maken dat het er mij net om te doen was om die muziek te bevrijden van de stereotypes die er rond hingen en het project eigenlijk gewoon zag als een rock of pop band, kon ik hen uiteindelijk toch overtuigen."

Je maakt tegenwoordig ook grappige clips bij je muziek. Is dat voor jou een natuurlijke extensie van de muziek?
Shantel: "Wel, tijdens Disko Partizani begon alles voor het eerst op een full time baan te lijken. Toen ik destijds mijn platenlabel oprichtte, was dat enkel omdat niemand anders de muziek waar ik van hield op de markt wou of durfde brengen. De oprichting van dat label was het fundament voor een structuur die nog steeds groeit en die videoclips zijn gewoon een manier om de muziek op een andere manier naar buiten te brengen. Het is een ideaal middel om je werk te tonen aan mensen die er anders nooit mee in aanraking gekomen zouden zijn. Mijn doel is nooit geweest om die clips op MTV te krijgen, ik mikte eerder op een underground hype op YouTube. YouTube is een heel krachtig platform; het laat mensen van over heel de planeet toe om te ontdekken wie achter de muziek steekt en dat is belangrijk want uiteindelijk draait alles om communicatie. Om je een voorbeeld te geven, in Turkije heeft de Disko Partizani clip ondertussen een cultstatus; de clip werd er al miljoenen keren bekeken en er circuleren talloze nagespeelde homeversies. Zonder de minste marketingstrategie en met zeer beperkte middelen is de song daar toch nummer één geworden! Persoonlijk vind ik het ook geweldig leuk om die videoclips op te nemen en ik probeer het budget steeds zo laag mogelijk te houden; zo werd de clip voor Disko Boy gewoon in mijn eigen woonkamer gedraaid! (lacht) Ik heb grafisch design gestudeerd, dus het visuele aspect van dingen is altijd heel belangrijk geweest voor mij."