AfroCubism @ Paleis voor Schone Kunsten (Bozar)


Met hoog gespannen verwachtingen zagen we de rij doorgewinterde klassemuzikanten aantreden met in de frontlinie tropicalidad.be-helden als Toumani Diabaté (dé onbetwiste kora-maestro), Eliades Ochoa (begenadigd gitarist en toenertijds de jeune premier tussen de Buena Vista Social Club opa's), Bassekou Kouyaté (onze favoriete ngoni-kunstenaar) en Baba Sissoko (talking drum magiër). Ook Djelimady Tounkara (gitaar), Kasse Mady Diabaté (zang), Lassana Diabate (balafon) en de klassieke Cubaanse backing band bleken uit het betere hout gesneden.
Het werd al gauw duidelijk dat AfroCubism live over een pak meer slagkracht beschikt dan op plaat. Ze vertrokken allerminst met de handrem op en spoedig mochten de onophoudelijk kabbelende ritmes welig tieren: het soort Afro-Cuban groove dat Orchestra Baobab tot een ware kunst heeft verheven. Dat de Malinese en Cubaanse muziekgeschiedenis elkaars pad ooit hebben gekruist mag duidelijk zijn, al heeft elk nummer een fundament uit slechts één van de twee culturen. Dergelijk gemuggenzift was klaarblijkelijk niet besteed aan het Bozar publiek dat met volle teugen genoot en nauwelijks kon blijven zitten. En gelijk hadden ze, want zo'n combinatie topmuzikanten levert muzikaal vuurwerk op — waarvan het noot-aan-noot snarenduel tussen Toumani en Bassekou bij ondergetekende tot op heden blijft nazinderen.
Van onder z'n zwarte cowboyhoed leidde Eliades Ochoa (nog steeds recordhouder is in de categorie 's werelds kleinste sik) zijn band door een meeslepende set die met de minuut intenser werd, zowel op als voor het podium. Na twee bisnummers zette AfroCubism een punt achter een (ietwat te kort) concert waarvan we met veel overtuiging kunnen verkondigen dat de afwezigen wederom ongelijk hadden.
zeer blij dat we erbij waren 🙂