Mdungu @ Wereldfeest Leuven
Toen we eind april in de affiches van de lentefestivals neusden, was er nog bitter weinig bekend over het muzikale luik van het Leuvense Wereldfeest. Jammer, want de laatste jaren vinden ook de betere bands uit de wereldmuziek-scene de weg naar de line-up van het mini-festival aan de Dijle. De eerlijkheid gebied ons te zeggen dat we het programma even uit het oog verloren waren maar toen we opvingen dat Mdungu afgelopen zaterdag naar Leuven afzakte, zijn we ondanks barbeques, hangmatten en andere zomerse verlokkingen toch even kort de sfeer gaan opsnuiven in de Bruul. Daarmee lieten we de concerten van onder andere Terrakota en La Chiva Gantiva aan onze neus voorbij gaan, al hadden beide bands ons frontstage pad al meer dan één keer gekruist.
We zagen de vanuit Nederland opererende band Mdungu voor het eerst op de winter editie van het Cameleon festival in 2009 en waren al snel verkocht aan hun verrassend authentieke afro groove. Iets later verscheen hun studiodebuut Afro What!? die al snel een prominente plaats in de immer uitdeinende CD collectie van tropicalidad.be heeft kunnen veroveren — een niet onaardige prestatie.
We zijn ondertussen twee jaar verder en de band is zelfverzekerder dan ooit. En terecht; het aantal rasmuzikanten in de band kun je niet op één hand tellen. Ze zijn nog steeds van vele muzikale Afrikaanse markten thuis en gaven op het Wereldfeest een staalkaart van hun kunnen. Mdungu bleek even bedreven te zijn in opzwepende mbalax en afrobeat als in meeslepende nummers met Bembeya Jazz allures. De rode draad in die veelheid aan stijlen is zonder twijfel de heerlijke bariton-, tenor- en altsax drievuldigheid, die enkel voor in een rock 'n roll uitgemond desert blues nummer moest wijken. Tussen de ondertussen vertrouwde nummers van Afro What!? ontdekten we ook nieuw werk die ons prompt deed watertanden naar hun tweede album dat ergens in het najaar in de rekken moet liggen.
Ondanks het vroege uur ging het er aardig swingend aan toe op het Leuvense podium en een weinig later ook vóór het podium. De volksmenners David Beukers en Ebou Gaye Mada krijgen hoe langer hoe meer frontman allures en daar kan Mdungu wat ons betreft nog wat meer van gebruiken. Concerten die stipt op tijd beginnen hebben de vervelende neiging om ook stipt op tijd te stoppen, want wat ons betreft mochten de heren van Mdungu nog even door gaan. Meer van dattum!