Sfinks 2006 - Brazilian connection
Sfinks besteedt elk jaar ruim aandacht aan braziliaanse muziek op het vrijdagse Festa do Brasil. Dit jaar waren er op vrijdag geen topacts, en dat merkte je wel aan de opkomst, maar het kon de pret niet drukken. Op het concertpodium stonden twee groepen, elk met samba, maar o zo verschillend.Samba de Coco Raízes de Arcoverde bracht samba de roda, een traditionele afrobraziliaanse muziekstijl uit het noordoosten van Brazilië. In traditionele klederdracht gestoken (zoveel stof hebt u zelden op een jonge braziliaanse schone gezien) en met veel goesting werden de liefde en het land bezongen. Dat alles met de eenvoudigste instrumenten (pandeiro, surdo, triangel), wat de afkomst van de samba de roda — de muziek van de slaven — verraadt. Er bleek echter nog een verrassing te zijn: de dansers in het gezelschap trokken af en toe een soort houten sandaal aan, waar ze tapdansgewijs de maat mee konden aangeven. Bijzonder!
Helemaal iets anders was Leandro, begeleid door de bateria van sambaschool Mangueira in hun flashy roze-groene shirtjes. Leandro deed wat van hem verwacht werd: een carioca carnavalsfeer oproepen in Boechout. Maar samba de enredo is nu eenmaal gemaakt voor de carnavalsparades in de sambódromo, en als er geen praalwagens en pluimen te zien zijn, wordt het al gauw wat monotoon. De aanwezige braziliaanse dames in het publiek lieten dat echter niet aan hun hart komen en shaketen alsnog dat het een aard had (de man on stage met de meest elastische benen ooit kon er anders ook wel wat van).
En ze bleven dat doen voor de grote sambaparade van de verzamelde Belgische baterias die eerder voor en tussen de optredens het festivalterrein al onveilig maakten. 50 man tegelijk aan het drummen en honderden aan het dansen, een betere afsluiter bestaat er niet voor een Festa do Brasil.
Ook op zaterdag en zondag waren er op Sfinks brokjes Brazilië te bespeuren. Zo zagen we in de cirkel Samba de Coco Raízes de Arcoverde nog eens van jetje geven, en ze deden dat weerom goed. En verder stond op zondag Banda Eddie uit Olinda, Pernambuco, op het concertpodium. Nogal stevig, en een half optreden lang heb ik me afgevraagd waar het braziliaanse element bleef (buiten de taal dan)... Dat bleek op het einde van de set, toen de surdo en de trompet samen een exotische toets gaven aan de muziek. Niet slecht, maar de glimp die we donderdagavond van het eind van hun concert hadden opgevangen, had grotere verwachtingen geschapen, ook al omdat toen de drumster van Think of One mee kwam doen. Maar die kon niet, want die zat op Womad in Engeland...
Enfin, we hebben op deze Sfinks weer een paar ontdekkingen gedaan, en nog eens een idee gekregen van hoe divers Brazilië kan zijn. Véél meer dan carnaval in Rio, in elk geval!
[ Sfinks 2006 coverage op tropicalidad.be | donderdag | vrijdag | zaterdag | zondag | extra ]