Marina Y Su Melao - Rezo Al Agua + Meli Perea - Entre Caminos EP
Met deze Rezo Al Agua (Spaans voor: "gebed tot het water") van de naar Barcelona uitgeweken Puerto Ricaanse Marina Molina, begeven we ons in de wereld van de bomba, een percussieve Afro-Puerto Ricaanse muziek- en dansstijl waarin invloeden van Afrikaanse, Taíno en Europese culturen samenkomen met gebruik van instrumenten zoals de barril (een traditionele trommel gemaakt van het hout van rumvaten en bespannen met geitenvel), maraka (in de volkstaal ook wel sambabal genoemd) en cuá (een kleine holle houten ton die met houten stokken wordt bespeeld).
Elke regio in Puerto Rico heeft zijn eigen variatie van bomba, met unieke ritmes, dansbewegingen en muzikale accenten zoals sica, yubá en holandés. Marina tilt de tradities uit haar thuisland op Rezo Al Agua echter naar het heden, en zo voegde producer Miguelito Superstar nog andere een pedal steelgitaar, een Wurlitzer-orgel een accordeon (afsluiter Y Van Y Vienen) toe om de nummers meer kleur te geven.
De geest van het album wordt wellicht nog het best gevat in het uptempo He Venido, waarin het klinkt:
He venido de muy lejos (Ik ben van heel ver gekomen)
He venido pa’ quedarme (Ik ben gekomen om te blijven)
El tambor de mis ancestros (De trommel van mijn voorouders)
Lo heredé yo pa' curarme (Heb ik geërfd om mezelf te genezen)
De titel van het album is dan weer een verwijzing naar de santeria-religie die in Puerto Rico heel wat aanhangers heeft, en in het gelijknamige nummer klinkt het dan ook:
Yo no le rezo a Dios, yo le rezo al agua (Ik bid niet tot God, ik bid tot het water)
A mi querida Yemamyá (Tot mijn geliefde Yemayá)
A Shangó y Obatala (Tot Shangó en Obatalá)
Son los que me cuidan y no me fallan (Zij zorgen voor mij en laten mij niet in de steek)
Water stroomt trouwens als een rode draad door de nummers op Rezo Al Agua, want ook in Dolor De Cabeza en Agüita Eh zijn volop verwijzingen naar water en de zee terug te vinden.
Perfecte ritmische kennismaking met de rijke muziekcultuur van Puerto Rico, waarin water, ritme en traditie centraal staan.
www.discosbuenos.com | www.xmd.nl
Marina is deels van Colombiaanse afkomst en dus mag het niet verbazen dat ze ook opduikt op Entre Caminos, de nieuwe EP van Meli Perea, een eveneens in Catalonië aanbelande Colombiaanse.
Zoals de titel van deze vier tracks tellende EP al aangeeft, mag u Entre Caminos (vrij vertaald: "tussenstap") beschouwen als een tussendoortje in afwachting van Perea's tweede album, dat tegen het einde van het jaar zou moeten verschijnen.
De EP opent met Vengo A Verte, het duet met Marina, meteen gevolgd door Me Llama La Tierra, een productie van de Barcelona gevestigde Colombiaanse producer Nicolas Alejandro Cantor Gonzalez, beter bekend als Ancestral Beats, die de luisteraar hier onderdompelt in een mix van elektronische beats en Afro-Colombiaanse ritmes.
In het verlengde ligt 'Esta Pa Mi', maar hier voegden producers Ali Aitken en Charlie Triana ook nog enkele gitaren in champeta-stijl en wat invloeden uit Zuid-Afrikaanse amapiano toe.
Besluiten doet Meli met het intiemere en introspectieve Busqueda ("zoektocht"), dat ze omschrijft als: "een dialoog met jezelf in tijden van onzekerheid".
Net zoals Marina Molina, tilt ook Meli Perea de tradities uit haar thuisland Colombia moeiteloos naar de eenentwintigste eeuw. Wij kijken alvast uit naar dat tweede album!
www.guspira.net