Midnight in Mali
We vroegen ons eerder al af waarom Habib Koité er zo lang over deed om opnieuw de studio in te duiken. Een en ander zal wellicht wel te maken hebben met de Afrikaanse klok, die wel eens wat trager durft te tikken dan de Europese. Maar ook Midnight in Mali verheldert één en ander. De CD is een live opname van het gelijknamige concert in het Centre Culturel Français van Bamako in december 2004 — voorproeven kan opEven de line-up voorstellen. Habib Koité hoeft wellicht geen inleiding meer. De Malinese gitarist, zanger, songwriter en frontman mengt moeiteloos de verschillende tradities van zijn geboorteland (Mande, Peul, Wassoulou, ...) in zijn songs, en mag nu hetzelfde doen met een divers gezelschap aan artiesten. Neem Djelimady Tounkara, als gitarist en bandleader van de legendarische Super Rail Band de Bamako een oude rot in het vak. Ook zanger en percussionist Samba Sissoko heeft zijn roots in de Super Rail band. Zoumana Tereta komt met zijn eensnarige viool uit het zuiden, en speelde onder meer met Oumou Sangaré. Madina N'Diaye is minder bekend, ondanks het feit dat je niet elke dag een blinde, vrouwelijke koraspeler tegenkomt. Voeg daarbij het jonge geweld van Basekou Kouyate (Toumani Diabaté's n'goni speler) en zangeres Diénéba Seck, een aantal leden van Koité's eigen Bamada (waaronder de eerbiedwaardige zestiger Keletigui Diabaté en zijn balofoon) en een stel backing vocals en het dreamteam is compleet.
Het leuke aan het concert is dat de artiesten in verschillende formaties op het podium verschijnen. In het openingsnummer Artistes staat Djelimady Tounkara centraal. Wie een beetje vertrouwd is met de Super Rail Band herkent allerlei rifjes en ritmes die moeiteloos inspelen op N'Diaye's kora. Ook in Signana gaat Tounkara volledig op in krachtig bluesy gitaarspel, afgewisseld met vocals van Seck. Het nummer wordt uitgespreid over meer dan een kwartier, maar durft tussendoor wel wat in te zakken. Niet zo voor Farafina: intense kora die perfect zou passen op In the heart of the moon, dat muzikale juweeltje van Toumani Diabaté en Ali Farka Touré. Op Mon Amour en Soy Te Aw La krijgen we dan weer adembenemende muzikale conversaties tussen Diabaté's balofoon en Tounkara's gitaar. Tenslotte gooit Habib Koité er nog een paar van zijn eigen nummers tussen. In Foro Bana worden alle registers van de Mali Bues open getrokken, terwijl in het slotnummer Mansana Cisse Koité's ingetogen gitaarspel een intiem duet aangaat met Keletigui Diabaté op de viool.
De CD heeft wat tijd nodig om in te werken. Verwacht geen cleane, afgewerkte songs. Wel een stel grandioze muzikanten die rustig de tijd nemen om de magie zijn werk te laten doen. Maar onderweg leggen ze wel de muzikale ziel van Mali bloot. Voeg daarbij een uitgelezen geluidskwaliteit en de sfeer van Bamako by night en je hebt een echt pareltje!