Tiken Jah Fakoly - l'Africain
Lucky Dube is tragisch van ons heengegaan, maar de Afrikaanse reggae blijft in goede handen achter. Samen met zijn landgenoot Alpha Blondy staat Tiken Jah Fakoly garant voor energieke uptempo vibes. Zijn zachte en melodische zang contrasteert scherp met zijn teksten, waarin hij zwaar uithaalt naar het onrecht en de wantoestanden in zijn continent. Dat heeft hem een ongeziene populariteit opgeleverd tot ver buiten Ivoorkust, maar bij de heersende elite van zijn land is hij duidelijk persona-non-grata.Sinds 2002 leeft hij in vrijwillige ballingschap in het Malinese Bamako. Een betere omgeving voor het produceren van prachtige plaatjes kan je je uiteraard niet indenken. Een goede 10 jaar na zijn doorbraak Mangercratie, dat in cassettevorm alleen al meer dan 400.000 exemplaren verkocht, en 8 albums verder, komt hij op de proppen met een minstens even stekelig album, l'Africain.
Voor l'Africain moest naar verluidt een selectie gemaakt worden uit een 60tal nummers. Ongetwijfeld een proces met hartverscheurende keuzes, maar het resultaat is wel dat elke track meticuleus uitgezocht en afgewerkt is. Uitblinker is Ouvrez les Frontières, een typische opzwerpende Tiken Jah - song, geschraagd door de aanstekelijke lyrics van Soprano van Psy4 de la rime, een franse rap-groep uit Marseille. Uit de franse rap- en hiphop scene kreeg hij nog meer ondersteuning. Magyd Cherfi, zanger van het ter ziele gegaan maar in de jaren 90 razend populaire hiphop-collectief Zebda (Tomber la chemise!) kroop in de pen samen met Mike d’Inca (van het evenzeer Franse Sinsemilia). Naast Ouvrez les frontieres zorgden ze voor de teksten van onder meer Où aller où en Africain à Paris.
Dat laatste nummer is trouwens een bijzonder geslaagde reggae-cover van Sting's Englishman in New York, die ook inhoudelijk volledig bij het origineel aanleunt. Afrikakenners zullen nog een paar muzikale verwijzingen herkennen. Non a l'excision is niet enkel een scherpe aanklacht tegen vrouwenmishandeling, het slepende slide-gitaar rifje komt recht uit Ye ye ye van Geoffrey Oryema (uit Exile).
Zo typisch voor Tiken Jah Fakoly is de spanning tussen de aanstekelijke, extroverte reggae-ritmes en zijn melancholische stem. Ook inhoudelijk kan je het moeilijk een opgewekt album noemen. Zijn onderwerpen zijn aanklachten van het onrecht, vormgegeven door hypokriete politici (Gauche Droite), geforceerde huwelijken (Ayebada) en amerikaanse soldaten (Soldier). Maar dat contrast maakt zijn albums nu net een boeiende collage, en een treffende en meeslepende weergave van de Afrikaanse realiteit.
Op zijn website vind je trouwens allerlei luistermateriaal.
Update: haast u naar de luisterpaal, want daar kun je het plaatje integraal beluisteren.