Aly Keita @ Molière
De Ivoriaan Aly Keita vertoefde lang in Mali maar woont tegenwoordig in Duitsland. Een man van de wereld dus, die als balafonspeler menig maal aan de zijde van grote namen in het (wereld)muziekwereldje heeft gestaan. Met de release van zijn eerste solo-album neemt hij het heft in eigen handen. Akwaba Iniséné klonk op zijn minst veelbelovend en Aly kon op zijn beurt bij de opnames rekenen op de medewerking van heel wat schoon volk — inclusief het hemelse stemgeluid van Dobet Gnahoré die ons begin dit jaar al verraste met een toch wel grandioos concert in de Molière. Elf maanden later staan we terug in dezelfde zaal in Ixelles, wachtend op de première van Aly Keita en zijn gasten.
Vanaf het eerste nummer was het duidelijk dat we hier met klassemuzikanten te maken hadden. Ondanks het feit dat er (allicht) heel wat last-minute gerepeteer aan Aly's podium-première voorafgegaan is, zat de sound van dit kersvers collectief goed snor. Pierre Vaiana (en ook wel de afwezigheid van zang) zorgde voor een onmiskenbare jazzy touch, die Aly Keita de ruimte gaf zijn balafon-virtuositeit te etaleren. De man is waarlijk één met zijn indrukwekkend slaginstrument, dat hij bovendien eigenhandig in elkaar heeft geknutseld — Chapeau. Middenin de set stuurde hij zijn companen tijdelijk wandelen en zette een simpel 2-tonig solo-stuk in dat gradueel escaleerde tot een heerlijk complexe compositie — waarvoor je op het eerste zich meer dan twee (tover)stokjes nodig hebt. Het werd een voortreffelijk concert, dat ons inziens met wat meer podium-ervaring en een extra vocalist als, pakweg, Dobet Gnahoré gegarandeerd uitmondt in muzikaal vuurwerk.
Bij deze hebben de mensen van Contre Jour eens te meer bewezen dat ze een neus hebben voor afrikaans talent en we kijken nu al met spannig uit wie de volgende is die ze onder hun vleugels nemen. Met dank aan de mensen van muziekpublique voor de gastvrijheid.