Sfinks Mixed 2008 - zaterdag

Ondanks de weerberichten en de pijnlijke weer-traditie werd het Sfinks festival, dat dit jaar omgedoopt werd tot "Sfinks Mixed: het andere festival", gezegend met een broeierig zomerweertje. Het zonovergoten terrein in Boechout herbergde dit jaar een slordige 30.000 open-minded bezoekers, waaronder logischerwijze uw trouwe frontstage reporter. Voor het Balkan-festijn Gypsy Queens & Kings™ op vrijdag moest ik noodgedwongen passen — tim heeft die dag daarentegen enkele prominente artisten op de rooster kunnen leggen, waarover later meer — en zette daarom met veel graagte mijn tanden in het kleurrijke aanbod van de overige twee festivaldagen. Hoewel de vernieuwde Sfinks formule een hele waaier disciplines in de spotlight zette, gingen wij voor­namelijk in het muzikale aanbod snuisteren.

Rootman J en de Zion Youth crew gaven het start­schot in de concerttent en hoewel ze op de jongste Mano Mundo een uitmuntende set reggae presen­teerden konden ze in Boechout die verwachtingen niet helemaal inlossen — maar aan het enthousiasme van de goedlachse frontman zal het zeker niet gelegen hebben. Het Garifuna Umalali Project van wijlen Andy Palacio is ons allerminst onbekend en klonk live dan ook heel vertrouwd. Het gros van de muzikanten en zangeressen uit Belize kenden we van eerdere concerten en ondanks het verlies van hun frontman klinken ze nog even beklijvend en zijn ze hun joi de vivre lang niet kwijt. Trio Company, een collectief Afro-Antwerpenaren maakte ondertussen het mooie weer in de global hiphop tent met een amuzante set rap en R&B die wegens de betere synchrone choreografie bij momenten op een Afrikaanse boyband leek. Sympa.

Daarna terug de concerttent in voor wat een klasse act zou worden. De Malinese Babani Koné deed qua stijl onmiddellijk aan landgenote Ramata Diakité denken (die we trouwens op Sfinks 2006 ontdekten). De diva uit Ségou tapte inderdaad uit hetzelfde smakelijke vaatje en overtuigde ons met ingetogen nummers die al eens wilden escaleren tot een opzwepend feestje. Het eerste nummer van Nortec Collective, de eigen­zinnige Mexicaanse knoppen­draaiers die wouter onlangs op plaat ontdekte, heb ik boven een geurige pot chili meegemaakt, wat achteraf geen slecht idee bleek. Er zat aanvankelijk meer pit in de chili, maar gaandeweg keerde het tij en palmde het duo Bostisch & Fussible met behulp van een accordeonist, twee trompettisten en hun hi-tech speeltjes de tent moeiteloos in. De temperatuur bleef stijgen tot hun vurige techno versie van de traditionele norteño de concerttent van voor tot achter op stelten zette en er om bisnummers werd gesméekt.

Tussendoor baanden we ons een weg over het festivalterrein (wat met de reuzen-familie van Les Grandes Personnes het nodige spektakel opleverde) richting de global hiphop tent, waar we achter­een­volgens militante rap uit Guinea (Koz2rim), Portugese hiphop met afrikaanse roots (MC Sagas) en ook l'animal uit Gabon (Ba'ponga) konden aanschouwen. We kunnen onszelf bezwaarlijk hiphop kenners noemen en dat is waarschijnlijk ook de reden waarom we die artisten nauwelijks uit elkaar kunnen houden en dat ons oordeel (amuzant, maar niet wereld­schokkend) weinig waarde heeft. Over reggae durven we anders wel een en ander pretenderen want The Gladiators hebben, hoewel ze ons frontstage-pad tot op heden nog niet gekruist hebben, dertig jaar geleden met Trenchtown Mix Up hun sporen in het wereldje verdiend. Op Sfinks brachten ze een bloemlezing uit hun uitgebreid oeuvre. Misschien ook niet direct wereld­schokkend, maar gelukkig wel meesterlijk swingend.

Van swingen gesproken, de afsluiter in de concerttent mag wat ons betreft het meest dynamische concert op zijn naam schrijven. Werrason verdiende zijn soukous-sporen bij Wenge Musica in het Kinshasha van de jaren '80 maar doet het tegenwoordig solo. Hij liet zich op Sfinks uiteraard flankeren door een dozijn zangers, dansers & danseressen en een backing-band die evenzeer gebeten bleek door de soukous-microbe. Het resultaat was even spectaculair als opzwepend. Zowel ondergetekende als het dansgrage Sfinks publiek genoot met volle teugen van deze haast onop­hou­delijke muzikale pletwals.

[ Sfinks Mixed 2008 coverage op tropicalidad.be | zaterdag | zondag ]

reacties