Eek-a-skaman
Je kan Turnhout nu niet meteen het centrum van de wereld noemen, maar ze slagen er toch maar in om de wereld naar hen te laten komen. In casu de stijlvolle señores (en señora) van Ska Cubano gevolgd door Mr. eeksperience-a-mouse. Van de laatste hadden we op zijn minst verwacht dat ie het podium op zou flaneren in bontjas en doorkijktruitje, maar dat bleek een grote teleurstelling voor het vrouwelijk gezelschap. Zijn pluimen mag hij dan wel kwijt zijn op vestimentair vlak (letterlijk dan), op muzikaal vlak heeft hij nog niets ingeboet. En aangezien de dress-code van zowel Eek a Mouse als Ska Cubano (die ook wel blits maar niet zo bijster hip voor de dag kwamen, hoewel er altijd wel aanhangers van het gouden kostuum zullen rondlopen) een post op zich waard is (wie weet hebben we daar ooit nog wel tijd voor) zal ik de rest van de post maar aan de muziek wijden.
En de muziek van Ska Cubano is voor ons en de aandachtige lezer niet nieuw. Nochtans speelden ze vooral uit hun titelloze eerste CD. We moesten wachten tot het derde nummer voor de 2e CD aangesneden werd, met het swingende Istanbul. Maar daarmee sloeg de vlam dan ook in de pan. Op zich wellicht niet zo'n slecht idee om meer "oud werk" (nu ja) te spelen. Als we De Standaard mogen geloven, stonden ze vorig jaar nog wat onwennig op het podium, niet zo verwonderlijk voor een nieuw samengestelde groep waarvan de meeste muzikanten nog nooit ska gespeeld hadden. Daar was vrijdag gelukkig niets van te merken. De solo's, hoewel niet al te dik gesmeerd, mochten er best zijn, zeker van de saxofoniste die haar wangen vuurrood blies, en de trompettist, met zijn karakteristieke Cubaanse kop: donker rimpelig vel en dikke hoornen bril met bokaaldekselglazen. Een beetje spijtig dat Natty Bo toch net iets te houterig is om een echte entertainer te zijn. Dat viel vooral op toen de trompettist, na zijn solo in Ay Caramba, de orishas in zijn stramme knoken losliet en met een geslaagde oerwoud-rap het publiek moeiteloos inpalmde. Natty Bo's vocaal werk (bij voorbeeld in the big bad woolf) is dan weer onovertroffen.
Een set van 45 minuten en 2 bisnummers kregen ze, om dan plaats te ruimen voor dance-hall veteraan Eek a Mouse. En plaats heeft ie wel nodig. Zoals gezegd geen bontkragen en pauwenstaarten deze keer, maar zijn imposante gestalte dreunt over het podium als een grizzlybeer. Een flauw begin, zelfs na een uitgebreide opwarming door zijn band, met lange pauzes tussen de nummers. Maar gaandeweg kreeg ie er zin in, en die karakteristieke, domme grijns van hem week niet meer van zijn gezicht. De man heeft zoveel platen gemaakt, dat het onmogelijk is om zijn playlist te onthouden. Wie graag meer hoort, vindt een massa luistermateriaal op zijn website. Wij geven je alvast nog een resem fotootjes mee: 
En zelfs filmpjes: Chango (AVI 10 MB) van Ska Cubano en Ganja smuggling & Outro (YouTube) van Eek a Mouse.
