WorldHop dubbel: Nég' Marrons & Daara J
geschreven door
pieter op 19 juli 2005 in de rubriek
Plaatjes
Stage 2 op
Couleur Café leek dit jaar (op Jane Birkin na) exclusief in het leven geroepen voor hiphop crossovers uit de vier windstreken. Niet direct
my cup of tea dacht ik, maar na twee dagen op
cool caf moest ik mijn mening stevig herzien.
De eerste verrassing werd
zaterdag geserveerd door het franse duo
Jacky et Ben-J,
a.k.a. Nèg' Marrons (wat zoveel betekent als
kastanjebruine negers). Overweldigend, explosief én met een verfijning die in de meeste rasechte ragga niet terug te vinden is: ik was gelijk verkocht. Logischerwijze liep ik nadien met hun recentste plaat huiswaarts.
Die plaat, Héritage (geluidsfragmenten op
allmusic.com), dateert ondertussen al van 2003. De live explosiviteit en dito climaxen zijn er in de studio helaas afgevlakt, waardoor de plaat er niet echt in slaagt om de sfeer van het concert op te roepen. Toch een prima plaatje met een aardig aantal hoogvliegers: Tout le Monde Debout (ijzersterke opener), La Voix du Peuple (mijn absolute favoriet) & Dance Hall Phenomen (met het overbekende "olalala" sampleke van
Lauryn Hill).
C'est hyper cool quoi!
De senegalezen van
Daara J slaagden er niet in om wouter te bekoren op
zondag. Toegegeven, ze zijn wat platjes begonnen, maar het ging in
exponentieel stijgende lijn. Meer en meer raakte hun sound doorspekt met reggae/ragga, en Stage 2 kon de senegalese rap smaken: het viertal had de tent op hun vingers. Hun recentste plaat, Boomerang (geluidsfragmenten op
allmusic.com) heeft helaas het omgekeerd verloop: na de sterke titel song gaat het bergaf met hier en daar een verdwaalde, bescheiden piek. Het lijkt erop dat de reggae/ragga invloeden van hun concert op de plaat zijn vervangen door platte R&B ingredienten. Bad idea. Het enige hoogtepunt (Boomerang) van de plaat mag er anders wel wezen: hun franse en
wolof rap leent zich uitstekend in dit nummer en het refrein is zo aanstekelijk als een vonk in een hooiberg. Kortom, een vrij hoog single gehalte. Maar het blijft dus helaas wachten op een een beter studio album... of een live plaat! (kon ik maar de tapes van hun concert op CC te pakken krijgen).
De eerste verrassing werd zaterdag geserveerd door het franse duo Jacky et Ben-J, a.k.a. Nèg' Marrons (wat zoveel betekent als kastanjebruine negers). Overweldigend, explosief én met een verfijning die in de meeste rasechte ragga niet terug te vinden is: ik was gelijk verkocht. Logischerwijze liep ik nadien met hun recentste plaat huiswaarts.
Die plaat, Héritage (geluidsfragmenten op allmusic.com), dateert ondertussen al van 2003. De live explosiviteit en dito climaxen zijn er in de studio helaas afgevlakt, waardoor de plaat er niet echt in slaagt om de sfeer van het concert op te roepen. Toch een prima plaatje met een aardig aantal hoogvliegers: Tout le Monde Debout (ijzersterke opener), La Voix du Peuple (mijn absolute favoriet) & Dance Hall Phenomen (met het overbekende "olalala" sampleke van Lauryn Hill). C'est hyper cool quoi!
De senegalezen van Daara J slaagden er niet in om wouter te bekoren op zondag. Toegegeven, ze zijn wat platjes begonnen, maar het ging in exponentieel stijgende lijn. Meer en meer raakte hun sound doorspekt met reggae/ragga, en Stage 2 kon de senegalese rap smaken: het viertal had de tent op hun vingers. Hun recentste plaat, Boomerang (geluidsfragmenten op allmusic.com) heeft helaas het omgekeerd verloop: na de sterke titel song gaat het bergaf met hier en daar een verdwaalde, bescheiden piek. Het lijkt erop dat de reggae/ragga invloeden van hun concert op de plaat zijn vervangen door platte R&B ingredienten. Bad idea. Het enige hoogtepunt (Boomerang) van de plaat mag er anders wel wezen: hun franse en wolof rap leent zich uitstekend in dit nummer en het refrein is zo aanstekelijk als een vonk in een hooiberg. Kortom, een vrij hoog single gehalte. Maar het blijft dus helaas wachten op een een beter studio album... of een live plaat! (kon ik maar de tapes van hun concert op CC te pakken krijgen).
