Seun Kuti & Egypt 80 - From Africa with Fury: Rise

Het is een voor- én nadeel als je als zoon van een muzikale legende in het voetspoor van je vader wil treden. Maar zowel Vieux Farka Touré, Damian Marley, Stephen Marley, Femi Kuti als Seun Kuti trekken zich aardig goed uit de slag. Maar voor die laatste, de jongste telg van Fela Kuti, hebben we toch wel een boontje. Het debuut­album Many Things liet een aardige tijd op zich wachten en ook voor de opvolger From Africa with Fury: Rise, moesten we terug drie jaar geduld uitoefenen. In tussentijd hield Seun Kuti en zijn muzikale companen van Egypt 80 ons zoet met op z'n zachtst gezegd stomende concerten die de verwachtingen voor dit nieuwe album alleen maar meer de hoogte in duwden.

Met een albumtitel als From Africa with Fury: Rise bestaat er geen twijfel dat de politieke boodschap van Seun niets aan kracht heeft moeten inboeten in de afgelopen drie jaar. Integendeel, Seun deelt onafgebroken furieuze klappen uit aan het adres van de militaristische kleptocratie, neo-kolonisten en uitbuitende multi­nationals in Nigeria. The Good Leaf, een eerbetoon aan een niet nader genoemde kruidige plantensoort, is wat dat betreft de vreemde eend in de bijt.

Hoewel hij het tegendeel beweert, gaat Seun muzikaal ook groten­deels op hetzelfde elan verder. Zodoende krijgen we opnieuw 7 tracks voor de kiezen, goed voor dik drie kwartier afrobeat vertier. Tot onze grote verbazing vernamen we dat de plaat in Rio de Janeiro (of all places) is opgenomen en in Londen afgewerkt is met de hulp van ambient pionier Brian Eno. Desondanks klinkt From Africa with Fury: Rise onmiskenbaar als een rasecht afrobeat album. De min of meer titeltrack Rise kleurt wat buiten de lijntjes van de klassieke afrobeat, maar is toch — en misschien net daarom — één van de uit­schie­ters van het album. Ook de klassiekere grooves (African Soldier, You Can Run of Slave Masters) en up-tempo songs (Mr. Big Thief, For Dem Eye of The Good Leaf) doen het prima op plaat, al gedijt afrobeat op een podium toch nét iets beter. "Afrobeat has to go from stage to studio, not studio to stage", dixit de jonge Kuti.

Seun Kuti is gedoemd om eeuwig vergeleken te worden met zijn vader en door het design van de albumhoes over te laten aan Lemi Ghariokwu die de meeste albums van Fela heeft vorm gegeven, wordt de discussie weer aangewakkerd. Of Seun nu wel of niet zijn vader imiteert is wat ons betreft onbelangrijk, wat telt is dat hij samen met een hoop andere bands de afrobeat blijft nieuw leven inblazen. Letterlijk.

Afrobeat moet je live ervaren en als bij toeval kun je Seun Kuti & Egypt 80 deze zomer aan het werk zien op het Univers podium van Couleur Café (24 juni, Brussel).

reacties