Habib Koité in Heist-op-den-Berg

Het is ondertussen elf jaar geleden dat ik in de grote tent van Folk Dranouter Habib Koité voor het eerst zag. De eerste keer laat (meestal) de grootste indruk na, en daar was dat concert geen uitzondering in. Meer nog, het was hét concert dat mij onherroepelijk de richting van de wondere wereld der afrikaanse muziek instuurde. Met verstrekkende gevolgen trouwens, anders had tropicalidad.be er waarschijnlijk nooit geweest. Zoals het een voorbeeldige fan betaamd was ik sindsdien trouw op post telkens de Malineese gitaarvirtuoos voet op Belgisch grondgebied zette.

Mijn excuses voor deze nostalgische inleiding — ik had u ook gewoon kunnen vertellen dat ik nogal uitzag naar een van Habib's concerten deze maand . Wouter had het geluk de man vorig jaar in het Zuiderpershuis nog aan het werk te zien met het project Acoustic Africa. Gisteren was het eindelijk mijn beurt in CC Zwaneberg (Heist-op-den-Berg) en zoals u dat van ons gewoon bent zorgen wij achteraf voor woord, beeld en klank.

In tegenstelling tot de Waregemnaren beschikten de Heist-op-den-Bergers wél over de mogelijkheid de stoelen aan de kant te schuiven en het CC zo om te toveren tot een volwaardige concertzaal. Nog voor een van zijn muzikanten (de onnavolgbare begeleidingsband Bamada) ten tonele verscheen klonk Habib's glashelder gitaargetokkel al door de P.A. Zonder verdere inleiding verschoot hij al vrij veel kruid met zijn monsterhit Cigarette a bana alsook het traditioneel afsluitnummer Kunfe Ta. De respons van het publiek bleef wat uit en ik kon me ook niet van de indruk ontdoen dat Habib méér in zijn mars had.

Gelukkig loste hij met up-tempo nummers als Muso Ko die hoge verwachtingen gedeeltelijk in, alsok de solo versie van Baro mocht er wezen. Gaandeweg steeg de intensiteit van de nummers, alsook de respons van het publiek. In een uitgesponnen versie van Saramaya kreeg balafon-speler Kélétigui Diabaté de kans te laten zien wat 'm op zijn gezegende leeftijd kan — te zien in dit video-fragment. Talent te over bij Bamada, niet in het minst door Habibs talking drum-speler die die keer op keer vriend en vijand naar adem doet happen met zijn okseltrom-kunsten. Habib sloot de set af met een ereronde tussen het publiek.

We zitten al een eindje uit te kijken naar nieuw studiowerk van Habib Koité & Bamada dat, volgens onze bronnen van vorig jaar, al vorige maand in de rekken had moeten liggen. In zijn live set gisteren heb ik tot mijn spijt ook geen enkel nieuw nummer ontdekt, wat mij deed vermoeden dat het hier een broodje aap betreft. Niets is gelukkig minder waar: na de zomer zou de nagelnieuwe CD bij de platenboer moet liggen!

reacties