Kora Jazz Trio @ Flagey
Dat veel wereldmuziekjes versmolten worden met populairdere genres als hip-hop, funk of electronica weten we ondertussen en dat levert soms verrassende resultaten op. Wereldmuziek met jazz verzoenen, daar waagt niet iedereen zich aan. Percussionist en landgenoot Chris Joris heeft er zijn metier van gemaakt, maar ook in West-Afrika doet de jazz zijn intrede. De Guinese griot Djeli Moussa Diawara groeide (net zoals zijn halfbroer Mory Kanté) op in de muzikale tradities van zijn land en werd kora-speler. En niet de eerste de beste gezien hij zijn sporen verdiende bij de legendarische Rail Band in Mali, ergens in de late jaren '70. Ondertussen heeft de man samen met Abdoulaye Diabaté en Moussa Cissoko uit Senegal al twee CD's uitgebracht onder de naam Kora Jazz Trio. Afgelopen woensdag waren deze heren te gast in het Brusselse Flagey en zo'n kans liet ik uiteraard niet aan mijn neus voorbij gaan.Om een of andere reden ging ik ervan uit dat we drie kora-spelers op de planken van studio 4 — de zelfde plaats waar het magische concert van Vieux Farka Touré zich voltrok — gingen aantreffen. My mistake, want naast twee kora's vulden een vleugelpiano en een bijzonder latin aandoende percussie-set het podium. Een setting die zich iets makkelijker tot jazz leent.
Djeli Moussa begon het concert moederziel alleen en toverde (na een korte stem-sessie) glasheldere klanken uit zijn kora — iets waar we op deze weblog niet bepaald vies van zijn. De echte jazzy touch kwam wat mij betreft van de pianist Aboudlalye Diabaté die ook probleemloos de baslijnen voor zijn rekening nam. De kora leent zich uitstekend als improvisatie-instrument en meneer Diawara had er duidelijk kaas van gegeten. Hij combineerde zijn vingervlug getokkel met gitaar-achtige aanslagen op het intrigerende 21-snarige instrument: een ware lust voor het oor. Percussionist Moussa Cissoko voorzag het geheel van de nodige drive alsook van een extra African touch — zeker met het diepe, zuivere basgeluid dat hij moeiteloos uit zijn kalebas goochelde. Ondanks de overduidelijke Afrikaanse invloed respecteerden ze de natuurwetten van de jazz: één of twee basis-thema's waarop de drie leden afwisselend improviseerden. Niet daar iets op tegen is, behalve dan dat zoiets bij momenten wat voorspelbaar wordt. Maar dat kon de pret van een prima wereldjazz concert niet drukken.