Couleur Café 2008 - vrijdag
geschreven door
pieter op 30 juni 2008 in de rubriek
Frontstage 
We zijn nog niet helemaal bekomen van alle indrukken van afgelopen weekend op
Afro-Latino festival of er staan al terug drie tot aan de rand gevulde festivaldagen voor de deur. Het
urban wereldmuziekfestival
Couleur Café is een waar feest voor de zintuigen van de open minded bezoeker. Hoewel de vaste decorateur van Couleur Café
vorig jaar een groot deel van zijn stock in de
brand verloor, hebben hij en zijn team de
Tour & Taxis terreinen wederom omgetoverd tot de meest exotische côté van Brussel. Met zo'n slorige 45 concerten op drie dagen komt een mens al gauw drie paar ogen en oren te kort. Het werd dus wederom een avondje concert-hoppen op de eerste
Cool Caf' dag die we middels tekst, uitleg en pakken beeldmateriaal uiteraard graag met u delen. Men volge ons uitgekiend concert-spoor.
De rappende
Senegalese Parisien MC Solaar mocht het feest openen in de
Titan tent. De wereldster is wat van zijn afrikaanse roots aan het verliezen, maar zijn
rhymes op een verrassend funky bedje deden het voortreffelijk.
Orchestre National de Barbès werd opgericht in de culturele smeltkroes van de Parijse wijk Barbès. Ze versmelten dan ook een hele rij genres en stijlen waarvan de de
magrebijnse toch wat primeren. Een eclectische set dus, maar naar ons gevoel een tikje té poppy. Van de mestizo-band
Calima waren we
vorig weekend op Afro-Latino festival behoorlijk onder de indruk en op Couleur Café bevestigden ze dat ze niet zomaar de zoveelste band onder de
Radio Chango paraplu zijn. Hun
flamenco meets hiphop deed het op het (toepasselijke)
Fiesta podium & tent bijzonder goed. In het donkere
Electro World stootten we op een nóg intenser feestje:
Staff de Leaders. Deze tien
jeunes uit het Brusselse
Matongé brachten rasechte
soukous & ander
Congolees lekkers. Wat mij betreft zorgde deze
plezante bende voor het eerste, toch wel
uitbundig hoogtepunt van Couleur Café.
Génial!
Even later dook op de
Titan stage een behoorlijk ravissante verschijning op. Met gracieuze bewegingen en een spectaculair
kapsel begon deze Amerikaanse
Erykah Badu aan haar set, die een stuk minder spectaculair bleek dan haar
présence. Haar
soul kon onze aandacht niet echt vasthouden. Stukken minder afstandelijk en stukker swingender was het concert van
Ricardo Lemvo & Makina Loca. De
Congolese Angolees bracht zijn afrikaans gekruide salsa met een brede glimlach op het gezicht, en dat wérkt. De festival-stoet ging verder langs de kleinere
Fiesta tent voor
Asa, een
Nigeriaanse pop/soul diva. Zowel haar look als haar muziekstijl deed direct aan
Tracy Chapman denken. Haar rustige, kabbelende songs lijken ons een aangename hangmat-soundtrack, maar voor een festival als Couleur Café hadden we wat meer
punch verwacht.
Wegens visum troubles — wat wegens het centrale "Clandestino" thema van het
NGO dorp op Couleur Café brandend actueel bleek — moest
Konono N°1 hun tour cancellen. Vervangers van dienst waren
Body, Mind & Soul, een stel
Malawiërs die vorig jaar de
Music Crossroads wonnen. In het zweterige
Electro World sloeg hun opzwepende set behoorlijk goed aan. Zelf noemen ze het
voodjaz, voor ons volslagen onbekend maar wél aanstekelijk. In de
Titan tent werd het koppenlopen nog voor de Cubaanse
Orishas-rakkers ten tonele verschenen. Het was dan ook goed raak vanaf de eerste beat — in tegenstelling tot hun set eerder dit jaar in de
AB. Hun
latin flavoured hiphop zette de
Titan van voor tot achter vlotjes in vuur & vlam.
¡Que rico, muchachos! Gentleman, de grote
dancehall-ster uit — vreemd genoeg — Duitsland sloot de eerste festivaldag af in de
Univers tent. Dancehall concerten durven zichzelf wel eens te verdrinken in een hoop lawaai, maar Gentleman had alles netjes in balans: melodieus, vette lyrics en een solide sound. Het werd genieten van een prima set met uiteraard veel werk uit
Another Intensity. In schoonheid afsluiten heet zoiets. Op naar zaterdag!
[
Couleur Café 2008 coverage op
tropicalidad.be | vrijdag |
zaterdag |
zondag ]
